برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) نه تنها اهداف دولت و تیم مذاکره کننده هسته‌ای را تأمین نکرده است بلکه توانسته تمام اهداف مهم و حیاتی امریکا- اروپا را تأمین کرده و امروز بعد از گذشت چهار سال و نیم آخرین پلن برای ضریب دادن به هزینه‌های ایران در حال اجرایی شدن است.
انگلیس، فرانسه و آلمان در بیانیه‌ای مدعی نقض برجام توسط ایران شده و نوشتند «به خاطر اقدام‌های ایران چاره‌ای نمانده به‌جز اینکه مکانیسم ماشه را فعال کنیم.» و چنین اتفاقی می‌تواند آغاز پایان برجام باشد و ظرف سه ماه این توافق از بین برود. مگر اینکه یکی از دو طرف (ایران یا اروپا) به هر دلیلی عقب‌نشینی کند. چرا که طبق مفاد برجام، اگر کمیسیون مشترک تشخیص دهد که ایران تعهداتش را به میزان «قابل توجهی» نقض کرده، هر کدام از پنج عضو دائم شورای امنیت -از جمله امریکا که از برجام خارج شده- می‌توانند تمام تحریم‌های هسته‌ای سازمان ملل علیه ایران را یکجا باز گردانند.
۱- مکانیزم موسوم به ماشه در برجام برعکس طراحی شده، به این معنا که هر کدام از طرف‌های مقابل به صرف ادعا مبنی بر «نقض قابل توجه تعهدات ایران» می‌تواند تمام قطعنامه‌ها و تحریم‌های شورای امنیت را احیا کند. دو ماده ۳۶ و ۳۷ برجام به موضوع تعریف مراجع و مراحل چهارگانه حل و فصل اختلافات برجام اختصاص یافته است و طبق این دو ماده، شورای امنیت موظف است اختلاف را بررسی کند و «در خصوص قطعنامه‌ای برای تداوم لغو تحریم‌ها رأی‌گیری نماید. چنانچه این قطعنامه ظرف ۹۰ روز به تصویب نرسد (یعنی ادامه لغو تحریم‌ها رأی نیاورد) مفاد قطعنامه‌های سابق شورای امنیت مجدداً اعمال خواهند شد [یعنی ایران مجدداً تحریم می‌شود]... ایران بیان داشته است که چنانچه تحریم‌ها جزئی یا کلی مجدداً اعمال شوند، این امر را به منزله زمینه‌ای برای توقف کلی یا جزئی تعهدات خود وفق این برجام قلمداد خواهد نمود.» در تمامی مراجع اختلافات ایران با ۱+۵، این غرب (امریکا-اروپا) است که قدرت مانور و تصمیم‌گیری را داشته و آرای این کشور‌ها بر رأی جمهوری اسلامی ایران چربش داشته و اساساً رعایت اصل انصاف و عدالت در همه این مراحل نادیده گرفته شده است. به بیان بهتر شورای امنیت می‌بایست درباره قطعنامه‌ای با این مضمون که «لغو تحریم‌ها تداوم پیدا کند یا خیر» رأی‌گیری کند؛ اگر قطعنامه فوق طی ۹۰ روز به تصویب نرسد مفاد ۶ قطعنامه‌های سابق علیه ایران (١٦٩٦، ١٧٣٧، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳، ۱۹۳۵، ۱۹۲۹) که به‌واسطه برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ اجرای آن به حالت تعلیق درآمده بود، مجدداً فعال خواهد شد.
۲- اقدام روز گذشته اروپایی‌ها برای فعال کردن مکانیسم ماشه کاملاً برنامه‌ریزی شده و منطبق با زمانی است که آن‌ها برای وارد کردن ضربات فراگیرتر به طرف ایرانی برنامه ریزی کرده اند؛ کمااینکه طرف امریکا-اروپا تمام اهداف اولیه و ثانویه ایران در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، مالی، تجاری و بین المللی را به بن‌بست رسانده و تنها هدف پایانی و نقطه امید بخش ایران را نیز با فعال شدن مکانیسم ماشه منهدم کرده‌اند. رئیس جمهور کشورمان در هفته‌های گذشته «برداشته شدن قریب الوقوع تحریم‌های تسلیحاتی» را یکی از دستاورد‌های اساسی برجام دانست که در آینده بسیار نزدیک محقق می‌شود و این نشان می‌دهد که اروپا اجازه نخواهد داد تا این هدف نیز محقق شود.
۳- اعتبارزدایی از نسخه غرب باور برای اداره کشور که از ماه‌ها قبل آغاز شده بود امروز با تصمیم اخیر اروپا سیر صعودی قابل توجهی به خود خواهد گرفت. بعد از ناکام ماندن این تئوری که «می‌توان با مذاکره مستقیم و امتیازدهی و امتیازگیری به غرب مشکلات اقتصادی و معیشتی را کاهش داد»؛ پروژه کش دادن توافق تا انتخابات ۲۰۲۰ امریکا و روی کارآمدن یک رئیس جمهور دموکرات در امریکا نیز با سخنان روز گذشته جان کری رنگ باخت، وزیر خارجه سابق امریکا بیان کرد که اقتضائات به سمت انعقاد برجامی غیراز برجام کنونی است.
برخلاف میل جریان سکولار که درتلاش برای بسترسازی اجتماعی برای مذاکرات موشکی با غرب بودند، با ترور سردار سلیمانی روحیه استکبارستیزی جامعه ایرانی به روز رسانی شد، آن‌هم پس از آنکه تلاش‌های گسترده‌ای برای باورمند کردن مؤلفه‌هایی مانند «انقلاب چاره‌ای جز تعدیل مواضع و تغییررویکرد در عرصه بین‌المللی ندارد»، «تزریق روحیه ناامیدی نسبت به آینده در جامعه»، «قدرتمند نشان دادن غرب فراتر از واقعیت صحنه بین‌الملل»، «ایجاد بی انگیزگی در قشر نخبه برای تحصیل در رشته‌های مهم دانشگاهی نظیرفیزیک و شیمی هسته‌ای» و «احساس خودکوچک‌بینی در مقابل غرب با ابراز ادبیاتی نظیرامریکا با یک بمب تمام صنعت دفاعی ما را از کار می‌اندازد» پیش از این صورت گرفته بود.
