سردار شهید ناصر کاظمی از چهره‌های تأثیرگذار در فرونشاندن آشوب‌های کردستان است. او که ششم شهریور ۱۳۶۱ در محور پیرانشهر به سردشت به شهادت رسید، اولین فرمانده تیپ ویژه شهدا نیز بود. ناصر کاظمی یک فوتبالیست تمام عیار بود که حتی در مناطق عملیاتی هم این رشته ورزشی را دنبال می‌کرد. متن زیر خاطره‌ای از این شهید گرانقدر است که با هم می‌خوانیم.
عملیات شمشیر
«ناصر در ذهن کسانی که او را از نزدیک می‌شناختند یا مدتی با او کار کردند، خاطرات دلنشینی از خود به جای گذاشته است. مثلاً علی احدی تعریف می‌کرد که روزی شهید رجایی به پاوه آمد. آن روز مصادف با عملیات مهم شمشیر بود که تعدادی از نیرو‌های عراقی به اسارت درآمدند. اسرا در زندان بودند. به ناصر کاظمی در آن عملیات خبر دادند آقای رجایی به پاوه آمده است. من به زبان عربی آشنا بودم. رفتم پیش اسرای دشمن. شهید رجایی سؤال‌هایی می‌کرد و من هم ترجمه می‌کردم. در این بین ناصر کاظمی با شلوار کردی و یک بلوز ورزشی و یک کلاه کاموا وارد شد. در نگاه اول حالتی داشت که بچه‌ها با نگاه به او به گریه افتادند؛ گریه برای سادگی و خلوص یک فرمانده سپاه.»
جان بچه‌های مردم چه؟
شهید ناصر کاظمی از آن دست کسانی بود که حقیقت انقلاب اسلامی و پایه‌های حقانیت جمهوری اسلامی را می‌فهمید و به این فهم خودش هم پایبند بود. همرزمش رضا افروز می‌گفت: «روزی گروهی از مسئولان برای بازدید به منطقه آمده بودند. شهید بروجردی به آنان گفت بهتر است پیاده برویم.
یکی از مسئولان اعتراض کرد و گفت مگر می‌خواهید ما را به کشتن بدهید که می‌گویید پیاده بروید! این حتماً یک توطئه است! ناصر کاظمی از حرکت آن مسئول ناراحت شد. به شدت جواب او را داد و گفت چطور است که جان شما با ارزش است ولی جان بچه‌های مردم هیچ ارزشی ندارد؟»
