سرویس اقتصادی جوان آنلاین: بهمن صالحی، دبیرکل انجمن صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی ایران در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه هر یک از همسایگان ایران ویژگی و مزیتهایی دارند که باید در سبد روابط بینالملل خود با آنها ارتباط داشته باشیم، گفت: پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، ایران و ترکمنستان با یکدیگر در زمینههای مختلف ارتباط داشتند و در مواردی هم به تهاتر کالا و خدمات فنی و مهندسی با آنها پرداختیم و از زمان استقلالشان تاکنون قراردادهای تهاتری متعددی به عنوان شریک استراتژیک با آنها امضا کردهایم.
وی افزود: به مرور زمان نیاز ترکمنستان به ارز افزایش یافت. این در حالی است که ترکمنستان همسایه استراتژیک ماست و مباحث انرژی، بر استراتژی رویارویی کشورها با یکدیگر اثرگذار است، به ویژه رابطه ایران با روسیه و ترکمنستان؛ چراکه نفت و گاز وجه اشتراک این کشورهاست و در تعاملات آنها اهمیت ویژهای دارد.
این مقام مسئول با تأکید بر اینکه قطع واردات گاز از ترکمنستان حاکی از ضعف دیپلماسی ما بود، تصریح کرد: این ضعف متوجه وزارت امور خارجه، نفت و حتی نیرو است. به جرئت میتوان گفت در ماجرای قطع گاز ترکمنستان به روی ایران نتوانستیم با تفاهم این مشکل را حل کنیم و منجر به مراجعه به داوری سوئیس شد. این رخداد ناشی از ناکارآمدی دیپلماسی ماست. چرا باید برای حل اختلاف خود با کشوری که قرابت جغرافیایی، دینی و منابع گازی داریم، به محاکم قضایی بینالمللی مراجعه کنیم.
دبیرکل انجمن صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی ایران با اشاره به اینکه به هر حال قطع واردات کامل و نهایی گاز ترکمنستان در زمستان ٩٥ هرچند به بخش خانگی آسیبی نزد، اما بیشک به دلیل کاهش سهم سوخترسانی به نیروگاهها و پتروشیمیها به دلیل اولویت گازرسانی به بخش خانگی، به ویژه در زمستان موجب خسارت پنهان به منافع ملی شد، ادامه داد: چه کسی پاسخگوی این ضرر پنهان است. به هر حال ایران خط لوله با ظرفیت انتقال ٣٥ میلیون مترمکعب گاز را ایجاد کرده بود، چرا نباید از این ظرفیت مناسب با توجه به گستردگی شبکه داخلی انتقال خود به طرق مختلف استفاده کند!
وی ادامه داد: ایران بهرغم اینکه در منطقه از امنیت بالایی برخوردار است، اما نتوانسته به عنوان هاب یا کریدور گازی و حتی برقی منطقه به خوبی ایفای نقش کند. اقدامات نادرست موجب شد ترکمنها به جای استفاده از موقعیت ایران و سودآوری برای کشور از طریق سوآپ گازی، به سمت احداث خط لوله تاپی برای انتقال گاز خود از مسیر افغانستان و پاکستان بروند؛ چراکه ترکمنستان از منظر جغرافیایی در بنبست قرار دارد و ایران میتوانست با استفاده بهینه از این محدودیت طبیعی ترکمنستان تبدیل به کریدور گازی شود.