يكي از به يادماندنيترين لحظات براي كاروان ايران در بازيهاي آسيايي اينچئون كسب مدال برنز سونيا گماري در قايقراني اسلالوم بود؛ دختري كه بعد از هشت ماه تمرينات بسيار سخت در بدترين شرايط، با پاروي آهنين سنگين و قايقي شكسته كه هر يك ساعت يك بار پر از آب ميشد توانست مدال برنز اين رشته را برگردن بياويزد. اما بعد از كسب مدال همه چيز تمام شد و مدال گماري و خود او به دست فراموشي سپرده شدند، به طوريكه دختر قايقران كرمانشاهي كه عزم خود را جزم كرده بود براي كسب مدالي خوشرنگتر از رودخانه براي چهار سال بعدي، نااميد شده: گفتند مدالم شانسي و معجزه بوده. در حالي كه براي معجزه زحمتي نميكشند اما من ماهها به سختترين شكل ممكن تلاش كرد اما بعد از مدال همه چيز تمام شد. ولي اگر شرايط خوب نباشد نميتوانم مدالم را تكرار كنم و باز هم ميگويند مدال اينچئون شانسي بوده. من ميخواهم لياقت و تواناييام را با كسب مدال خوشرنگتري به همه نشان بدهم و ثابت كنم اما براي اين كار نياز به توجه مسئولان دارم.»