محمود میرلوحی، فعال اصلاحطلب و عضو شورای شهر تهران در بخشی از یک مصاحبه با روزنامه آرمان ملی گفته: «قصد مرحوم شهید بهشتی از کلمه رجل، زن و مرد بود. در غیراین صورت مانند مذهب، در کلمه مذهب شیعی تصریح میشد و کلمه مرد استفاده میشد. نوشتند رجل سیاسی تا باب حضور زنان در انتخابات بسته نشود. نه تنها در ریاست جمهوری که در خبرگان نیز باب حضور زنان بسته شده است. در خبرگان قانون اساسی یک خانم داشتیم، اما پس از آن دیگر میسر نشد که خانمی در این جایگاه قرار بگیرد... در کشوری که ۶۷ درصد از قبولیهای کنکور آن خانم هستند و کمکم تعداد خانمها در ادارات بیشتر میشود، آیا میتوان آنها را از سمتهایی مانند ریاست جمهوری و وزارت منع کرد؟ ملاحظه میکنیم که جریان اصولگرا خانمها را برای مسئولیتی بیش از خانهداری نمیبیند.»
میرلوحی و همفکران اصلاحطلبش چهار سال است بر مسند شورای شهر تهران نشستهاند و طی این مدت چندین شهردار عوض کردهاند؛ اما هیچ گزینهای از زنان در میان آنان نبود. اگر میرلوحی واقعاً معتقد است که زنانی برای مقام ریاست جمهوری وجود دارند، چرا از میان آنان یک شهردار انتخاب نکردند؟
نه اینکه معتقد باشیم زنان شایسته نداریم، بلکه غرض آن است که سیاسی کاری و دغل بازی اصلاحطلبان عیان شود. سالها از کاندیداتوری مرحوم اعظم طالقانی برای ریاست جمهوری دفاع کردند، اما هیچ گاه حتی در حد معاونت هم به او سمتی ندادند. آیا این هم تقصیر رد صلاحیت شورای نگهبان بود؟