یادداشت «آقای دولت خداقوت» که روز شنبه هفتم تیر ۱۴۰۴ در شماره ۷۳۳۹ روزنامه جوان منتشر شد، بازتابی فراتر از یک تحلیل یا گزارش معمولی داشت. چند روز پس از انتشار، نسخه‌ای از این یادداشت روی میز یکی از مقامات ارشد دولت چهاردهم قرار گرفت؛ مقامی که نه‌تنها متن را با دقت مطالعه کرد، بلکه در حاشیه آن، پارافی رسمی نوشت که به روشنی نشان‌دهنده تأثیرگذاری محتوای یادداشت بود. در این پاراف آمده بود: «بسمه‌تعالی. به استحضار اعضای هیئت دولت برسد. با تشکر فراوان و چندین باره از همه تلاش‌های ایثارگرانه، همدلی همیشگی و سرعت عمل با دقت بالا در تصمیم‌گیری‌ها و پایداری در بازار و همه کار‌های خوب دیگر! ان‌شاءالله این روند با شتاب و دقت بیشتر در تصمیمات در این شرایط «خاص» ادامه یابد.» این سطح از بازخورد رسمی، صرفاً یک واکنش اداری نیست، بلکه به‌وضوح گواهی است بر جایگاه اثرگذار روزنامه «جوان» و فراتر از آن رسانه‌های مکتوب که با روایتی سنجیده، دقیق و همدلانه، نه‌تنها افکار عمومی بلکه حلقه‌های تصمیم‌سازی را نیز متأثر می‌کنند. در روزگاری که گاه اخبار نادرست، حواشی و شایعه‌ها از واقعیت پیشی می‌گیرند، این اتفاق به‌روشنی ثابت می‌کند که روایت حرفه‌ای و مسئولانه هنوز قدرت دارد. اگر رسانه‌ای بتواند موضوعات راهبردی را با زبانی متعادل، منطقی و مستند بیان کند، شنیده می‌شود، حتی در سطوح بالای تصمیم‌گیری.
از نظر محتوایی نیز یادداشت آقای دولت خداقوت در مسیر درستی گام برداشته بود. ضمن تشویق و تقدیر از تلاش‌های ایثارگرانه اعضای دولت، به‌ویژه در وزارتخانه‌هایی نظیر جهاد کشاورزی و نفت، در عین حال پیام اصلاحی نیز در خود داشت. اشاره به ضرورت روایتگری مؤثر، شفاف‌سازی تصمیمات و گفت‌وگوی بی‌واسطه با مردم، از نقاط برجسته متن بود؛ نکاتی که با حساسیت خاصی از سوی آن مقام دولتی مشخص شده و مورد تأکید مجدد قرار گرفت. این تعامل غیرمستقیم، اما عمیق میان رسانه و دولت، نشان‌دهنده یک مدل ارتباطی سالم است؛ الگویی که در آن رسانه نه‌فقط ناظر، بلکه کنشگر هوشمند و مؤثر در فضای عمومی و سیاسی کشور است. چنین نقشی البته تنها زمانی محقق می‌شود که رسانه خود را نه در جایگاه اپوزیسیون و تقابل، بلکه در موقعیت مسئولانه نقد سازنده و همراهی مطالبه‌گرانه تعریف کند. یادداشت مورد بحث دقیقاً در همین چارچوب شکل گرفته و به همین دلیل هم مورد توجه قرار گرفته است. نکته قابل تأمل دیگر آن است که این بازخورد تنها به معنی تأیید یا قدردانی نیست، بلکه نشان می‌دهد رسانه‌ای مانند «جوان» توانسته نبض فضای اجرایی کشور را درست تشخیص دهد و با دقت، دغدغه‌ها و اولویت‌ها را منعکس کند. انتشار این یادداشت، مثال روشنی از ظرفیت رسانه در ایفای نقش مکمل و مؤثر در فرایند حکمرانی است؛ نقشی که گاه از ده‌ها جلسه و گزارش رسمی مؤثرتر واقع می‌شود. در نهایت، این تجربه ثابت کرد که رسانه اگر به‌درستی عمل کند، می‌تواند هم دیده شود، هم شنیده شود و هم تغییردهنده باشد.
