سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: تا به حال به این فکر کردهاید که شما بهطور مستقیم و غیرمستقیم در برابر چه عوامل و افرادی مسئول هستید؟ یا مسئولیت چه مواردی در طول زندگی بر دوش شماست که رعایت نکردن آن ممکن است نظم زندگی یا حتی قانون طبیعت را برهم زند؟ آیا همه ما شناخت و تعبیر درستی از این عوامل و مفهوم حقیقی تقبل مسئولیتها داریم؟ در حقیقت پذیرفتن مسئولیت به این معناست که ما با علم و دانش کامل از آن موضوع، تمام مسئولیتهایش را بر عهده گرفته و نسبت به انجام آن عمل متعهد میشویم که وظیفه محوله را به بهترین نحو انجام دهیم. بهطور کلی مسئولیتپذیری به دو دسته مستقیم و غیرمستقیم تقسیم میشود. دسته اول شامل مواردی است که خودمان آنها را با میل و اختیار شخصی تقبل کردهایم. مانند: نوع شغل، انتخاب همسر و ازدواج، فرزندآوری، نوع پرورش فرزندان و. دسته دوم مربوط به انجام اموری است که به واسطه اشرف مخلوقات بودن و داشتن گوهر ناب انسانیت در مقابل پروردگار جهانیان و سایر مخلوقاتش بر دوش داریم. در این نوشتار ما به شناخت و شرح مسئولیت و وظایف غیرمستقیمی که به ما انسانها از سوی خداوند متعال محول شده است، میپردازیم.
۱- سپاس از خالق هستی، اولین مسئولیت آدمی
بیشک خداوند متعال به انسانها بیش از سایر موجودات و مخلوقات خود لطف و نظر داشته است. از این رو ما انسانها در عالم آفرینش صاحب امتیازها و برتریهای قابلتوجهی نسبت به سایر مخلوقات و موجودات هستیم که به هیچ وجه با تواناییهای آنها قابل مقایسه نیست. مانند: قدرت تفکر، تعقل، انتخاب، اختیار، گرایش به هنر، علم، اکتشافات و سایر تواناییهای ذهنی و جسمی. همچنین برای زندگی بهتر به ما از سوی خداوند بزرگ نعمتهای فراوانی نیز هدیه داده شده است. خداوند به انسان لقب اشرف مخلوقات را نسبت داده و به تمام فرشتگان امر فرمودند که در مقابل انسان سجده کنند. این همه لطف او به ما مسئولیتهایی را نیز محول میکند. در حقیقت ما در برابر این همه محبت و موهبت مسئول هستیم و همواره باید برای شکرگزاری و تشکر از خالق خویش کوشا باشیم و در این امر از یکدیگر سبقت بگیریم.
۲- مسئول حفظ ایمانمان هستیم
انسانها هر چقدر هم که در جهت پیشرفت و تکامل خود بکوشند، بدون ایمان پوچ هستند. در حقیقت بدون ایمان شبیه به تابلوی نقاشی تکبعدی هستیم که تنها برای لحظهای و دقیقهای لذت دیدن دارد. ایمان به خداوند روند تکامل ما را تکمیل میکند، به سیل سؤالهای ذهنیمان در باب عالم آفرینش پاسخ میدهد، باعث جلوگیری از گناه و ترویج خشم و خشونت میشود، همانند سدی از ما در برابر آسیبها محافظت کرده، قدرت و اعتماد به نفس بالایی برایمان به ارمغان میآورد و اعمال ما را هدفمند میکند.
۳- مسئول حفظ انسانیت هستیم
بیشک هیچ گوهری در جهان باارزشتر از گوهر ناب انسانیت نیست و حفظ و ترویج آن مسئولیتی بر دوش صاحبان آن است؛ یعنی ما انسانها. در حقیقت برای داشتن دنیایی بهتر باید انسان بودن را با کارهایی مانند: نیکی به دیگران، خوشرفتاری با کودکان، نگهداری از سالمندان، کودکان بیسرپرست، افراد بیمار و... گسترش داد. همانگونه که انسانها از نظر داشتن و پرورش صفات و اخلاق نیک قابلیت چشمگیری دارند، در مقابل نیز در صورت نداشتن حس انسانیت، میتوانند جذبکننده تمامی صفات ناپسند و منفور باشند، بنابراین در حفظ انسانیتمان کوشا باشیم.
