جوان آنلاین: کانال «تخته سیاه» در ایتا نوشت: پل سزان، پدر هنر مدرن، تا ۵۶سالگی نه معروف بود، نه موفق، نه حتی جدی گرفته میشد. بارها از مدرسههای هنری رد شد، دوستانش امیدی بهش نداشتن. به شهرش برگشت و کارمند بانک شد. اما چیزی که سزان داشت و خیلیها ندارن، صبر بود. سزان سالها شکست خورد، بارها نادیده گرفته شد، اما ادامه داد. هر روز نقاشی کرد، حتی وقتی هیچکس نمیدید. موفقیت برای سزان دیر اومد. اما اون یاد گرفته بود مهم نیست چه کسی تأییدش میکنه یا چقدر طول میکشه که این تأیید از راه برسه. خودش راهش رو ادامه داد و همین ادامهدادن، خود موفقیتی بود که سزان بهش رسید. ما چقدر بچههامون رو جوری بار میاریم که از شکست خوردن نترسن؟ که بلد باشن سالها صبر کنن، برچسبها و قضاوتهای بقیه رو کنار بزنن و به مسیرشون ادامه بدن؟