سرویس دانش و دانشگاه جوان آنلاین : در شرایطی که خودرو‌های مفهومی یا کانسپت شاید هیچگاه وارد خط تولید انبوه نشوند، اما همواره توجه کارشناسان و دوستدارن صنعت خودروسازی را به سوی خود جلب می‌کنند. در ادامه ۱۰ خودرو مفهومی که آرزو داشتیم به واقعیت تبدیل شده و وارد خط تولید شوند را معرفی می‌کنیم.
سالین S۵S رپتور
خودرو S۵S رپتور دیدگاه شرکت سالین در سال ۲۰۰۸ برای یک ابرخودرو بود. این خودرو از ظاهر فوق العاده خوبی بهره می‌برد و از یک پیشرانه ۵ لیتری سوپرشارژ هشت سیلندر خورجینی که توانایی تولید ۶۵۰ اسب بخار نیرو را داشت، بهره می‌برد. اما به واسطه مشکلات مالی شرکت سالین، خودرو S۵S رپتور هیچ گاه وارد خط تولید نشد.
فولکس واگن W۱۲ ناردو
نام این خودرو از پیست آزمایش ناردو گرفته شده که فولکس واگن رکورد‌هایی را با این خودرو نمونه اولیه در آن ثبت کرد. اما به جای تولید W۱۲ ناردو، فولکس واگن پروژه بوگاتی ویرون را دنبال کرد و این خودرو را در خط تولید قرار داد. می‌توان نشانه‌هایی از W۱۲ ناردو را در ویرون مشاهده کرد، اما ایده معرفی یک ابرخودرو توسط شرکتی که بیشتر به واسطه معرفی خودرو‌های خانوادگی مشهور است، جذاب‌تر به نظر می‌رسد.
بوگاتی گالیبیر
در سال ۲۰۰۹، بوگاتی مدل مفهومی گالیبیر (Galibier) را معرفی کرد که یک خودرو سدان با نشان بوگاتی بود و می‌توانست به عنوان جانشین بالقوه مدل ویرون در نظر گرفته شود. این خودرو از طراحی ظاهری مشابه با ویرون بهره می‌برد و حتی پیشرانه W۱۶ را نیز حفظ کرده بود، اما در نهایت بوگاتی مدل شیرون را به عنوان جانشین ویرون برگزید.
کادیلاک سیکستین
زیر درپوش پیشرانه کشیده کادیلاک سیکستین (Sixteen) قلب تپنده ۱۶ سیلندر آرام گرفته بود که توانایی تولید یک هزار اسب بخار نیرو و یک هزار پوندفوت گشتاور را داشت. کادیلاک این خودرو را در سال ۲۰۰۳ به عنوان یادآوری برای مدل مشهور کادیلاک V۱۶ دهه ۱۹۳۰ معرفی کرد. حجم پیشرانه این خودرو ۱۳.۶ لیتر بود و جای بسی تاسف است که هیچ گاه برای حضور در جاده وارد خط تولید نشد.
کرایسلر آتلانتیک
حدود بیست سال پیش، کرایسلر مدل مفهومی آتلانتیک را در نمایشگاه خودرو دیترویت به نمایش گذاشت. طراحی این خودرو بیانگر ظاهر رترو آرت دکو دهه ۱۹۳۰ بود. کرایسلر آتلانتیک به پیشرانه ۴ لیتری هشت سیلندر خطی مجهز شده بود، اما هیچ گاه شاهد حرکت این خودرو لوکس و گران قیمت در خیابان‌ها نبودیم.
میباخ اکسلرو
در سال ۲۰۰۵، میباخ مدل مفهومی اکسلرو را معرفی کرد که همانند یک قایق تفریحی در خشکی بود. این خودرو به پیشرانه تویین توربوشارژ ۵.۹ لیتری ۱۲ سیلندر خورجینی مجهز شده بود که توانایی تولید ۶۹۱ اسب بخار نیرو و ۷۵۲ پوندفوت گشتاور را داشت. بیشینه سرعت میباخ اکسلرو برابر با ۲۱۸ مایل در ساعت (۳۵۱ کیلومتر در ساعت) بود. تنها یک دستگاه از این خودرو ساخته شد که حدود ۸ میلیون دلار قیمت داشت.
مرسدس بنز انر-جی-فورس
انر-جی-فورس دیدگاه مرسدس بنز برای مدل جی-واگن در آینده بود. این خودرو دارای یک پیشرانه سلول سوختی بود و دامنه حرکت ۵۰۰ مایل (۸۰۴ کیلومتر) برای آن ارزیابی شده بود. چرخ‌های بزرگ مرسدس بنز انر-جی-فورس نشان می‌داد که از قابلیت‌های بیراهه‌نوردی خوبی نیز برخوردار است.
مازراتی بردکیج
در سال ۲۰۰۵، مازراتی خودرو مفهومی بردکیج (Birdcage) را معرفی کرد که با الهام از خودرو مسابقه‌ای مازراتی تیپو ۶۳ شکل گرفته بود. مازراتی تیپو ۶۳ هنگامی که بیش از ۵۰ سال پیش در مسابقات شرکت می‌کرد به عنوان خودرویی نوآورانه و پیشرفته شناخته می‌شد، زیرا دارای شاسی فریم فضایی لوله‌ای بود. بردکیج کانسپت دارای پیشرانه ۶ لیتری ۱۲ سیلندر خورجینی بود که توانایی تولید ۷۰۰ اسب بخار نیرو را داشت. بدنه این خودرو توسط شرکت پنین فارینا طراحی شده بود و فاقد در بود. در عوض قسمت بالای خودرو بلند می‌شد تا دسترسی به داخل امکان پذیر شود.
اسپایکر D۱۲ پکن به پاریس
برخلاف نام عجیب این خودرو، D۱۲ پکن به پاریس همچنان یکی از خودرو‌های مورد علاقه ما محسوب می‌شود، زیرا یک اسپایکر است. در سال ۲۰۰۸، اسپایکر تصمیم گرفت تا وارد بازار خودرو‌های شاسی بلند لوکس شود و نتیجه آن معرفی مدل مفهومی D۱۲ پکن به پاریس بود. با قرض گرفتن یک پیشرانه W۱۲ از آئودی، این خودرو توانایی تولید ۵۰۰ اسب بخار نیرو را داشت و به سیستم چهار چرخ متحرک مجهز شده بود. در شرایطی که انتظار می‌رفت تولید اسپایکر شاسی بلند از سال ۲۰۰۹ آغاز شود، هیچ گاه این اتفاق رخ نداد. شرکت اسپایکر در سال ۲۰۱۴ اعلام ورشکستگی کرد.
