سرویس حوادث جوان آنلاین: اوایل بهارسال۸۲ مأموران پلیس از درگیری خونین بین دو برادر در پیشوای ورامین باخبر و راهی محل شدند. اولین بررسیها نشان داد، یکی از دو برادر که مردی ۳۰ساله بود با ضربات چاقو به قتل رسیدهاست. بنابراین عامل قتل که مردی ۲۸ساله بود و در محل حضور داشت دستگیر شد.
متهم در بازجوییها به قتل اقرار کرد و در شرح ماجرا گفت: لحظاتی قبل وقتی از سر کار به خانه برگشتم دیدم که برادرم با عمویم درگیر شده و او را به شدت کتک زدهاست. حال عمویم وخیم بود و برادرم دندههای او را شکسته بود. از این ماجرا عصبانی و با عزیز درگیر شدم. او به من حمله کرد به همین دلیل دست به چاقو شدم و چند ضربه به برادرم زدم. بعد از اعتراف متهم و کامل شدن تحقیقات پرونده در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران رسیدگی شد. ابتدای جلسه پنجفرزند مقتول و پدر و مادر وی اعلام کردند با دریافت دیه حاضر به گذشت هستند. سپس متهم بار دیگر ماجرا را شرح داد و گفت حاضر به پرداخت دیه است. هیئت قضایی بعد از ختم جلسه متهم را به پرداخت دیه محکوم کردند. با تأیید حکم در دیوان عالی کشور همسر و فرزندان مقتول که با مشکلات مالی روبهرو بودند به دلیل عدم پرداخت دیه از سوی متهم به ناچار ایران را ترک کردند و به قندهار افغانستان رفتند و دیگر نتوانستند پیگیر پرونده شوند.
به این ترتیب با گذشت ۱۸سال از حادثه و مهاجرت خانواده مقتول، متهم با نوشتن نامهای به قضات دادگاه اعلام کرد که توان پرداخت دیه را ندارد و از هیئت رسیدگی کننده خواست که با قسطبندی کردن دیه موافقت کنند. روز گذشته متهم از زندان به شعبه دوم دادگاه منتقل شد و به قاضی زالی گفت: ۱۸سال است که در زندان هستم و توان پرداخت دیه را ندارم. از قضات دادگاه میخواهم با تقسیط دیه موافقت کنند تا بعد از آزادی بتوانم آنرا بپردازم. فرزندان برادرم به خاطر مشکلات مالی به افغانستان رفتهاند و من به آنها دسترسی ندارم.
در پایان هیئت قضایی وارد شور شد و با توجه به اینکه متهم در جلسه قبل اعلام کرده بود توان پرداخت دیه را دارد با درخواست وی موافقت نکرد.