سرویس سیاسی جوان آنلاین: داستان دولت تدبیر و امید، حتی در روزهای پایانی هم که باید چکیده تدبیر و امید باشد، نشانی از این شعار خود ندارد. قصه دولت در گوش ملت، شده است قصه مرغ و مذاکره! با این توصیف که نه از هشت سال مذاکره، نانی بر سر سفره مردم آمد و نه در مدیریت کتف و بال مرغ موفق بود تا مرغ که میرفت غذای معمول سفره مردم باشد، یک خوراک لاکچری شود.
دولت البته همیشه مدعی است که کتف و بالش برای کار بسته است! چنانکه جهانگیری مدعی است: «نمیگذارند کار کنیم»! درد تحمل این ادعاهای تهوعآور برای مردم سنگینتر از درد گرانی و ایستادن در صف مرغ و روغن است. البته کار از نظر دولتیها معمولاً به معنای تولید و مدیریت توزیع و ساماندهی بازار نیست، بلکه افکار عمومی در این هشت سال متوجه شده است که منظور دولت از «کار» باز همان «مذاکره» است: «باید با کدخدا مذاکره کنیم و اگر همین مذاکرات برجام نبود، آب هم برای خوردن نداشتیم.»
اگرچه نمیگذارند که دولت کار کند، اما ممکن است که معاون اول در دو، سه ماه اخیر نزدیک به ۱۰ سفر استانی برود و خودش و حزبش را با پول بیتالمال برای انتخابات آینده آماده کند! برای چه کاری؟ برای ریاستجمهوری که «نمیگذارند کار کنند»!
دولت تناقض و تعارض، وقت برای مدیریت بازار ندارد، اما تا بخواهید وقتکشی در مذاکره دارد و برخی محافل نیز مدعی هستند که این بازار داخل اتفاقاً به وقت وین و مذاکره تنظیم شده است!
در هفتههای اخیر دو وزارتخانه صمت و جهادکشاورزی یکدیگر را متهم به قصور و ناتوانی در مدیریت مرغ کردهاند. این البته از تدبیر دولت است که حتی بین دو وزارتخانه اصلی معیشتی مردم هماهنگی وجود ندارد.
در نهایت نیز «قرارگاه مرغ» تشکیل دادند و یکشبه تسلیم دلالان و مرغداران شدند و با افزایش ۲۵ درصدی قیمت را از ۱۹ و ۲۰ هزارتومان تا ۲۵ هزار تومان گران کردند. هرچند همین حالا نیز مرغ قطعه شده تا کیلویی ۸۰ هزار تومان در فروشگاهها به فروش میرسد.
آن سوی دیگر ماجرا امروز ظریف و عراقچی، مردان «همیشه در حال مذاکره» در وین ظاهراً با دستور کار «لغو تحریمها» مقابل همان دوستان قدیمی هشت سال اخیر مینشینند تا شاید به بخشی از همان چیزی که قرار بود در صد روز اول دولت برسند، دست یابند! با این حال طرفهای اروپایی نیز دستور خودشان را دارند و دنبال بازگرداندن امریکا به برجام - و نه لزوماً لغو تحریمها - هستند.
دولت به مخالفانش اتهام میزند که نگاهشان به مذاکره با طرفهای برجام، انتخاباتی است و مخالفان هم میگویند بر اساس شواهد و قرائن این نشان اتهامی بیشتر زیبنده جامه دولت است. امریکا نیز البته به این موضوع بیتفاوت نیست و برای همین چه بسا کار این رفتوآمدها تا شب انتخابات هم به درازا بکشد و نتیجه یک خسران طولانی برای دولت بعدی-از هر جناحی که باشد- بشود.