هر چند بسیاری از کاربران فضای مجازی با این مسأله بهعنوان یک سرگرمی برخورد کردهاند، اما فعالان فضای مجازی نگاه دیگری به این مسأله دارند.
ازآن جمله وبسایت آمریکایی «وایرد»(wired) است که با نگاهی بدبینانه به این چالش نگاه کرده و معتقد است این روشی است برای جمعآوری اطلاعات کاربران فضای مجازی که توسط شرکتهایی چون فیسبوک راهاندازی شده است.
حتی بسیاری از فعالان فضای مجازی معتقدند این کار باعث نقض حریم خصوصی کاربران است؛ اما جالب است که شرکتهایی چون سامسونگ هم از این چالش برای اهداف تجاری خود استفاده کردهاند.
وبسایت وایرد در مقالهای به قلم «کیت اونیل»، این فرض را مطرح کرده است که این چالش میتواند طرحی از فیسبوک برای پیشبرد تکنولوژی «شناسایی چهرههای اشخاص» باشد. یعنی امکانی برای ردیابی تغییرات چهره افراد در گذر زمان از طریق مقایسه تصاویر موثقی که از سوی خیل عظیمی از کاربران فراهم شده است. این نویسنده با ذکر نمونههایی از استفاده از چالشهای سرگرمکننده برای پیشبرد مقاصد تجاری به کاربران اینترنت میگوید در فراهم کردن اطلاعات تصویری خود هوشیار باشند. نویسنده وایرد هشدار داده که این بازی عمدی شرکتهای بزرگی مثل فیسبوک برای دریافت اطلاعات و تعیین الگوریتم جدید است و تصاویر منتشرشده بهراحتی میتواند در اختیار سرویسهای اطلاعاتی قرار بگیرد.
نویسنده سایت وایرد میگوید: «قصد من این بود که بگویم این کار ذاتاً خطرناک است. من میدانستم که سناریو تشخیص چهره به طور کلی قابل اعتماد و نشانگر روندی است که مردم باید از آن آگاهی داشته باشند. بسیاری از منتقدان من معتقد بودند که این تصاویر در حال حاضر در دسترس بوده است. شایعترین سوءتفاهم این بود: این اطلاعات در حالحاضر در دسترس است. فیسبوک در حال حاضر همه عکسهای نمایه را دارد.»
او در ادامه منظور خود را اینطور توضیح میدهد: تصور کنید که میخواهید یک الگوریتم تشخیص چهره را درخصوص ویژگیهای مربوط به سن و بهطور خاص در پیشرفت سن آموزش دهید. در حالت ایدهآل، شما میخواهید یک مجموعه گسترده و دقیق با تعداد زیادی از تصاویر مردم در اختیار داشته باشید. این امر میتواند کمک کند شما بدانید که در طول این 10سال چه تغییراتی رخ داده است.
از طریق این چالش در فیسبوک، اکثر مردم با کمک به اضافهکردن این گزینه (من در سال2008 و من در سال2018) و همچنین ذکر اطلاعات بیشتر، مثل زمان و مکان عکس گرفتهشده (2008 در دانشگاه؛ 2018 بازدید از شهر نیویورک برای رویداد این ساله و چنین) اطلاعات خود را در اختیار میگذارند. به عبارت دیگر، به لطف این مفهوم، در حال حاضر مجموعه دادههای بسیار بزرگ از عکسهای با دقت بالا از مردم از 10سال پیش و اکنون در اختیار آنهاست. هر چند برخی از منتقدان من میگویند این دادهها جالب است، اما محققان و دانشمندان اطلاعات میدانند که چطور باید از این اطلاعات استفاده کنند.
البته برخی دیگر نیز به این چالش با نگاه مثبتتری نگاه کردهاند. به گزارش «میدان» تکنولوژی شناسایی چهرهها، امکان نسبتاً تازهای است که فیسبوک و دیگر کمپانیها برای شناسایی تصویری چهره کاربران ایجاد کردهاند. استفاده از این تکنولوژی میتواند در خدمت اهداف متنوعی از پیداکردن افراد گمشده، هدفمندشدن تبلیغات تجاری و کنترل و نظارت پلیس بر افراد قرار گیرد.
سایت آمازون در سال۲۰۱۶ شروع به فروش ابزاری هوشمند برای شناسایی چهره افراد به پلیس و نهادهای حکومتی کرد. ابزاری که پلیس با آن میتواند افراد مشکوک به جرم را به وسیله چهرهنگاری تحت نظارت درآورد.
نظریه اونیل موجب شد تا فیسبوک بلافاصله عکسالعمل نشان دهد و با انتشار بیانیهای اظهار کند که بهصورت مخفیانه از چالش 10سال برای جمعآوری دیتا استفاده نمیکند. حتی این کمپانی مدعی شده که چالش مذکور، توسط فیسبوک به راه نیفتاده است و کاربران تنها از عکسهای این پلتفرم برای چالش 10سال استفاده میکنند.
طبق معمول این چالش در ایران فراتر از انتشار عکسهای شخصی رفت و بسیاری از کاربران در موضوعات مختلف از آن استفاده کردند. مواردی مثل خشکسالی دریاچه ارومیه، آب کارون، خشکسالی زایندهرود و ... را در این چالش ذکر کردند که بسیار هم مورد توجه قرار گرفت.