رها کردن ورزشکاران به حال خود بدترین رویه مدیریتی است که متأسفانه در ورزش ایران به وفور یافت میشود. آقایان مدیر و مسئول آنقدر صبر میکنند تا کار از کار بگذرد و ورزشکار آیندهدار راهش را از ما جدا کند، آنوقت تازه یادشان میافتد که قهرمانی داشتیم.
شرایط این روزهای شطرنج کشورمان حاکی از همین نوع مدیریت است. شطرنج ایران در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته و نوجوانان و جوانان ما یکتنه در مقابل بهترین حریفان دنیا ایستادهاند و در رقابتهای مختلف نتایج در خور توجهی به دست آوردهاند، اما در این بین حمایتهای لازم از آنها نشده و همین موضوع نارضایتیهای زیادی را در پی داشته است. بحث تغییر تابعیت یکی از ملیپوشان شطرنج اخیراً سروصدای زیادی به پا کرده و طبق معمول رسانههای خارجی سعی کردند از این موضوع، جنجالی علیه ورزش کشورمان بسازند. در اینکه موضوع فوقالذکر اهمیت زیادی دارد شکی نیست، اما جدا از این مسئله باید علل رخ دادن چنین اتفاقاتی را به صورت دقیق بررسی کرد تا از تکرار آنها جلوگیری شود.
ورزشکاران حرفهای برای ادامه کار در این عرصه و حضور در سطح اول جهان نیازمند امکانات و توجهاتی هستند که بدون آنها رسیدن به موفقیتهای بعدی غیرممکن خواهد بود. این امکانات شامل حال همه قهرمانان و مدالآوران در همه رشتهها میشود. منتها عدم رسیدگی مسئولان ارشد ورزش به حالوروز ملیپوشان در رشتههای مدالآور و موفق علاوه بر بیانگیزه کردن ورزشکاران، آنها را به سمت تصمیمات عجولانه و بحثبرانگیز میکشاند. نام شطرنجبازان در یک هفته اخیر بیش از هر زمان دیگری در رسانهها مطرح شده و اگر پای درد و دل آنها بنشینید همه آنها از بیتوجهیها گلایه دارند. در رشتهای، چون شطرنج حضور مداوم ملیپوشان در رقابتهای بینالمللی بسیار مهم است، به همین خاطر شطرنجبازان ما مجبورند برای اینکه از قافله رقابت مدعیان جا نمانند با هزینه شخصی در بسیاری از رقابتهای خارجی حضور یابند!
ورزشکار نوجوانی که شغلی جز ورزش ندارد و فدراسیون هم هزینه اعزامهای مهم را پرداخت نمیکند، تنها امید باقی ماندهاش حمایت مالی از سوی خانواده است!
علاوه بر این بحث عدم رویارویی ورزشکاران ایرانی با رقبای صهیونیست را نباید فراموش کرد. حفظ ارزشها و آرمانهای نظام از جمله تأکیدات همیشگی ورزشکاران و قهرمانان ما بوده و بارها نیز اعتقاد عملی آنها به این ارزشها را دیدهایم، اما آیا مسئولان ورزش نیز به صورت عملی حمایتهایشان از این ورزشکاران ارزشی را نشان دادهاند؟
وقتی علیرضا کریمی، ملیپوش کشتی آزاد از رقابت با کشتیگیر رژیم اشغالگر خودداری کرد، مقام معظم رهبری ضمن تقدیر از حرکت کریمی بر حمایت ویژه از این ورزشکار و ورزشکاران ارزشی تأکید کردند، اما در عمل خبری از حمایت نشد. برخلاف دستور رهبر انقلاب، وزارت ورزش قدر ورزشکاران جوانمرد خود را نمیداند و قدمی برای حمایت از آنها برنمیدارد. این واقعیت تلخی است که قهرمانانی از جمله علیرضا کریمی بارها در رسانهها مطرح کردهاند. در یک سال اخیر مدیران ارشد ورزش بارها از ورزشکاران ایرانی خواستهاند که شرایط اقتصادی کشور را درک کنند. مدالآوران ماسالهاست که با سعهصدر و عرق ملی خود تلاش میکنند و با امکانات حداقلی بهترین نتایج را میگیرند. بدون شک ورزشکاران با درک شرایط موجود بارها دین خود به وطنشان را ادا کردهاند، اما مشکل اینجاست که آقایان اهمیتی به تلاشهایشان نمیدهند و در عین حال تحمل هیچ انتقاد و گلایهای را هم ندارند. باور کنید صبر و تحمل ورزشکاران حد و اندازهای دارد؛ آنها با کمبودها میسازند و در حساسترین رقابتها پا روی ارزشها نمیگذارند، چراکه فکر میکنند مسئولان داخلی قدر تلاشهایشان را میدانند، در حالی که برای رسیدن به حق و حقوق حداقلی نیز با مشکلات زیادی دستوپنجه نرم میکنند.