چگونگي انتشار اخبار مرتبط با قتل فجيع يك كارگردان سينما، اعتراض اساتيد ارتباطات را در پي داشت.
قتل بابك خرمدين، كارگردان سينما بازتابهاي زيادي را در رسانههاي رسمي و رسانههاي فعال در فضاي مجازي داشت. با گذشت يك هفته از اولين خبر درباره قتل خرمدين، اكنون اساتيد ارتباطات، به آسيبشناسي نحوه انتشار اين اخبار پرداختهاند. اكبرنصراللهي، استاد ارتباطات با اشاره به اينكه التهاب اوليه و خبرسازي درباره قتل خرمدين فروكش كرده است، ميگويد: «رسانههاي رسمي در اين موضوع مهم كه احساسات و عواطف مردم را جريحهدار كرده بود، هم ديرهنگام عمل كردند و هم آن گونه كه شايسته آن بود به آن نپرداختند. به عبارت ديگر، به اندازه نياز و توجهي كه مردم نسبت به اين موضوع (حالا چه درست و چه غلط) داشتند، به ابعاد و زواياي مختلف آن پرداخته نشد. در مقابل، در فضاي مجازي صدها هزار اظهارنظر و پست به اشتراك گذاشته شد، بنابراين در ميزان و گستره پوشش اين رخداد، بين رسانههاي رسمي و رسانههاي غيررسمي شكاف قابلتوجهي ديده ميشود، حتي موارد زيادي بود كه اخبار اين حادثه در گروههاي خانوادگي و دوستانه به اشتراك گذاشته ميشد.» محمد سلطانيفر، معاون سابق مطبوعاتي ارشاد نيز درباره انتشار خبر قتل كارگردان سينما گفت: در گذشته كه رسانهها محدود بودند و جرياني يك سويه بر اخبار حاكم بود، يكسري اصول و قواعدي هم ميشد بر اين قضيه حاكم كرد و از طرفي، يكسري اصول و قواعد اخلاقي نانوشته روزنامهنگاري هم مرسوم بود كه رسانهها براي جلوگيري از خشونت و گسترش تنشها و تشنجها، سعي ميكردند فضا را تا حدي خود كنترلي كنند؛ كاري كه شايد اسمش را بگذاريد سانسور اما هر چه بود، به هرحال واردش نميشدند. امروزه متأسفانه به دليل خارج از كنترل قرار گرفتن رسانهها، شاهد اين هستيم كه موارد اينچنيني به دست همه مردم ميافتد. سلطانيفر با اشاره به حجم جوكها و طنزهايي كه پيرامون مسئله خانواده بابك خرمدين ساخته شد، گفت: اين طنزها كه ساحت به شدت مقدس پدرها و مادرها را به تمسخر گرفتند، بسيار من را اذيت و ناراحت كرد. شايد بين 100ميليون جمعيت اطراف ما در ايران و كشورهاي همسايه و از 30ميليون خانوار فرزنددار ايراني، ماجراي خانواده خرمدين يك مورد استثنا باشد، اما همه را يكدست به طنز و جوك ميكشند و اين يك ناجوانمردي رسانهاي است.»
به نظرم ميرسد در ماجراي قتل هولناك مرحوم خرمدين و افشاي ابعاد اين قتل خانوادگي، رسانههاي رسمي وظيفه خود را در كنترل هيجانات و جلوگيري از دامن زدن به شايعات به خوبي انجام ندادهاند.