کد خبر: 1004783
تعداد نظرات: ۴ نظر
تاریخ انتشار: ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۳:۳۰
با کودک لجباز چگونه برخورد می‌کنید؟
اکثر مواقع پاسخ والدین به رفتار‌های زشت کودکان، محروم کردن آنان از برخی امکانات و سرگرمی‌ها و... یا حتی تنبیه و سرزنش کردن آنان است. در واقع باید گفت کودکان از عملکرد خود می‌توانند چندین هدف داشته باشند.
بهنام صدقي
سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: عمده روانشناسان به صورت متفق‌القول معتقدند برخی اعمال زشت و ناپسند کودکان همچون بد دهنی، لجبازی، گستاخی و... در تربیت آن‌ها ریشه دارد. نکته‌ای که در این میان باید بدان توجه کرد این است که اکثر این قبیل کودکان از این کار و عملکرد خود هدف دارند و به نوعی می‌خواهند چیزی را به ما بزرگ‌تر‌ها ثابت کنند. به عنوان مثال دیده شده که والدین در طول زندگی‌شان با فرزندان خود، بار‌ها از آنان رفتار‌هایی می‌بینند و از این رفتار‌ها شوکه می‌شوند و باور بر نادرست بودن آن دارند. اما شاید تا به حال با خود نیندیشیده‌اند که کودک چرا و با چه هدف و منظوری مرتکب این رفتار‌های زشت شده و اصلاً به دنبال چیست؟ اکثر مواقع هم پاسخ والدین به رفتار‌های زشت کودکان، محروم کردن آنان از برخی امکانات و سرگرمی‌ها و... یا حتی تنبیه و سرزنش کردن آنان است. در واقع باید گفت کودکان از عملکرد خود می‌توانند چندین هدف داشته باشند.

تصور کنید کودکی را که دست به رفتار‌های زننده می‌زند. واقعاً دلیل اصلی کار او چیست؟ بی‌شک او وقتی نمی‌تواند با رفتار‌های خوب خود ابراز وجود کند و به قولی وقتی از سوی والدین دیده نمی‌شود و مورد توجه قرار نمی‌گیرد، دست به چنین اعمال زشتی می‌زند. متأسفانه گاهی اوقات ما نیاز کودکان را از نظر حس توجه کردن آن‌ها نمی‌توانیم درک کنیم، چون از میزان و نوع آن اطلاعی نداریم.

به عنوان مثال کودک برای اینکه جلب توجه کند، کار و رفتار خوب می‌کند. در سفره آوردن و چیدن وسایل شام به مادر کمک می‌کند، با این منظور که کارش از سوی مثلاً پدر دیده شود، اما وقتی می‌بیند نه مادر در آشپزخانه حواسش به اوست و نه پدر که لم داده روی مبل ظروف را محکم به هم می‌زند، وسیله‌ای را روی زمین می‌اندازد، ظرفی را می‌شکند و تصمیم می‌گیرد با این تولید سر و صدا، حواس و نظر پدر و مادرش را به خود جلب کند تا او را ببینند، حمایتش کنند، ناز و نوازش کنند، تشویق کنند، تحسین کنند، اما باز این محبت و توجه را دریافت نمی‌کند که هیچ، دعوا هم می‌شود، بر سرش فریاد هم کشیده می‌شود و گاهی تودهنی و کتک هم می‌خورد!

پدر با پشت دست در دهان فرزندش می‌کوبد و بچه زار زار گریه می‌کند. وقتی از او می‌پرسی: «چرا می‌زنیش»؟ در جوابت می‌گوید: «می‌زنمش تا آدم شه!» واقعاً منطق پشت این تفکر چیست؟ آیا این جور جملات گفته شده از سوی برخی والدین، مرز‌های تفکر و تربیت را جا به جا نمی‌کند؟ بهتر نیست اگر در رابطه با نحوه ارتباط صحیح با کودکان‌مان اطلاعات و آگاهی نداریم، به روانشناسان و مشاوران تربیتی و صاحب نظران این حوزه مهم مراجعه کرده و از آنان در این‌باره کمک بگیریم؟

