فیفا نهادی است که قوانین و چارچوبهای روشنی برای برگزاری مسابقات دارد؛ هر اقدام محلی که بدون هماهنگی انجام شود، میتواند در تضاد با روشها و استانداردهای بینالمللی قرار گیرد و ساختار مدیریتی رویداد را تضعیف کند. با این حال، خلأ سازوکار هماهنگی میان فیفا و نمایندگان محلی میزبان (شهرداریها و مقامات ایالتی) زمینهساز اقداماتی شده که میتواند به پیچیدگیهای دیپلماتیک و فرهنگی منجر شود.
آنچه طی یکی، دو روز گذشته در رسانهها مطرح شده، بحث برنامههای شهرداری سیاتل با محوریت شهردار این شهر برای روز بازی ایران و مصر، یعنی دو کشور مسلمان حاضر در جام جهانی و مخالف کمپین حمایت از همجنسگرایی است. موضوعی که هرچند در ابتدا چندان جدی به نظر نمیرسید، اما حالا و با اظهارات سخنگوی کمیته محلی سازماندهی جام جهانی در سیاتل مشخص شده کاملاً برنامهریزی شده و شیطنتآمیز است و مسئولان محلی هم به هیچ وجه نمیخواهند از آن کوتاه بیایند. مقامهای محلی سیاتل مدعی هستند کاری با میدان مسابقه ندارند: «ما دخالتی بر آنچه در زمین یا ورزشگاه اتفاق میافتد، نداریم. این مسئولیت فیفاست. چیزی که ما در آن دخالت داریم، نحوه استقبال سیاتل از «روز افتخار» است.»
به نظر میرسد فدراسیونهای فوتبال ایران و مصر باید هرچه زودتر در مواضعی آشکار مخالفت خود را با این اقدام شهرداری سیاتل اعلام کنند. اینکه آنها اعلام کنند با بازی دو تیم کاری ندارند یک دروغ بزرگ است، چون اگر دیدار دو تیم ایران و مصر نبود، آنها حتی به فکر برگزاری برنامه خود هم نمیافتادند، اما حالا که فرصتی مناسب، چون جام جهانی و بازی حساس دو کشور مسلمان که شاید نبرد صعود هم باشد، پیدا شده میخواهند نهایت سوءاستفاده را از آن ببرند.
البته تاکنون مخالفتهایی از سوی دو کشور مسلمان با این مسئله صورت گرفته، اما هیچکدام رسمی نبوده تا امریکاییها حالا بحثی را که وسط انداختهاند با جدیدت بیشتری دنبال و ادعاهای تازهای را هم مطرح کنند. اینکه کاری با بازی دو تیم ندارند و فقط میخواهند برنامه خود را برگزار کنند، اما همزمان میگویند: «فوتبال قدرت بینظیری دارد تا مردم را از هر گوشه و کنار دنیا، صرفنظر از پیشینه، فرهنگ یا عقایدشان گردهم آورد.»
تنها همین اظهارنظر باید مورد توجه دقیق فدراسیونهای فوتبال ایران و مصر قرار گیرد تا با قدرت بیشتر اعتراض خود را اعلام کنند تا فیفا که مدعی است هیچ اقدامی نباید بدون هماهنگی آنها انجام شود، جلوی این کار را بگیرد. حالا که اعتراضها در دو کشور به برنامه شهرداری سیاتل بالا گرفته بهترین فرصت است تا دو کشور مسلمان همصدا با هم جلوی این اقدام بایستند. بدیهی است که چنانچه امروز جلوی این کار گرفته نشود، میتواند تبعات بعدی را هم بهدنبال داشته باشد و برخلاف آنچه مسئولان محلی عنوان میکنند کار حتی به میدان مسابقه و بازی هم کشیده شود. فدراسیونهای ایران و مصر باید بههوش باشند که طرف مقابل امریکاست که خیلی راحت میتواند سلایق خود را به فیفا دیکته کند و فیفا هم بدون کوچکترین مقاومتی، حتی از قوانین خللناپذیر خود در مقابل خواستههای امریکا کوتاه خواهد آمد. پس تا دیرتر نشده باید مراتب اعتراض رسمی دو کشور مسلمان به این برنامهریزی اعلام و ماجرا همینجا تمام شود.
قوانین فیفا به هر دو کشور عضو این اجازه را میدهد که اعتراض کنند. پس تا دیر نشده باید اعتراضهای خود را به صورت رسمی و بدون تعارف و پردهپوشی اعلام کنیم تا جلوی شیطنتهای بعدی هم گرفته شود.
