شهدای دفاع مقدس همچنان با گذشت سال‌ها از رفتن و شهادتشان، الگو‌هایی بی‌نظیر برای نشان دادن مسیر درست زندگی هستند. مثل شمع در تاریکی‌ها می‌درخشند و راه را نشان می‌دهند. برای کسانی که تشنه حقیقت هستند هر شهید یک چراغ است، یک نشانه، یک مسیر تازه برای رسیدن به زندگی عالی و متعالی. سخت نیست، فقط باید در عمق زندگی شهدا ریز شد یا هر کسی شهیدش را پیدا کند، رفاقتش را آغاز کند و پای درس‌هایش بنشیند. حرف برای گفتن بسیار است و وارد شدن به زندگی هر شهید رنگ و بوی خودش را دارد. شاهرخ ضرغام و سید مجتبی هاشمی حرف داش مشتی‌ها و لوطی‌ها را می‌زنند، نوا‌های عارفانه چمران و همت دل معرفت‌جویان را می‌برد و باکری و تندگویان معیاری درست برای مدیریت سالم و ساده‌زیستی هستند. در این میان، اما یک شهید عزیز دل جوانان است. از جنس خودشان، با تمام مختصاتی که دوران جوانی طلب می‌کند. ترکیب شور و نشاط جوانی با معنویت و خداجویی شهید ابراهیم هادی را محبوب نسل‌ها کرده است. بعد از جوانان دهه ۷۰ و ۶۰، حالا نوبت جوانان دهه هشتادی است که ابراهیم را کشف کنند و غرق در مهربانی، مردانگی و خلوص نیتش شوند.
با آن کاپشن خاکی و چهره آرامِ شرقی، آن ریش و مو‌های مشکی دل خیلی‌ها را برده است. حالا بسیاری نقطه تحولشان را مدیون شهید ابراهیم هادی می‌دانند. می‌گویند از وقتی با شهید هادی آشنا شده‌اند و داستان زندگی‌اش را خوانده‌اند، داستان زندگی خودشان عوض شده است. شبیه گمگشته‌ای که تازه راه پیدا می‌کند و فانوس به دست به دنبال نور می‌رود.
«مگر می‌شود زندگی ابراهیم هادی را خواند و شیفته‌اش نشد؟» این جمله، حرف مشترک بسیاری از جوانانی است که شهیدشان را پیدا کرده‌اند و وقتی پای حرف‌هایش نشسته‌اند، تازه فهمیده‌اند چه انسان دوست‌داشتنی و بزرگی را نشناخته بودند و فهمیدند دوستی با کسی مثل ابراهیم چه نعمت بزرگی است. مثل بسیاری از شهدای مدافع حرم که ابراهیم هادی بهترین دوست و رفیق زندگی‌شان شد و تمام سعی‌شان نزدیک کردن خودشان به معیار‌های ابراهیم بود.
یکی از جوانانی که آشنایی با شهید هادی سرمنشأ اتفاقات خیر زیادی در زندگی‌اش شده، در این باره می‌گوید: «تحول من از سفر راهیان نور در نوروز سال ۱۳۹۶ آغاز و ۱۱ ماه بعد با شناخت شهید هادی تکمیل شد و در راهیان نور سال ۱۳۹۷ به اوج خود رسید. شناخت من از شهیدان هادی و شهید مدافع حرم حسین معزغلامی معجزه شهدا در زندگی را به من اثبات کرد. اطمینان یافتم که شهدا ناظر به اعمال ما هستند. صدای ما را می‌شنوند و ما را یاری می‌کنند. هنوز هم هرچه را که بخواهم به من هدیه می‌دهند و هر کجا که مشکلی برایم به‌وجود می‌آید، کمکم می‌کنند.»
یکی دیگر از جوانان پس از خواندن کتاب «سلام بر ابراهیم» که زندگی شهید را در برمی‌گیرد، در نظری درباره تأثیری که در زندگی‌اش به وجود آمده، نوشت: «اینکه بگوییم چه درسی گرفته‌ایم خودش چندین جلد کتاب است... خواندن این کتاب تلنگری بود برای من و تمام سعی من این است که تمام رفتار‌های گذشته‌ام را تغییر دهم تا اول خدا و بعد شهید ابراهیم هادی از من راضی باشد و در پایان آرزو می‌کنم که همه مردم این گنج بزرگ را مطالعه می‌کردند و شاهد تغییر رفتار و نگاه خود می‌شدند.»
به قول علی‌اکبر رائفی‌پور، در همایش بزرگداشت ابراهیم هادی، این شهید بزرگوار زنده است چراکه همچنان در جامعه کنش و واکنش دارد و دلبری می‌کند لذا جوان‌ها با خواندن و شنیدن اقداماتش می‌توانند به اهل بیت و وی نزدیک شوند. شهدا همچنان منشأ خیر و برکات زیادی هستند. فقط کافی است آن‌ها را از صمیم دل و اعماق وجود بخواهیم. هیچ کس از دوستی با شهدا ضرر نکرده و پس از آشنایی دریچه‌های نویی در زندگی پیش چشمانش باز شده است. شهدا در رفاقتشان سنگ‌تمام می‌گذارند و تنها کافی است یک قدم به سویشان برداریم تا هزار قدم برایمان بردارند. دوستی با انسان‌هایی که پاک زندگی کرده‌اند و تنها هدفشان رضای خالق و مخلوقش بوده، سعادتمندی برایمان به دنبال خواهد داشت. پس با شهدا غریبی نکنیم و نگذاریم آن‌ها هم غریب بمانند.