۴- مسئول و امانتدار جسممان هستیم
جسم و بدن هدیهای از سوی خداوندمان به روح ماست و ما نیز در مقابل موظف هستیم که به بهترین نحو ممکن از آن نگهداری کنیم و اگر آسیبی به جسممان بزنیم، در آخرت همین عضو بدن مان لب به سخن گشوده و در برابر خداوند شهادت میدهد که چه بر سرش آمده است، لذا ما باید شرط امانتداری را بجا بیاوریم و از آن محافظت کنیم. ما در برابر جسم خویش مسئولیم و با رعایت کردن صحیح مواردی همچون: حفظ تناسب اندام، استفاده از مواد غذایی سالم، ورزش، جلوگیری از بیماری و... میتوانیم در قبال این مسئولیت سربلند باشیم.
۵- مسئول سلامت روحمان هستیم
روح و روان ابعاد بسیار وسیعی دارد. پس انسان به شدت در برابر حفظ روحیهای سالم و سلامت در قبال خود و پروردگارش مسئول بوده و البته روح و روان نیز همانند جسم نیازمند خوراکی سالم است. اگر احساس میکنید لوح سفید روحتان لک شده یا روانتان کمی دچار پریشانی است، آن را پشت گوش نیندازید و یادتان نرود که ما در برابر حفظ سلامت روح و روان خویش بهعنوان تنها چیزی که با خود از این دنیای فانی میبریم، مسئول هستیم. به راحتی میتوان با خواندن کتب روانشناسی یا مراجعه به روانشناسان و روانپزشکان سعی در پرورش و حفظ سلامت روح و روان خویش کرد.
۶- در برابر والدینمان مسئولیم
پدر و مادر همانند دو ستون محکم و استواری هستند که هرگز اجازه ایجاد کوچکترین لرزشها را هم در دیوارهای خانه دل فرزندانشان نمیدهند. این دو فرشته از جمله مهمترین نعمتهای پروردگارمان هستند. آنها همیشه به ما محبت بیمنت و توجه فراوان دارند و در لحظههای حساس و حیاتی زندگی خود را شتابان برای کمک میرسانند. از بدو تولد تا زمانی که توانایی مستقل شدن را داشته باشیم، حتی یک لحظه هم دستان مان را رها نکرده و همیشه در فکر رفاه و آرامش و حفظ سلامتیمان بودهاند. چطور میتوان انسان بود و این نعمت بزرگ و این حجم از توجه و محبت را نادیده گرفت؟ بیشک ما نیز در برابر این همه خوبی و مهربانی مسئول هستیم و وظیفه داریم که در سنین پیری والدینمان به کمک آنها بشتابیم. همیشه به آنها احترام بگذاریم و از این کتابهای تجربه به بهترین نحو در طول زندگی استفاده کنیم.
۷- در مقابل زمینمان مسئولیم
شمارش نعمتهای خداوند مهربان و دانا هرگز تمامی ندارد. یکی از این هدیههای گرانبها زمین است. زمین تنها خانه و سرزمینی است که از سوی خداوند برای زندگی در اختیار ما و سایر موجودات قرار داده شده است و از آنجایی که انسانها بیش از دیگر موجودات از آن استفاده میکنند و بهره میبرند پس بیش از هر موجود دیگری هم در برابر حفظ و نگهداریاش مسئول هستند.
۸- مسئول پاک نگه داشتن هوای تنفسیمان هستیم
کسی میتواند دقایقی نفس نکشد؟ اکسیژن همان نعمتی است که طاقت دقیقهای نبودنش را نداریم و در عین حال بهایی هم به آن نمیدهیم. در این بین تنها ما هستیم که با دود اتومبیلها، کارخانهها، مواد شیمیایی و... شرایط نابودی و مرگ خود و سایر موجودات را فراهم میکنیم. این بیتوجهی ما حتی فراتر از آسمان و ابرها رفته و فضا را هم با زبالههای فضایی درگیر کرده است. یادمان باشد ما در برابر همه هستی مسئولیم!