کسب رتبه دوازدهم در المپیک بدون تردید درخشانترین نتیجه تاریخ ورزش ایران است. آن هم در شرایطی که ایران بعد از انقلاب اسلامی به لحاظ تعداد شرکتکننده، محدودیت در اعزام بانوان در تمام رشتهها، تحریمهای ظالمانه و محاصره سخت اقتصادی در شرایطی کاملاً نابرابر با رقبا در بزرگترین آوردگاه ورزش جهان شرکت میکند. با وجود این، المپیک ۲۰۱۲ لندن چنان جاودانه شد که تمام دنیا مات و مبهوت قدرتنمایی ورزشکاران زن و مرد ایران اسلامی شد. ۱۸ دوره در المپیک شرکت کردهایم، اما لندن ۲۰۱۲ با هفت مدال طلا، پنج نقره و یک برنز و ایستادن در رتبه دوازدهم آن هم با بچههایی که همه پس از انقلاب به دنیا آمده بودند، در تمام ادوار چیز دیگری بوده است. رتبه ایران ابتدا هفدهم بود، اما طی سالها با مشخص شدن دوپینگ برخی مدالآوران این رویداد، بر تعداد مدالهای ایران افزوده شد و چهار طلای کسب شده در جریان مسابقات به هفت طلا ارتقا پیدا کرد و برنز کیانوش رستمی نیز به نقره تبدیل شد تا لندن دست نیافتنیتر شود، چرا که بعد از آخرین تغییرات انجام شده، رتبه ایران در این رقابتها با توجه به طلاهایی که به دست آورده بود دوازدهم شد.
یکی از بهترین نتایج ایران را در این رقابتها تیم ملی کشتی فرنگی کسب کرد. فرنگی کاران ایران نه فقط موفق به شکستن طلسم ۴۰ ساله شدند، که با کسب سه طلا رکوردی جاودانه ثبت کردند؛ بهترین نتیجهای که قهرمانی مقتدرانه شاگردان بنا را در المپیک ۲۰۱۲ لندن به دنبال داشت. فرنگیکاران، اما تنها افتخارآفرینان کاروان ایران در لندن نبودند. احسان حدادی، نیز برای نخستین بار دوومیدانی ایران را صاحب مدال المپیک کرد. حدادی در المپیک ۲۰۰۸ پکن هم یکی از شانسهای قهرمانی بود، اما با ایستادن بر سکوی هفدهم به کار خود خاتمه داد. اما داستان در لندن به شکلی متفاوت رقم خورد و ملی پوش دوومیدانی ایران موفق شد با کسب نقره در پرتاب دیسک، پرچم پرافتخار ایران را در ورزشگاه اصلی المپیک به اهتزاز در آورد و نخستین مدال تاریخ دوومیدانی ایران در المپیک را به نام خود ضرب کند.
تیم ملی وزنهبرداری ایران پس از کسب عنوان سومی جهان در رقابتهای قهرمانی جهان ۲۰۱۱ پاریس، ضمن رفتن روی سکوی جهانی برای اولین بار، شش سهمیه کامل رقابتهای المپیک را به دست آورد تا نه فقط با تیمی کامل راهی لندن شود که از آن به عنوان پرامیدترین تیم حاضر در کاروان اعزامی ورزش ایران به المپیک ۲۰۱۲ یاد شود. اما انتظارات آنطور که باید پیش نرفت. به طوریکه کیانوش رستمی برنز گرفت (بعدها با مشخص شدن دوپینگ نفر دوم مدالش به نقره ارتقا پیدا کرد)، نصیر شلال نقرهای شد (که بعدها به جمع طلاییهای کاروان اضافه شد.) بهداد سلیمی نیز با کسب مدال طلا و سجاد انوشیروانی با گردن آویز نقره به کار خود خاتمه دادند.