روز گذشته در سي و سومين كنگره انجمن علمي روانپزشكي ايران وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي وقتي پشت تريبون قرار گرفت، غيرعلميترين و غيرمرتبطترين سخنرانياش را طي سه سال گذشته ايراد كرد؛ صحبتهايي كه برخلاف تأكيدات خود وزير درباره سياسي نكردن سلامت مردم بيشتر از آنكه علمي و پزشكي باشد، رنگ و بوي سياسي داشت و آقاي هاشمي را در جايگاه اپوزيسيون سياسي مينشاند. وزير بهداشت اين بار با بهانه قرار دادن سلامت روان مردم به زبان كنايه پاي شخصيتهاي مذهبي و سياسي را به ميان كشيد و گفت: « اميدوارم سياستگذاران، دولت، مجلس، خطبا، ائمه جمعه و هر كسي كه در كشور تريبوني دارد، زحمات شما روانپزشكان را زياد نكند و اعصاب مردم را تحت تأثير قرار ندهد، تهمت نزنند، اضطراب را تحميل نكنند و اگر آبي براي شما نميآورند كوزه را هم نشكنند تا شاهد كاهش اختلالات روانپزشكي باشيم.»
«خودشيفتگي مسئولان كار دست مردم ميدهد. در كشور ما هر كسي اظهار نظري دارد. مثلاً يكي سردار عَلَم بوده نوحه ميخواند و رئيسجمهور و مسئولان را زير سؤال ميبرد، ديگري ميشود سردار حرم و در همه حوزهها اظهار نظر ميكند، يكي نيز سردار قلم بوده و در همه حوزهها حرفي دارد. » اينها بخشي از يك نطق سياسي در يك مناظره انتخاباتي نيست، اينها بخشهايي از صحبتهاي وزير بهداشت در سي و سومين كنگره انجمن علمي روانپزشكي ايران است؛كنگرهاي كه به لطف سخنان وزير بيش از آنكه علمي باشد، سياسي شد. در حالي كه آقاي وزير ميتوانست اختلالات رواني جامعه و چرايي افزايش آن از 21 درصد قبلي به 26 درصد طي چهار سال را مورد تحليل علمي و واقعي قرار دهد اما انگار در ماههاي پاياني دولت يازدهم اين تريبون هم محملي براي بيان انتقادهاي تند آقاي وزير از چهرههاي منتقد دولت شد و فضاي علمي اين كنگره را سياسي كرد. اين بار حتي ادبيات هاشمي و واژههايي كه براي بيان منظورش استخدام كرده بود با هميشه فرق داشت.
افزايش آمار اختلالات رواني به 26 درصدبر اساس آمار سازمان پزشكي قانوني هر دقيقه يك نزاع ثبت ميشود. آمار اختلالات رواني افزايش داشته و به 26 درصد رسيده است؛ آماري كه اگرچه بنا به تعبير وزير بهداشت نسبت به آمارهاي جهاني نگرانكننده نيست اما چنين آماري براي افرادي كه در يك جامعه اسلامي زندگي ميكنند هم قابل قبول نيست.
هاشمي با بيان اينكه با توجه به اين آمار به نظر ميرسد بخشي از اين افراد هم تصميمگيرنده هستند، افزود: «وقتي فرد تصميم گيرندهاي دچار اين گرفتاريها باشد بسيار در جامعه تأثيرگذار است و خدا نكند كه وكيل و وزير و... به چنين مشكلاتي دچار باشند.»
وزير بهداشت با تأكيد بر اينكه مشكل جدي امروز ما در كشور خودشيفتگي است و اين مسئله در همه ردهها وجود دارد، گفت: «زماني كه خودشيفتگي به مسئولان كشور ختم شود وضعيت بدتر است چراكه اين مسئله عدم آرامش و اضطراب و افسردگي به همراه دارد. » وزير بهداشت بهرغم آنكه معتقد است مردم هر روز در معرض شايعات اضطرابزا هستند و اين براي آرامش آنها مناسب نيست، اما وقتی میخواهد از رئیس خود تعریف کند، قضیه فرق میکند: «خدا پدر آقاي روحاني را بيامرزد كه زماني كه مردم به او رأي دادند آرامش در كشور برقرار شد و امروز داراي آرامش نسبي هستيم. همچنين اميدواريم آرامشي كه اكنون وجود دارد آرامش قبل طوفان انتخابات نباشد و دوستان مسائل را رعايت كنند.»
كاهش تابآوريوزير بهداشت، مسائل زيستي و اجتماعي مؤثر در سلامت روان را گسترده دانست و گفت: «اين عوامل اعم از رضايت از زندگي زناشويي و... بسيار در سلامت روان تأثيرگذار است. حال يكي از وظايف دولتها افزايش تابآوري جامعه در برابر حوادث زندگي اجتماعي و روزمره است و دولتها بايد بتوانند مردم را براي حل مسائل، توانمند بار بياورند. اين در حالي است كه متأسفانه اين موضوعات نه در آموزش و پرورش و نه در آموزش عالي مورد توجه قرار نميگيرد و به همين جهت شكنندگي در نسلهاي جديد بيش از نسلهاي گذشته است. همچنين عدم توجه به اين مسائل باعث ميشود افراد جامعه نتوانند مسائلشان را حل كنند. اگر بخواهيم در حوزه سلامت بار بيماريها را كاهش دهيم، بايد به اين موضوعات توجه كافي داشته باشيم. در حال حاضر آمار كشوري ما نشان ميدهد تابآوري به تدريج كاهش يافته كه اين موضوع از مشكلات جامعه ما و از مشكلات سياستمدارانمان است.»
روايت خودشيريني و خودشيفتگيهاشمي با بيان اينكه وجود اين خودشيفتگي كار دست مردم ميدهد، اظهار كرد:«به عنوان مثال كسي ميخواهد در حوزه اقتصادي خودشيريني كند، با حرفي جامعه را مضطرب ميكند. بنابراين مردم هر روز در معرض چنين شايعات اضطرابزايي قرار دارند، به عنوان مثال خبري را از صدا و سيما پخش ميكنند كه ۸۰ ميليون نفر آن را ميبينند و به تبعات آن هم فكر نميكنند.» شايد تنها بخش سخنان وزير كه به درد مردم و بيماران اعصاب و روان ميخورد، تأكيد وي بر لزوم حمايت بيمهها از بيماران اعصاب و روان بود، چراكه بخشي از جرم و جنايتها ناشي از عدم توجه به موضوع سلامت اعصاب و روان است و زماني كه به اين موضوع توجه نشود، هزينههاي زيادي براي كشور به همراه دارد.