بهار سال ۱۳۶۳ عملیات خیبر تازه به پایان رسیده بود و جزیره مجنون به تصرف رزمندگان درآمد. در آن زمان، حجت‌الاسلام شهیدمهدی شاه‌آبادی از قدیمی‌ترین یاران حضرت امام (ره) که نماینده مجلس بود، تصمیم گرفت برای قوت قلب رزمندگان به مناطق عملیاتی، خصوصاً جزیره مجنون برود، اما این آخرین سفر زمینی او بود و ۶ اردیبهشت ۱۳۶۳ بر اثر گلوله‌باران توپخانه دشمن در مجنون به شهادت رسید. حضرت امام در پیام تسلیت‌شان، شهید شاه‌آبادی را استادزاده خطاب کردند، چراکه پدر بزرگوار ایشان در مقطعی از تحصیلات حوزوی امام، استاد ایشان بودند و امام به این شاگردی افتخار می‌کردند.
مبارزه نستوه
پدر شهید شاه‌آبادی، آیت‌الله محمدعلی بیدآبادی اصفهانی معروف به شاه‌آبادی در دهه ۳۰ و ۴۰ شمسی یکی از مشهورترین اساتید حوزه‌های علمیه قم و تهران بود. او شاگردان بزرگی داشت که امام‌خمینی، آیت‌الله مرعشی نجفی، عبدالکریم حق‌شناس و... تنها تعدادی از این شاگردان خاص بودند که عرفان نظری را از این روحانی عارف و عالم می‌آموختند. شهید مهدی شاه‌آبادی سال ۱۳۰۹ در شهر قم و در چنین خانه پدری به دنیا آمد. از محضر پدر و بعد‌ها اساتیدی، چون امام خمینی (ره) کسب فیض کرد و، چون با اندیشه‌های روح‌الله موسوی خمینی آشنا شد تا پایان عمر او را رها نکرد و خود و زندگی‌اش را وقف پیروزی و اعتلای نهضت اسلامی حضرت امام کرد.
مبلغ مذهبی
سال‌ها پیش که با فرزند شهید شاه‌آبادی گفتگو می‌کردم، ایشان خاطراتی از حضور پدر به عنوان یک مبلغ مذهبی در مناطق محروم تعریف می‌کرد. فرزند شهید شاه‌آبادی می‌گفت: من آن موقع نوجوان بودم و پدرم در مواقع خاص مثل ماه رمضان یا دیگر مناسبت‌ها به روستا‌های محروم می‌رفت و بسیار با حوصله با مردم برخورد می‌کرد. یادم است یکبار با هم به روستایی رفته بودیم که تنها مسجدشان رو به ویرانی بود؛ زمین این مسجد آنقدر پستی و بلندی داشت که به لحاظ شرعی نمی‌شد آنجا نماز بخوانیم، اما پدرم از من خواست به صورت نمادین هم که شده در محیط مسجد نماز بخوانیم. این حرکت ما باعث کنجکاوی مردم و خصوصاً جوان‌تر‌ها شد و بعد کم‌کم دور ما جمع شدند و پدرم کارش را به عنوان یک مُبلّغ شروع کرد.
شهید شاه‌آبادی با حضور در مناطق محروم علاوه بر انجام وظیفه به عنوان یک مُبلّغ، به انتشار اندیشه‌های حضرت امام می‌پرداخت. او که از سال ۴۲ مبارزه با رژیم شاه را با جدیت بیشتری ادامه داده بود، کار را به جایی رساند که بین سال‌های ۵۲ تا ۵۷ پنج بار به زندان افتاد و چند ماه را نیز در تبعید سپری کرد.
شهادت در مجنون
شهید شاه‌آبادی بعد از پیروزی انقلاب مسئولیت‌های متعددی داشت؛ از حضور در شورای مرکزی کمیته گرفته تا هسته مرکزی جامعه روحانیت مبارز و کمیته امداد... نهایتاً در دوره اول و دوم به عنوان نماینده به مجلس راه پیدا کرد، اما او هیچ‌گاه مسئول پشت‌میزنشین نبود و علاقه زیادی به رزمندگان دفاع مقدس داشت و در هر فرصتی خودش را به جمع رزمنده‌ها می‌رساند.
نقل است که شهید شاه‌آبادی در روز شهادتش، هنگام بازدید از جزیره مجنون به لاشه جنگنده ساقط شده بعثی‌ها می‌رسد. او که معمولاً اهل عکس گرفتن نبود، در همین جا می‌خواهد که با این لاشه جنگنده و به همراه افرادی که مشایعتش می‌کردند، عکسی بگیرد. در این زمان تنها دقایقی به شهادت استادزاده حضرت امام باقی مانده بود. پس از ثبت عکس یادگاری، هنوز چند متری از لاشه جنگنده فاصله نگرفته بودند که یک گلوله توپ به نیزار‌های محل تردد شاه‌آبادی و همراهانش برخورد می‌کند و ترکش‌های حاصله از انفجار، بهانه عروج استادزاده را فراهم می‌کند.
