خبرگزاری جوان استان کردستان/ فاطمه سهرابی مدرس دانشگاه؛ سه ماه از تولد مهمان نوپدید جهان گذشته و کماکان با سرعت نور در حال خودنمایی است، مهمانی که بدون دعوت آمد و حال همه جهان را تحت تاثیر خود قرار داده و همه آرزوی نابودیاش را دارند.
از دیدگاه مثبتگرایان و متخصصین علوم انسانی باید به نقاط قوت این ویروس هم بپردازیم. اول از همه اینکه آنتیغرور است با دوز تاثیر بسیار بالا. بر همگان ثابت کرد که ای انسان تو با تمام قدرتی که داری در برابر عظمت این جهان هیچ نیستی.
«کرونا» در زمان خوبی به دنیا آمد درست زمانی که همه ما انسانها در پیچ و خم زندگی خود آنقدر سرگرم بودیم که خیلی مواقع از شلوغیها شاکی بودیم. کسی از زیارت میآمد میگفتیم خوش گذشت ؟؟ زیارت قبول. میگفت بد نبود آنقدر شلوغ بود خوب نشد زیارت کنیم، آن یکی از سفر شمال یا جنوب میآمد میگفت آنقدر شلوغ بود انگار همه دنیا ریختن اونجا.
غرزدن از شلوغی و ترافیک و تراکم جمعیت در مکانهای تفریحی و زیارتی و تجاری شده بود جزو اصلی کلمات روزمره ما، باید بگم یادش بخیر روزهایی که مردم در مترو یا اتوبوس طوری ژست میگرفتن که با زبان بدن بفهمانند از شلوغی بیزارند و کسانی که همیشه در این گونه جاها برای کیف خود هم صندلی میگرفتند. باید بگم یادش به خیر قدمزدن در پیادهروهای خیابانها در کنار سایر مردم؛ کرونا آمد تا رنکینگ اعتقاد ما را بسنجد.
درصد کمی از وجود ما جسم است و قسمت اعظم آن از روح تشکیل شده، آنوقت خیلیها برای این درصد کم جسم به لرزه افتادهاند و دعا میکنند ای کاش خارجیها زودتر دارویی پیدا کنند نجات پیدا کنیم .....
اگر معنویت قسمت اعظم وجود ما را فرا گرفته باشد خواهیم گفت بدن ما تسلیم این موجود ناخواسته نخواهد شد مگر به اذن خدای متعال و دوست داشتنی.
«کرونا» هم مانند دهها حادثه طبیعی و غیرطبیعی در جهان بوده و هست و فقط خوراک ذهنی خوبی است برای کسانی که در این مسیر فکری منفی در حرکتند. کسانی که این مدت هر روز در حال رصدکردن آخرین آمار قربانیان در شهر و استان و کشور خود هستند را به خوبی سرگرم کرده است نمیدانم با دانستن این آمار چه گیرشان میآید بجز خوراک ذهنی منفی بافی ...
انشاءالله بعد اینکه کرونا از دنیا رفت، غرور و کینه و حسد و طمع و غیبت و تهمت و تخریب و دهها صفت منفی هم با او از دنیا بروند این ویروس جزو موجوداتی است که هیچکس از به دنیا آمدنش خوشحال نشد و قطعا روزی که از دنیا برود همگان جشن خواهند گرفت.
اینهم یک درس دیگر، آنقدر بد نباشیم که از رفتنمان کسی خوشحال بشود.
انتهای پیام/