نویسنده: سعيد احمديان
اعتراف تلخ مجيد جلالي گوياي وضعيت حاکم بر فوتبال ايران است، او مي‌گويد بازيکن 200 ميليوني، پيشنهاد 800 ميليوني و چهار برابر رقم قرارداد قبلي، جلويش گذاشته است، آن‌سو مديرعامل باشگاه پديده هم از رقم‌هايي که در فصل نقل و انتقالات رد و بدل مي‌شود، گلايه دارد و در واکنش به اينکه چرا پديده هنوز وارد فصل نقل و انتقالات و جذب بازيکن نشده، گفته است: «دليل اين موضوع هم اين است که اجازه بدهيم قيمت‌ها از حالت کاذب پايين بيايد و همانطور که مي‌دانيد نقل و انتقالات در حال حاضر بسيار داغ است و اين موضوع اصلاً به نفع فوتبال کشور نيست. رقم‌هاي پيشنهادي بعضاً بالاست و ما هم صبر کرديم تا قيمت‌ها به روال عادي برگردد.» سال گذشته بستن قراردادهاي نامتعارف در يکي از باشگاه‌هاي بزرگ پايتخت آنقدر جنجال بپا کرد که حتي پاي وزير وقت ورزش را هم به ميان کشاند و گودرزي، مديران استقلال را به خاطر اينکه با بازيکني که قراردادش 150 ميليون بوده، قرارداد 900 ميليوني بسته‌اند، به حيف و ميل بيت‌المال متهم کرد. البته اينها تنها نمونه‌هاي اندکي از ولنگاري مالي حاکم بر فضاي فصل نقل و انتقالات است.
اين حکايت هر سال فوتبال کشورمان است، روزهايي که شنيدن رقم‌هاي چند صد ميليوني و ميلياردي فوتباليست‌ها به يک روند عادي بدل شده، بدون اينکه تعجب‌برانگيز باشد. اين در حالي است که تاکنون هيچ نهادي در فوتبال توضيح نداده که مبناي رقمي که با يک بازيکن فوتبال قرارداد بسته مي‌شود، چيست و بر چه حساب و ضابطه‌اي با يک بازيکن قراردادي نزديک به دو ميليارد بسته مي‌شود، آن در شرايطي که با توجه به سيستم آماتوري باشگاهداري در ايران، بازيکنان تنها پول حرفه‌اي مي‌گيرند، بدون اينکه قواعد يک زندگي حرفه‌اي را رعايت کنند.
صحبت‌هاي سه سال پيش محمد دادکان، آينه تمام‌نماي فوتبال امروز است، رئيس سابق فدراسيون فوتبال در مصاحبه‌اي با يکي از خبرگزاري‌ها از بي‌ضابطه بودن قراردادهايي که با فوتباليست‌ها بسته مي‌شود، به شدت انتقاد کرده بود و البته در صحبت‌هايش پيشنهاد جالب و قابل تأملي داده بود، او گفته بود: «يکي از مديران سپاهان به من گفت فصل قبل به يک بازيکن 230 ميليون تومان پيشنهاد داديم و کار تمام شده بود، اما بازيکن آمد و گفت پرسپوليس به من 900 ميليون تومان پيشنهاد داده، اگر اجازه بدهيد به پرسپوليس بروم. ما هم گفتيم چه چيزي از اين بهتر! بهترين مربي ايران بيشتر از 40 ميليون تومان نمي‌ارزد، به بهترين بازيکن ايران هم نبايد بيشتر از سالي 100 ميليون تومان پول داد. غير از اين باشد، بايد ليگ را تعطيل کرد. بروند ببينيم به غير از تيم‌هاي ايران، کجاي دنيا مي‌توانند مربيگري کنند يا فوتبال بازي کنند؟»
صحبت‌هاي دادکان حرف خيلي از هواداران و دلسوزان جامعه فوتبال نيز هست، اما به نظر مي‌رسد اراده‌اي در ورزش کشور براي کنترل پول‌هاي کلاني که به بازيکنان فوتبال داده مي‌شود، وجود ندارد. اين بي‌توجهي ريشه در سيستم دولتي باشگاه‌هاي ايران دارد، باشگاه‌هايي که وابسته به بيت‌المال و بودجه عمومي کشور هستند و برايشان درآمدزايي معنايي ندارد و به همين خاطر هم حساسيتي روي رقمي که با فوتباليست‌هاي قرارداد مي‌بندند، ندارند و باعث تأسف است که هيچ‌گاه مديري در فوتبال ايران به خاطر حيف و ميل بيت‌المال و هزينه‌هاي غيرعقلاني و بستن قراردادهاي بي‌منطق با بازيکنان، مورد مواخذه و محاکمه قرار نگرفته و همين حاشيه امنيت سبب شده تا آنها بدون اينکه نسبت به پول‌هاي هزينه شده از بيت‌المال حساس باشند، از دادن رقم‌هاي غيرمنطقي به بازيکنان ابايي نداشته باشند!
در حالي امروز مهدي تاج و مسعود سلطاني‌فر تماشاگر افزايش بي‌ضابطه قراردادهاي فوتبالي‌ها هستند که يکي از وظايف اصلي فدراسيون و وزارت ورزش کنترل و سازماندهي و جلوگيري از حيف و ميل پول‌ها و بودجه‌اي است که از بيت‌المال پرداخت مي‌شود، اما عدم ورود فدراسيون و وزارت به مسئله قراردادهاي فوتبالي‌ها، جاده صاف‌کن افزايش بي‌رويه قراردادهاي فوتبال آن هم بدون هيچ منطقي شده و همين مي‌شود که به گفته مجيد جلالي، بازيکن 200 ميليوني، پيشنهاد 800 ميليوني مي‌دهد!
