سرویس زنان جوان آنلاین: با همان مشقت همیشگی سوار اتوبوسهای بیآرتی میشوم و به سختی خودم را در میان جمعیت جا میدهم. دختر جوانی همانطور که روسریاش را انداخته با هندزفری مشغول صحبت کردن با تلفن است تا دستهایش باز باشد و بتواند آینه در دست با دست دیگر به صورتش کرم بمالد. مسافران متعجب از رفتار دختر جوان هر کدام واکنشی دارند و با اشاره چشم و ابرو او را به هم نشان میدهند که در این بین خانم مسنی که خودش هم حجاب کاملی ندارد با تندی به دختر جوان اعتراض میکند. دختر هم با لحن غیرمؤدبانهای میگوید «به تو مربوط نیست» و دوباره به مکالمه تلفنیاش ادامه میدهد. زن میانسال هم با عصبانیت شروع میکند به زدن حرفهایی نه چندان مؤدبانه. حالا در داخل اتوبوس بیآرتی در قسمت خانمها فقط مناقشه دو نفره میان دختر جوان با رفتار غیرمتعارف و زن میانسال با شیوه نهی از منکر خاصش برقرار نیست. تقریباً همه افراد حاضر هر کدام اظهارنظری دارند و حق را به یکی از طرفین میدهند. حتی با پیاده شدن دختر جوان این مناقشه پایان نمیگیرد هر چند جو آرامتر میشود، اما بازار نقد رفتارهای نهی از منکرکننده و نهی از منکر شونده حسابی داغ است. در میان این نقد و نظرها، اما چند نکته قابل تأمل وجود دارد.
نخست اینکه بیتردید داخل اتوبوس به عنوان یک محل عمومی مکان مناسبی برای کرم زدن نیست همانگونه که قوانین حاکم بر یک محل عمومی در جامعه ایران اجازه نمیدهد تا کسی روسریاش را از سر بیندازد. صرفنظر از مسائل شرعی این ماجرا در همه جای دنیا مکانهای عمومی قواعد خاص خودشان را دارند و اینگونه نیست که هر کس هر گونهای که دلش خواست رفتار کند. نمونه این ماجرا را میتوان در رفتار سختگیرانه کشوری همچون فرانسه با زنان محجبه مشاهده کرد. زنان و دختران محجبه برای تحصیل در دانشگاهها با مشکل مواجه هستند. در سایر کشورهای اروپایی هم قوانین سختگیرانهای در این باره حاکم است و زنان در غرب آزاد نیستند پوشش خود را انتخاب کنند.
با تمام اینها، اما شاید باید حواسمان باشد وقتی میخواهیم نهی از منکر کنیم خودمان منکری دیگر را مرتکب نشویم. دختری که روسری از سرش میافتد یا در اتوبوس و پیش چشم همگان کرم میزند هر چند خطاکار است، اما با ناسزاگویی سربهراه نخواهد شد.