جوان آنلاین: در حالی که روز به روز تصویر خسارات وارد شده به رژیم اسرائیل در اثر موشک‌های بالستیک نیرو‌های مسلح ایران واضح‌تر، بزرگ‌تر و دقیق‌تر پدیدار می‌شود. تحلیل‌گران اسرائیلی پرسش مشترکی را در رابطه با اینکه در این فرایند، اسرائیل در مقابل هزینه‌هایی که پرداخت کرده چه دستاوردی داشته است، مطرح می‌کنند.
به گزارش برنا، مرکز مطالعات اسرائیلی (مدار) که یک مرکز تحققات فلسطینی است، به اسناد و شواهدی اشاره دارد که این موضوع را تأیید می‌کند. از جمله، این اطلاعات، اظهاراتی است که رافیف دراکر، تحلیلگر سیاسی و روزنامه‌نگار تحقیقی شبکه ۱۳ عبری است، که تأکید دارد بسیاری از خسارات به تاسیسات راهبردی و حساس اسرائیل وارد شده، اما در شرایط فعلی رسانه‌ها اجازه پرداختن به آن را ندارند، گرچه هر بیننده‌ای از داخل خانه خود هم می‌تواند متوجه این امر شود.
او افزود که «تاسیسات دیگری هم هستند که مورد اصابت قرار گرفته، اما ما از آنها اطلاعی نداریم».
در این راستا، گزارشی در روزنامه اسرائیلی «دوار» هم منتشر شده است که تأکید دارد میزان خسارات به اموال ناشی از جنگ با ایران همچنان در حال روشن شدن است.
در اداره مالیات بر املاک، مسئول تعیین میزان خسارات و جبران آنها، حدود ۳۳ هزار پرونده برای خسارات وارده به ساختمان‌ها، ۴،۴۵۰ پرونده برای خسارات به محتوا و تجهیزات، و ۴،۱۱۹ پرونده برای خسارات به خودرو‌ها باز شده است. این اداره تخمین می‌زند که هزاران ساختمان دیگر آسیب‌دیده وجود دارند که هنوز درخواستی برای آنها ارائه نشده است. در این بین، روزنامه هاآرتص به شکل شفاف‌تری به این مسئله می‌پردازد.
"کوبی نیف" تحلیلگر این رسانه پر مخاطب عبری‌زبان در مقاله‌ای در این رابطه نوشت: «شاید برخی آن را جنگی موفق، کوبنده، آسان و عالی توصیف کنند، اما اجازه دهید یک سئوال متحیرکننده را هم مطرح کنیم؛ ما چه استفاده‌ای از این حملات خود داشتیم؟ کدام یک از مشکلات اصلی، محوری، حقیقی و مزمنی که اسرائیل با آن مواجه است را از طریق این جنگ (با این فرض که موفقیت‌آمیز هم بوده باشد) حل کردیم؟»
او در ادامه نوشت: «بعد از پایان این جنگ که البته بدون هیچ نوع توافق یا ساز و کار مشخصی صورت گرفت، آیا ما موفق شدیم انگیزه ایران یا توانمندی آن را در گرفتن انتقام از ما مهار کنیم؟ آیا در پیشرفت برنامه‌های هسته‌ای ایران (به زعم نویسنده رسیدن به بمب هسته‌ای) خلل جدی وارد شده است؟ طبیعتاً پاسخ هر دو پرسش نه است. شاید ما برای مدت کوتاهی، سه ماه یا حداکثر سه سال، بر اساس رسانه‌ای که پیگیری می‌کنید، در آن تأخیر به وجود آورده باشیم و این همه چیزی بود که صورت گرفت و دیگر هیچ!».
اما در مقابل، به مردم ایران و رهبران این کشور این مسئله را نشان دادیم که باید از این پس نیروی هوایی قدرتمندی برای خود ایجاد کرده. سامانه‌های پدافندی خود را کارآمدتر کنند و بر توان تهاجمی موشک‌های خود برای هدف قرار دادن اسرائیل بیافزایند.
شاید حتی در میان بسیاری از آنها این انگیزه را هم ایجاد کردیم که باید برای قدرتمندتر شدن، به توان هسته‌ای خود هم تلاش کنند. زیرا این توانمندی به آنها قدرت بازدارندگی در مقابل اسرائیل و ایالات متحده خواهد داد. پس می‌توان گفت، این جنگ که در اینجا ما هیاهوی زیادی را در مورد پیروزی در آن به راه انداخته‌ایم، مشکل ایران را نه تنها برای اسرائیل حل نکرد بلکه باعث پیچیده‌تر شدن آن برای سیاست‌گذاران تل‌آویو شد.
نویسنده در بخش دیگری از مقاله خود اذعان کرد، تنها راهی که می‌تواند خطر هسته‌ای ایران را به طور کامل بزداید. امضای توافق خلع سلاح هسته‌ای منطقه است که هم ایران و هم اسرائیل آن را امضا کنند. گرچه کاملاً مشخص است که اسرائیل هرگز حاضر نخواهد شد وارد چنین توافقی شود.
