سرویس ورزشی جوان آنلاین: تیمی که در طول چند سال اخیر رکورد قابل توجهی در تغییر مدیریت داشته و حالا چشمانتظار انتخابی اصلح است تا از منجلاب مشکلات جان سالم بهدر ببرد.
رفتوآمدهای پرضرر
رفتوآمد مدیریتی در پرسپولیس میتواند رکورد تازهای در بین رکوردهای این باشگاه در طول چند سال اخیر به ثبت برساند. رفتوآمدهای پرتعدادی که جز بدهی چیز دیگری روی دست باشگاه نگذاشتند. بعد از بازداشت حمیدرضا سیاسی، متمول تازهوارد ورزش بود که علیاکبر طاهری مدیرعامل شد، اما خریدهای عجیب و ناکامیهای او صدای هواداران را درآورد تا وزارت، نژادفلاح را جایگزین طاهری کند. هرچند که طاهری خیلی زود برای دومین مرتبه و بعد از نژادفلاح روی صندلی مدیریت پرسپولیس نشست، اما بعد از دو سال و نیم، بار دیگر استعفا داد تا گرشاسبی جای او را بگیرد. مدیری که قانون بازنشستگی او را ناچار به کنارهگیری کرد تا دوران عرب شروع شود.
یکی بدتر از دیگری
بازی دادن برانکو و از دست دادن او که چهار قهرمانی برای پرسپولیس کسب کرده بود، نقطه تاریک مدیریت عرب در پرسپولیس است که به آن باید عقد قراردادهای نجومی، دریافت پول از اسپانسر و عدم پاسخگویی در خصوص چگونگی خرج شدن آن در باشگاه و بدهی کالدرون را نیز اضافه کرد. جایگزین عرب هم عملکردی بهتر از او نداشت. شاید انصاریفرد تصورش را هم نمیکرد که دورانی چنین سخت را تجربه کند، اما اوضاع اینبار بر وفق مراد او پیش نرفت. انصاریفرد باید بدهی برانکو را پرداخت میکرد، حال آنکه فراری دادن کالدرون نیز هزینه هنگفتی برایش در پی داشت و عدم پرداخت مطالبات بازیکنان و یحیی تازهوارد هم اوضاع را سختتر کرده بود، اما اهم مشکلات او اصرار بر تصمیماتی بود که هیئت مدیره با آن موافق نبود و وقتی دید که نمیتواند با هیئت مدیره کنار بیاید، فرار را بر قرار ترجیح داد.
هیئت مدیره مسئولیت نمیپذیرد
اولویت میتواند از هیئت مدیره باشد. علی رغبتی قبل و بعد از عرب امید زیادی به نشستن روی صندلی مدیریتی باشگاه داشت، اما هر بار به در بسته خورد. حالا، اما مشکلات به اندازهای است که به نظر میرسد هیچ یک از سه عضو هیئت مدیره تمایل زیادی برای رسیدن به این پست نداشته باشند. مهرداد هاشمی بارها اعلام کرده که نفر اول بودن را سهطلاقه کرده است. رسولپناه هم گویا ترجیح میدهد رئیس هیئت مدیره باقی بماند تا مدیرعاملی را تجربه کند. با وجود این به نظر میرسد نظر وزارت انتخاب مدیرعامل جدید خارج از بین نفرات فعلی و از جمع دو نفری است که در آینده نزدیک برای به حدنصاب رسیدن اعضای هیئت مدیره قرار است به این جمع اضافه شوند.
هتتریک با پروندهای سیاه!
از طاهری به عنوان یکی از گزینههای احتمالی نام برده میشود که این روزها تعامل خوبی هم با برخی رسانهها دارد، مدیرعاملی که از جمله شاخصههای پرونده مدیریتی او بدهی ۱۱ میلیاردی از چهار پرونده در دوره دوم مدیریتش در پرسپولیس است و داستان طارمی و ریزهاسپورت هم اتفاقی تاریخی، نه فقط در پرسپولیس که در فوتبال ایران است. مدیری که اگر برای سومین بار نشستن بر صندلی مدیریتی باشگاه پرسپولیس را تجربه کند نشان میدهد که آقایان تصمیمگیرنده نه فقط کارنامه کاری افراد برایشان کوچکترین اهمیتی ندارد، بلکه اعتقادی نیز به انتخاب اصلح ندارند که مدام روی گزینههای ناکارآمد و امتحان پسدادهای که جز بارآوردن فجایع گوناگون هنر دیگری ندارند دور میخورند.
احتمالات دیگر
رضا درویش، مدیرعامل سابق باشگاه سایپا گزینه دیگری است که بارها و بارها نامش در چنین شرایطی به میان آمده، اما تا به امروز موفق به نشستن بر صندلی مدیرعاملی پرسپولیس نشده، ولی نزدیکیاش با سلطانیفر میتواند شانس او را اینبار افزایش دهد. البته برخی هم از شکوری نام میبرند. بازیکن اسبق پرسپولیس که با توجه به رابطه نزدیکی که با پسر تاج داشت، دو سالی به عنوان سرپرست دبیری فدراسیون فعالیت کرد. با این حال اسامی دیگری هم مثل همیشه در این بین شنیده میشوند، اما باید دید وزارت ورزش بعد از اتفاقات ناگواری که پرسپولیس به دلیل انتخابهای نادرست متحمل شده، اینبار در پی برگزیدن مدیری اصلح برخواهد آمد یا باز هم لابیبازیها و روابط کاری، مدیریت پرسپولیس را به تکرارهای ناموفق و امتحان پسدادهای میکشاند که جز انباشتن بدهیهای هنگفت ثمر دیگری در پی ندارد.