نمايش «فرجام سفر طولاني طوبا» نوشته عليرضا نادري كه 20 سال از زمان نگاشتنش گذشته است، شهريور ماه سـال جـاري به كارگـرداني محسن حسنزاده، تمرين خود را آغاز كرد و بر اساس جدول سي و دومين جشنواره بينالمللي تئاتر فجر قرار است در بخش چشمانداز جشنواره، پنج شنبه سوم بهمن ماه در دو سانس 18 و 20:30 در سالن چهارسو تئاتر شهر به اجرا در بيايد. به همين بهانه گفتوگويي با سيد محسن حسنزاده كارگردان اين نمايش داشتهايم.
چه شد كه تصميم به اجراي متن آقاي نادري گرفتيد، آن هم پس از گذشت 20 سال از زمان نگارشش؟
آقاي نادري در اوايل دهه 70 نمايشنامه فرجام سفر را نوشته بودند، نمايشنامهاي كه واجد ويژگيهاي خاصي بود از جمله اينكه فرهنگ يكي از روستاهاي كويري ما را كه كاملاً ناشناخته مانده بود، روايت ميكرد. نمايشنامه كاملاً مدرن و پر انرژي بود اما در زمان نگارشش در اوايل دهه 70، به دليل آشنا نبودن با فرهنگ اين منطقه و همچنين ساختار مدرن اثر، بسياري رويكرد نادري را در نگارش فرجام سفر، برنتافتند و كل اثر را اشتباه تلقي كردند چون تصور نميكردند چنين نمايشنامهاي بتواند در صحنه اجرا شود. اين نمايشنامه سال 90 در پانزدهمين جشنواره نمايشنامهخواني جهاد دانشگاهي به من پيشنهاد شد و همان زمان بود كه تصميم به اجراي آن را گرفتم.
نمايشنامه فرجام سفر تا پيش از اجراي جشنواره امسال، اجراي ديگري نداشته است؟
نه در طول اين سالها كارگردانان بسياري تصميم به اجراي اين نمايشنامه گرفتند اما در نتيجه اين اتفاق نيفتاد.
نمايشنامه آقاي نادري چه مؤلفههايي داشت كه اجرايش را تا به اين اندازه دور از ذهن ميكرد؟
يك نوع لهجه و گويش با در نظر گرفتن فرهنگ آوايي اين زبان در ديالوگهاي اين نمايشنامه به كار رفته است كه كارگردان بايد اين مسئله را كاملاً لحاظ ميكرد. از طرف ديگر اين نمايشنامه بسيار پركاراكتر بود و يافتن اين تعداد بازيگر كه همه به اين گويش مسلط باشند دشواريهاي بسياري داشت. اين دو عامل در كنار هم باعث شد همواره اجراي اين اثر به تأخير بيفتد. جاي تعجب است كه اين لهجه و گويش آدمهايي است كه فاصله محل زندگيشان تا پايتخت يك ساعت بيشتر نباشد اما اين لهجهشان كاملاً ناشناخته مانده است.
با اين تفاسير مخاطب ميتواند با در نظر گرفتن گويش بازيگران، ديالوگها را متوجه شود؟
بله ديالوگها قابل فهم هستند. ما شهريور ماه تمرين را آغاز كرديم و زماني كه ديديم در تهران نميتوانيم بازيگران مسلط پيدا كنيم به قم رفتيم چون بازيگران قمي توانايي بسيار بالايي در آفرينش اين پرسوناژها داشتند. من در اين راه از بسياري خواستههايم گذشتم و مشكلات متعددي را پشت سر گذاشتم به اميد اينكه اين اثر به مخاطب عرضه شود. دوستان حوزه هنري استان قم و بازيگران قمي همراه گروه و همچنين همكاران مجموعه تئاتر شهر در اجراي اين اثر كمكهاي بسياري به من كردند. در نهايت اولويت من در اجراي عمومي كار است كه با توجه به حضور ما در بخش چشمانداز جشنواره تئاتر فجر، اميدوارم به زودي محقق شود و حجم بالايي از مخاطبان بتوانند اين اثر را بر صحنه ببينند.
سالن اجرا در جشنواره چطور بود؟
چهارسو پيشنهاد خود من بود به دليل تعدد بازيگران كه خدا رو شكر همين سالن به گروه من تعلق گرفت.