جوان آنلاین: در دنیای امروز با وجود چالش‌های اقتصادی و اجتماعی روزافزون که بر زندگی بسیاری از خانواده‌ها سایه افکنده است، بسیاری از آنها تلاش می‌کنند در میان سختی‌ها، فضایی پر از شادی و امید برای خود و فرزندان‌شان ایجاد کنند. در این گزارش، نقل قول‌هایی از خانواده‌ها و جوانانی با وضعیت اقتصادی و اجتماعی متفاوت نقل شده است که نشان می‌دهند چگونه حتی در شرایط سخت می‌توان با تلاش‌های ساده و آگاهانه، امید را در دل‌ها زنده نگه داشت.
روایت خانواده‌ها و والدین
خانواده آقای جعفری چهار نفره است. مادر خانواده می‌گوید: «درآمد شوهرم کم است و شاید پول زیادی نداشته باشیم، اما من سعی می‌کنم هر شب دورهمی‌های‌مان را داشته باشیم و با هم از خاطرات خوبمان حرف بزنیم. این دورهمی‌ها مهارت گفتوگو را نیز به فرزندانم یاد می‌دهد.»
پدر خانواده رضایی که در یک محله کم‌برخوردار ساکن است، می‌گوید: «حالا که قیمت‌ها افزایش پیدا کرده، باید یاد بگیریم از چیز‌های ساده لذت ببریم. پیاده‌روی‌های خانوادگی یکی از کار‌هایی است که ما را خیلی خوشحال می‌کند.»
آقای شریفی در یک محله تقریباً مرفه زندگی می‌کند. او بیشتر به نقش آموزش و فرهنگ‌سازی تأکید دارد و می‌گوید: «اگر بچه‌ها یاد بگیرند شادی درونی است و به مادیات وابسته نشوند، خیلی از مشکلات روانی خانواده‌ها حل می‌شود.»
خانواده احمدی هم با داشتن چهار فرزند در خانه‌ای کوچک زندگی می‌کنند. پدر خانواده که کارگر ساختمانی است، بیان می‌کند: «ما هر شب یک بازی خانوادگی داریم. این بازی‌ها باعث می‌شود خودمان هم از فکر مشکلات بیرون بیاییم و بچه‌ها هم شاد باشند. احساس می‌کنیم کنار هم قوی ایستاده‌ایم.»
خانواده آقای نوروزی با وجود از دست دادن شغل پدر، توانسته‌است امید خود را حفظ کند. مادر این خانواده اظهار می‌دارد: «شوهرم شغل آزاد داشت و شغلش را از دست داد. به جای چه کنم، چه کنم مقداری سرمایه داشتم که در اختیارش گذاشتم و او یک خودرو خرید. حالا با کار در اسنپ زندگی‌مان می‌چرخد. من هم یک شغل خانگی برای خودم ردیف کردم. کنار همه این مشکلات سعی کردم محیط خانه را شاد نگه دارم تا شوهرم روحیه‌اش را حفظ کند. شاد و امیدواربودن در دل مشکلات طعم و مزه دیگری دارد.»
خانواده صادقی در محله‌ای در شمال تهران زندگی می‌کنند. آنها شادی خانوادگی‌شان را با فعالیت‌های خیریه تأمین می‌کنند. دختر خانواده می‌گوید: «وقتی به دیگران کمک می‌کنیم، خودمان هم شادتر هستیم.»
خانواده آقای موسوی به برگزاری مراسم مذهبی نظیر جشن‌های میلاد اهل‌بیت و ایام عزاداری امام‌حسین (ع) اهمیت ویژه‌ای می‌دهند. پدر خانواده می‌گوید: «هر وقت مراسم مذهبی داریم، فضایی پر از محبت و دوستی در خانه ایجاد می‌شود. اینجا دیگر فقط مراسم نیست، بلکه روحیه دینی و امید به خداست که در دل‌های‌مان می‌ماند.»
خانواده آقای کریمی کنار فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی، به نقش دعا و قرآن در افزایش روحیه خانواده توجه خاصی دارند. مادر خانواده می‌گوید: «ما هر روز صبح قبل از شروع کار روزانه قرآن می‌خوانیم. این کار به ما کمک می‌کند در برابر مشکلات زندگی، شاد و امیدوار بمانیم.»
خانواده آقای اکبری در ایام مختلف، با برگزاری جشن‌های مذهبی مانند جشن نیمه شعبان یا ایام ولادت پیامبر (ص) شادمانی و امید را در خانه تزریق می‌کنند.
مادر خانواده آقای اثباتی نیز می‌گوید: «هر سال در محله‌مان جشن‌های فرهنگی و مذهبی متعددی برگزار می‌شود. این جشن‌ها شامل برنامه‌های هنری، موسیقی و حتی مسابقات ورزشی است که برای تمامی اعضای خانواده جذاب است. این رویداد‌ها به ما کمک می‌کند تا با سایر افراد محله ارتباط برقرار کنیم و از لحظات شاد خانوادگی لذت ببریم.»
روایت نوجوانان و جوانان
یک دانش‌آموز درباره چالش‌های پیش روی خود و احساساتش در شرایط کنونی بیان می‌کند: «شادی برای ما در حال حاضر خیلی وابسته به کوچک‌ترین چیزهاست. مثلاً گاهی اوقات دیدن یک فیلم خنده‌دار یا رفتن به پارک با دوستان می‌تواند برای‌مان شادی بیاورد، اما مهم‌ترین چیزی که برای من اهمیت دارد این است که آینده‌ای روشن داشته باشیم.»
پسر دانشجویی هم می‌گوید: «برای من، مهم‌ترین منبع شادی، موفقیت‌های کوچک است که در مسیر تحصیل یا کار به دست می‌آورم. وقتی می‌بینم که دارم به اهدافم نزدیک‌تر می‌شوم، امیدواری بیشتری پیدا می‌کنم. شاید اگر به ما فرصتی داده شود که صدای خود را بشنویم و در تصمیمات اجتماعی و اقتصادی تأثیرگذار باشیم، اعتماد به نفس و امید بیشتری پیدا کنیم.»
یک جوان فعال در یک مرکز فرهنگی و هنری می‌گوید: «جوان‌ها برای اینکه احساس شادی و امید داشته باشند، نیاز به فضاهای هنری و فرهنگی دارند. در اینجا، وقتی که به فعالیت‌های فرهنگی مانند تئاتر یا نقاشی مشغول می‌شویم، احساس می‌کنیم می‌توانیم با مشکلات دست و پنجه نرم کنیم.»
یک نوجوان علاقه‌مند به ورزش هم اظهار می‌کند: «ورزش برای ما یک منبع اصلی شادی است. وقتی در زمین بازی هستیم، همه مشکلات‌مان را فراموش می‌کنیم و فقط روی بازی تمرکز داریم. اگر امکانات ورزشی بهتری در دسترس ما باشد، می‌توانیم در کنار هم با نشاط و امید بیشتری به آینده نگاه کنیم.»
