سرویس ورزشی جوان آنلاین: ورزشکاران کشورمان بار‌ها از بی‌توجهی‌های مسئولان و همچنین نداشتن امکانات استاندارد در مسیر موفقیت در عرصه قهرمانی گلایه کرده‌اند. واکنش مسئولان نیز یا قهری بوده یا شعاری؛ در حالت اول مدال‌آور منتقد با پاسخ‌های تند مواجه شده و در بعضی مواقع نیز از اردو‌ها کنار گذاشته شده است. در حالت دوم نیز آقایان طبق روال همیشگی پای تعصب و غیرت بچه‌ها را وسط کشیده‌اند و وعده‌های دهان پرکن می‌دهند. این وسط ورزشکاری که با هزار و یک امید تمرینات سخت را در شرایط سخت و با امکانات حداقلی پشت سر می‌گذارد، هیچ تغییری در شرایطش ایجاد نمی‌شود. بنابراین یا باید با همان وضعیت بسازد یا عطای کار را به لقایش ببخشد. متأسفانه مدیران ارشد ورزش با اینکه از وضعیت امکانات سخت‌افزاری و معیشتی ورزشکاران آگاهند، اما ذره‌ای از انتظارات‌شان را کم نمی‌کنند، به عنوان مثال رئیس کمیته ملی المپیک ابراز امیدواری کرده که تیروکمان ایران در آسیا، جهان و المپیک روی سکو برود. این انتظار در حالی مطرح شده که ملی‌پوش المپیکی ایران بار‌ها از فدراسیون خواسته که برای او یک کمان استاندارد بخرند تا مجبور نباشد با کمان قرضی تمریناتش را ادامه دهد. چطور می‌توان از ملی‌پوشی که با کمان قرضی تیر می‌اندازد انتظار داشت در رقابت با رقبای قدرتمند خارجی سکوی جهانی و المپیک را فتح کند. این اولین باری نیست که یک مقام مسئول بدون اشاره به سطح امکانات موجود حرف از کسب افتخارات بزرگ می‌زند. واقعیت این است که انتظارات حداکثری آقایان هیچ سنخیتی با امکاناتی که در اختیار ورزشکاران قرار گرفته، نداشته و ندارد. لازمه مدال‌آوری در المپیک و رقابت‌های قهرمانی جهان برگزاری اردو‌های باکیفیت، تمرینات منظم، برنامه‌ریزی حرفه‌ای و داشتن امکانات روز دنیاست. شعار دادن و مصاحبه‌های پرتعداد قطعاً دردی از درد‌های ورزش کشور دوا نخواهد کرد. اگر توانایی فراهم کردن امکانات را ندارید و مثل همیشه نداشتن بودجه و تحریم را بهانه می‌کنید لااقل انتظارات را بی‌رویه بالا نبرید.
