جام‌جهانی برای میزبان آن طور که دوست داشت شروع نشد. قطری‌ها هر چند در مراسم افتتاحیه سنگ تمام گذاشتند، اما در بازی اول مقابل اکوادور حرفی برای گفتن نداشتند.
قطر برخلاف آنچه که تصور داشتیم نتوانست به عنوان قهرمان آسیا حرفی برای گفتن داشته باشد. شاید بتوان اینگونه عنوان کرد که قطر خوش شانس بود که در بازی اول مقابل هلند یا سنگال قرار نگرفت که اگر اینچنین می‌شد مشخص نبود چه سرنوشتی نصیب شاگردان فیلکس سانچز می‌شد.
اکوادور حریفی در سطح متوسط بود، اما همین حریف متوسط هم قطر را با چالشی جدی روبه‌رو کرد. از تیم سانچز توقع بالاتری می‌رفت. تیمی که نشان داده بود اهل دفاع مطلق نیست، اما گویا حال وهوای جام جهانی آن‌ها را چنان تحت تأثیر قرار داده بود که چاره‌ایی جز عقب نشستن مقابل حریف نداشتند. حتی حریفی مثل اکوادور!
این نمایش ضعیف چیزی نبود که هواداران پرشور قطری توقع آن را داشته باشند. آن‌ها که از ساعت‌ها قبل سکو‌های ورزشگاه را پر کرده بودند تا بعد از افتتاحیه شاهد درخشش ملی پوشان‌شان باشند، اما دریافت دو گل در نیمه اول (که می‌شد سه گل باشد اگر آن آفساید سخت گیرانه توسط VAR گرفته نمی‌شد.) باعث شد تا آن‌ها با سرخوردگی سکو‌های ورزشگاه را ترک کنند به گونه‌ایی که وقتی سوت پایان بازی به صدا درآمد تقریباً نیمی از ورزشگاه خالی بود.
در ۲۱ دوره گذشته جام جهانی ۱۰ دیدار افتتاحیه با حضور میزبان در یک سوی میدان آغاز شده است. بازی‌هایی که در هیچکدام آن‌ها میزبان تن به شکست نداده بود. اما قطری‌ها باختند تا اولین میزبان شکست خورده در افتتاحیه لقب بگیرند. شکست که تمام شیرینی‌هایی که بابت میزبانی جام جهانی تاکنون چشیده بودند را تلخ کرد.
میزبان جام بیست‌ودوم حالا دو بازی سخت پیش‌رو دارد. ابتدا بازی با سنگال و بعد رویارویی با هلند دو حریفی که قطعاً سطح فوتبالشان بسیار بالاتر از اکوادور است. دو گل خورده در کنار ارائه یک بازی ضعیف، بدون برنامه و نقشه‌های تهاجمی باعث شده تا حالا نگاه‌ها به میزبان عوض شود و هواداران از صعود تیم‌شان به مرحله بعد کاملاً ناامید شوند.
قطر پایین‌تر از حد انتظار ظاهر شد. تیمی که با برپایی اردو‌های پرهزینه و بازی‌های تدارکاتی مناسب قرار بود بدرخشد، اما در اولین بازی هیچ حرفی برای گفتن نداشت و هواداران خود را ناامیدانه از ورزشگاه به خانه فرستاد. قطری‌ها حالا خوب می‌دانند که در بقیه روز‌های جام جهانی فقط باید میزبان این رقابت‌ها باشند.