والدین عزیز! یادمان باشد که یک جمله محبت‌آمیز و تشویقی می‌تواند به غیر از آنکه سال‌های سال ملکه ذهن شنونده‌اش شود، مسیر زندگی و نوع نگاه کودک را هم تغییر دهد و همین طور یک جمله توهینی یا حتی تحقیر‌آمیز، حتی کوچک و به ظاهر نه چندان مهم هم به مراتب اثری منفی و تخریب کننده روی شخصیت فرزندمان خواهد داشت.

فراموش نکنیم امروزه دیگر از تنبیه بدنی به سبک فلک میرزا‌ها خبری نیست. تودهنی روش مناسبی برای تربیت نیست. امروز دوره تنبیه بدنی کودکان و فلک‌کردن آدم‌ها گذشته است.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۴
تصمیم کبری
|
France
|
۰۸:۵۰ - ۱۳۹۹/۰۳/۰۹
0
4
این وسط یه نکته هست که درهرکاری نواقص هر کاری روبایدبرطرف کردبا توجه به اینکه نه افراطی عمل کردن خوبه نه اینکه تفریط درهرکاری به خرج دهیم ازجمله تنبیه کودک تاسن هفت سالگی اصلا نبایدتنبیه کرد!حتی عالم و دانشمندی بزرگ مانندابو علی سینامعتقدهست که بادرنظرگرفتن بایدونباید های تنبیه،بعنوان آخرین راهکاروچاره بایدچوب و فلک وتنبیه بدنی۱۰ضربه بیشترنباشه وبرای حفظ غروریاشخصیت نوجوان خاطی درجمع این کاررو نبایدانجامش دادوازروی خشم وعصبانیت اشتباهه فرزندی که خبط وخطای کرده باتمام وجودبه این بایدپی ببره درکانون خانه امنیت داره امابخاطرخطا بایدبدونه که هراشتباه که انجام داده هزینه داره اما وجودش ارزشمنده پدرو مادرقبل ازتنبیه چه بعداز تنبیه بایدثابت کرده باشند که حامی وخیرخواهش هستندورابطه گرم مادرو فرزندی حتی بعدتنبیه هم بایدباصمیمیت بسیاربیشتر قانونمندهمراه باقاطعیت ادامه داشته باشه این که تنبیه همراه بااحترام وبه دورازتحقیرشخصیت ودور ازافراط وتفریط مثل یک داروتلخ یه وقتهایی هم واقعالازمه،تشکرمیکنم از توجه جوان آنلاین به نظر هاوپیامهای کاربران
ک
|
France
|
۱۲:۱۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۰۹
0
4
پدری که باپشت دست به دهان وصورت فرزندش که جزء اندام آسیب پذیرو حساس بدن یک کودک یا نوجوانی که خبط وخطا مرتکب شده میزنه،پدرویا مادرخوبی نیست!وظیفه ومسئولیتش رابرای تربیت کردن نمیتونه به درستی و خوبی به سرانجام ومنزل تربیت صحیح فرزندصالح برسونه ومؤفق باشه این که کسی به دهان وچشم صورت ضربه میزنه فقط به خاطرفروکش کردن یه خشم وعصبانیت لحظه ای این کاررومیکنه حتی به عنوان آخرین راه حل وچاره تنبیه بدنی شرایط داره نبایدبه جای حساس بدن یاصدمه به جسم و روح نوجوان سرکش ویا خطاکارمنتهی بشه
م
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۰۶ - ۱۳۹۹/۰۳/۲۴
0
3
تشکر از نویسنده محترم بابت نگاه ارزشمندتون. متن رو خوندم واقعا عالی بود موفق باشبد
پاسخ ها
ناشناس
| France
۱۷:۵۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۲۷
ممنون وسپاس ازشما،در پناه حق باشید.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار