جوان آنلاین: معاون تبلیغ و امور فرهنگی جامعه‌الزهرا (س) گفت: تأکید بیشتر و حساسیت‌ها نسبت به پوشش بانوان، به دلیل نوع خلقت ایشان و زیبایی‌های ذاتی و جاذبه‌های ایشان است. این نکته را نیز باید در نظر داشت که معاف بودن مردان از بخشی از پوشش، به معنای یله و رها بودن نیست. مثلاً مردان نمی‌توانند با شلوارک و زیرپوش رکابی در جامعه ظاهر شوند.
معصومه شریفی در گفتوگو با «جوان» در توضیح مفهوم عفاف و حجاب اظهار داشت: مبحث پوشش و پاکدامنی، امری غریزی و فطری هستند، یعنی هم ریشه در وجود زیبایی طلب آدمی و هم ریشه در شرع مقدس دارد، ضمناً اصل پوشش و پاکدامنی، ریشه در همه ادیان الهی دارد و به آن توصیه شده است. با مراجعه به عهدین (تورات و انجیل) دو کتاب مقدس یهودیان ومسیحیان و همچنین قرآن کریم- کتاب مقدس مسلمانان- به خوبی می‌توانیم صحت این گفتار را تأیید کنیم. عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان در ادامه افزود: در تورات، سفر تکوین، باب ۲۴، بند ۶۴ و ۶۵ و سِفر تثنیه، باب ۲۲، بند ۵ و همچنین در اناجیل: رساله اول پولوس رسول به تیموتاؤس، باب ۲، بند ۹- ۱۱ از پوشش با بُرقِع و پاکدامنی، سخن به میان آمده است، همچنین در جای جای قرآن کریم نیز نسبت به رعایت پوشش و پاکدامنی سفارش شده است. این مهم را می‌توان در سوره‌های بقره، نور، أحزاب و قصص یافت.
این پژوهشگر یادآور شد: خداوند متعال در آیات ۳۰ و ۳۱ سوره نور، خطاب به زنان و مردان با ایمان می‌فرماید دیدگان خود را فرو پوشند و می‌توان دریافت که عفاف و حجاب، شامل زن و مرد است و فقط مخصوص جنس زن نیست، ولی خداوند متعال، به دلیل ویژگی خاصی که در خلقت زن قرار داده، توصیه‌های بیشتر نسبت به رعایت این امر مهم کرده است. آفرینش زن، از زیبایی و ظرافت خاصی برخوردار است که لازم است در برابر نامحرم، پوشیده بماند زیرا زن، همچون مرواریدی گرانبهاست که باید در درون صدف پوشش و پاکدامنی، محفوظ بماند.
شریفی درباره حدود و مصادیق حجاب و عفاف برای مردان و تفاوت آن با زنان گفت: اصل حجاب و عفاف، هرچند درباره زن و مرد، فرض و توصیه شده است، ولی مصادیق و میزان آن در مرد و زن، تفاوت‌هایی دارد. در حجاب زن، باید همه بدن به جز وجه (صورت) و کفین (دست‌ها تا مچ) پوشیده شود ولی مردان در نمایاندن موی سر و بخش‌هایی از بدن مانند سر و گردن، معاف هستند.
به اعتقاد این پژوهشگر تأکید بیشتر و حساسیت‌ها نسبت به پوشش بانوان، به دلیل نوع خلقت و زیبایی‌های ذاتی و جاذبه‌های ایشان است و این نکته را نیز باید در نظر داشت که معاف بودن مردان از بخشی از پوشش، به معنای یله و رها بودن نیست. مثلاً مردان نمی‌توانند با شلوارک و زیرپوش رکابی در جامعه ظاهر شوند.
شریفی در ادامه بیان کرد: واقعیت این است که آیین‌های الهی- و به ویژه اسلام عزیز- هیچ گونه مخالفتی با فعالیت و حضور اجتماعی زن ندارند، بلکه همواره تشویقگر رشد و بالندگی بانوان و کسب علم و کنشگری‌های اجتماعی زنان هستند، البته این کنشگری، منوط به عدم اختلاط جنسیتی و پرهیز از جاذبه‌های جنسی است، زیرا این امر به سلامت فرد، خانواده و جامعه کمک می‌کند.
معاون تبلیغ و امور فرهنگی جامعه‌الزهرا (س) ادامه داد: با رعایت حجاب و عفاف، اعتماد و انسجام خانوادگی به وجود می‌آید. خاطرم هست که در مراسم عقد یکی از دوستان، در محضر رهبر فرزانه انقلاب حضرت آیت‌الله‌العظمی امام خامنه‌ای (حفظه‌الله) بودیم. ایشان پس از جاری کردند خطبه عقد، بر حفظ وفاداری و عشق و علاقه زوجین تأکید کردند و فرمودند، علت تأکید اسلام بر رعایت حریم محرم و نامحرم، حفظ و انسجام خانواده است.
وی همچنین در رابطه با نقش تربیتی پدران در زمینه حجاب برای فرزندان خود در کانون خانواده اظهار کرد: هر یک از پدر و مادر، در تربیت دینی و صحیح فرزندان خویش، مسئولیت دارند، به ویژه پدران باید در ایجاد و حفظ روابط عاطفی با دختران خویش، کوشا باشند، زیرا در سلامت روانی و معنوی دختران، بسیار مؤثر خواهد بود، البته در برخی از مسائل تربیتی، لازم است دختر به مادر و پسر هم به پدر ارجاع داده شود.
شریفی افزود: رعایت حجاب و عفاف می‌تواند به کاهش مفاسد اجتماعی مانند آزار خیابانی یا طلاق کمک کند. برخلاف انگاره برخی که حجاب را محدودیت و عدم‌آزادی و مانع حضور اجتماعی بانوان می‌دانند، باید گفت حجاب برای بانوان، مصونیت است و نه محدودیت. دختری که با عدم رعایت وزانت و پوشش و متانت وارد اجتماع می‌شود و خود را در معرض نگاه آلوده بیماردلان قرار می‌دهد، خواسته یا ناخواسته، امنیت خویش را به خطر می‌اندازد و با ایجاد کشش‌های غیرطبیعی و غیرشرعی، جامعه را نیز به انحراف و فساد می‌کشاند.
به اعتقاد وی با رعایت حجاب و عفاف، می‌توان با اختلاف سلیقه و با هر فرهنگ و نژاد، به ارتباط اجتماعی و همگرایی پرداخت. نسل‌های حاضر و آینده در این فضا می‌توانند به سلامت و پاکی و در امنیت فردی و اجتماعی زندگی کنند. با این راهبرد، می‌توان نسل‌های آینده را به خوبی تربیت کرد و در خدمت به یکدیگر کوشید.
