سرویس ورزشی جوان آنلاین: تیم ملی ایران بازی ضعیفی را مقابل سوریه پشت سر گذاشت، به ویژه در استفاده از بازیکنان لژیونر خوب عمل نکردیم. تیم ملی در خط دفاعی خیلی متزلزل بود و ارتباط خوبی بین خطوط مختلف دیده نمی‌شد. سوری‌ها چند فرصت خوب داشتند که یا بیرانوند به خوبی دفع کرد یا با کمک تیر، دروازه ما باز نشد. بازیکن شماره ۱۰ حریف خیلی تیم ما را اذیت کرد و هر کاری دلش می‌خواست انجام داد. این نشان می‌دهد در خط میانی و دفاعی انسجام لازم را نداریم و این خیلی بد است. تیم ملی باید مقابل عراق و بحرین بازی کند و اگر مقابل این تیم‌ها یک تساوی هم بدهیم کارمان تمام است. می‌خواهیم در این بازی‌های دشوار این‌گونه بازی کنیم؟! تیم ملی از لحاظ تاکتیکی مشکلات زیادی دارد، به طور مثال پرسینگ در زمین حریف اصولی دارد، اما ما اصلاً این اصول را رعایت نمی‌کنیم. در تیم ملی برخی از بازیکنان اصلاً نمی‌دوند. طارمی در زمین راه می‌رفت و سردار موقعیت‌های صددرصدش را به راحتی از دست می‌داد، در حالی که در مقابل بحرین و عراق باید از تک‌موقعیت‌ها استفاده کنیم. نمی‌توان به راحتی از این موضوعات گذشت. اگر می‌خواهیم عراق و بحرین را بیرون از خانه شکست دهیم، به این شکل نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. الان در فوتبال روز دنیا فاصله بین خط دفاع و حمله ۳۰ متر است، اما ما فاصله و خلأ زیادی بین خطوطمان داشتیم. بحرین فوتبال تیمی خوبی دارد و از بلوغ تاکتیکی بسیار خوب بهره می‌برد. عراق هم همینطور است و ما به این شکل مقابل این تیم‌ها به مشکل برمی‌خوریم. تا خرداد‌ماه که مسابقات انتخابی جام جهانی برگزار می‌شود مهلت داریم و سرمربی تیم ملی باید بیشتر روی مسائل تاکتیکی و فنی کار کند. الان وقت این نیست که روی بدنسازی کار شود. با این وضعیت خیلی باید نگران باشیم و این یک واقعیت است. وقتی تا پیش از آغاز مسابقات تیم ملی نمی‌تواند اردوی تدارکاتی داشته باشد، در هفته آخر که تمرینات برگزار می‌شود چه اتفاقاتی می‌تواند رخ دهد، آن هم در حالی که تا آن زمان اتفاقاتی مثل کرونا و مصدومیت ممکن است گریبان بازیکنان را بگیرد.
