جمال چاووشی‌فر
شناگران ایران در مقایسه با دوره‌های گذشته و عملکرد خودشان، نتایج خوبی در یازدهمین دوره رقابت‌های قهرمانی جوانان آسیا در فیلیپین کسب کردند. همچنین علاوه بر بحث مدال‌آوری، بچه‌های ما توانستند رکورد‌های بسیار خوبی را ثبت کنند. این مسئله نشان می‌دهد شنای ایران در مسیر درستی قرار دارد. امیدواریم بتوانند پشتوانه خوبی برای سال‌های آینده تیم‌ملی بزرگسالان باشند و با کسب سهمیه در بازی‌های المپیک شرکت کنند. رده‌های سنی پشتوانه تیم‌های ملی هستند. شنا ورزشی دیربازده است و باید سیرپیشرفت در رده‌های پایین‌تر طی شود. بچه‌ها اگر با تمرینات مداوم و رعایت پیش‌نیاز‌های تمرینی خوب به رده‌های بالاتر برسند، قطعاً کار مربیان تیم‌ملی برای موفقیت، کسب مدال در آسیا و کسب سهمیه راحت‌تر خواهد شد. منظور از دیربازده‌بودن این است که رشد شناگر به پروسه چندین ساله نیاز دارد. مثلاً از سن ۱۵ - ۱۴ سالگی، نمی‌توان شنا را شروع کرد و حتماً کار باید از سنین پایین آغاز شود تا فرد پله‌پله به رده‌های بالاتر برسد. بهبود تکنیک و قابلیت‌های شرکت در مسابقه نکاتی است که باید در سال‌های متمادی به معرض رشد برسند. شاید در برخی رشته‌ها یک نفر از سن نوجوانی کار را شروع و یک سال بعد در آسیا مدال‌آوری کند، ولی شرایط شنا با دیگر رشته‌ها متفاوت است. شناگران باید با انگیزه بالا و دید خوب و علمی مربیان پرورش یابند و گام‌به‌گام تا رسیدن به تیم‌ملی هدایت شوند. انگیزه و تلاش ورزشکار، تلاش مربی و سرمایه‌گذاری مسئولان اضلاع مختلف موفقیت در رشته شنا محسوب می‌شوند. طی سال‌هایی که در رشته شنا فعال بوده‌ام، بار‌ها دیده‌ام مسائلی از جمله مشکلات اقتصادی، عدم‌حمایت و تفکر ورزشکار باعث شده است آن‌ها شنا را رها کنند یا دنبال درس بروند یا دنبال بیزنس. وقتی شرایط سخت شود و سن بالاتر رود، دید ورزشکار هم عوض می‌شود. مسلماً حمایت خانواده‌ها از شناگران رده‌های سنی کمک بزرگی به آن‌ها می‌کند. در رده‌های پایه خانواده و مسئولان نسبت به مربی نقش بیشتری را ایفا می‌کنند تا ورزشکاران‌مان بتوانند به راه‌شان ادامه دهند. برنامه‌ریزی در سطح ملی اینگونه است که تعیین می‌شود در چند رویداد خارجی شرکت کنیم، کمپ برون‌مرزی می‌خواهیم یا مربی سطح بین‌المللی داشته باشیم. اجرای این برنامه‌ها با بحث‌های اقتصادی و قیمت ارز ارتباط مستقیم دارد. وقتی نرخ ارز مدام افزایش یابد، بسیاری از برنامه‌ها اجرا نخواهد شد. این مسائل حتی به جدایی همیشگی برخی ورزشکاران از ورزش قهرمانی می‌انجامد، با این حال فدراسیون سعی می‌کند برنامه‌ها را طبق زمانبندی پیش ببرد، ولی قاعدتاً با توجه به مشکلات اقتصادی همه برنامه‌های ازپیش‌تعیین‌شده را نمی‌توان اجرا کرد. این آفت برنامه‌ریزی در کشور ماست. قبلاً اردو‌های بلندمدت چندماهه داشتیم و از حضور مربیان بین‌المللی استفاده می‌کردیم، اما حالا این فعالیت‌ها به حضور شناگران در مسابقات داخلی و خارجی محدود شده است، حتی اعزام به تورنمنت‌های درجه‌یک نیز نسبت به گذشته محدودتر شده و اردو‌ها به صورت غیرمتمرکز برگزار می‌شود. هزینه‌های سنگین باعث افت کیفیت اردو‌های متمرکز شده است. همه این موارد در روند پیشرفت تأثیرگذار است. حضور در اردو‌های مشترک با دیگر کشورها و استفاده از امکانات و مربیان درجه‌یک قطعاً اثر مثبتی در رشد شناگران خواهد داشت، منتها اجرای این برنامه‌ها هزینه‌های بسیار سنگینی را روی دوش فدراسیون می‌گذارد. متأسفانه هر چه می‌گذرد، محدودیت‌ها در رشته شنا بیشتر می‌شود. داشتن امکانات سخت‌افزاری جزو نیاز‌های اولیه است. وسایل تمرینی، دوربین‌های زیرآب برای آنالیز عملکردو تردمیل‌های شنا جزئی از تجهیزات مورد نیاز هستند. پیشرفت اتفاق می‌افتد، اما اگر می‌خواهیم در شنای جهان حرفی برای گفتن داشته باشیم، نمی‌توانیم با این وسایل ادامه دهیم. بهترین تیم‌ها در رشته‌های پرمدال و مادر در سطح جهان از کشور‌هایی است که از نظر اقتصادی شرایط مطلوبی دارند. امریکا، ژاپن، چین، آلمان و فرانسه در شنا مدعی هستند. ورزش به مسائل اقتصادی وابستگی زیادی دارد. موفقیت در ورزش نیازمند سرمایه‌گذاری و هزینه است. در کشور ما می‌گویند «نتیجه بگیرید تا هزینه کنیم»، در حالی که باید برعکس باشد. عجیب‌تر اینکه حتی وقتی نتیجه می‌گیریم نیز خبری از هزینه‌کردن نیست! مسئولان ما دنبال رشته‌هایی هستند که در چشم مردم باشد و در رسانه‌ها مطرح شوند. متأسفانه شنا پخش زنده هم ندارد و اسپانسر‌ها نیز حتی استقبالی از این رشته نمی‌کنند. تمامی این موارد را باید در نظر گرفت. وضعیت شنای ایران رفته‌رفته در حال بهترشدن است. نتایج شاید سینوسی باشد، ولی در کل در بین بهترین تیم‌های جهان قرار نداریم. در آسیا هم چین، کره و ژاپن حرف اول را می‌زنند و مدال‌ها را آن‌ها درو می‌کنند. با درنظرگرفتن سطح این کشورها، می‌توانیم بگوییم در بین تیم‌های سطح ۲ قاره‌کهن قرار داریم. تا رقابت با قدرت‌های آسیا و داشتن نماینده در بین هشت نفر نهایی فینال بازی‌های آسیا فاصله زیادی داریم.
