سرويس فرهنگ و هنر جوان آنلاين: اوایل آذرماه بود که خبری مبنی بر تشکیل شورای فرهنگی و هنری برج میلاد باهدف سازمان‌دهی رویدادهای این حوزه در مهم‌ترین ظرفیت گردشگری کشور منتشر شد.
شورای که فی‌نفسه تشکیل آن امری قابل‌تقدیر برای مدیریت جدید به شمار می‌رفت اما وقتی اعضای این شورای معرفی شدند در کمال تعجب و علی‌رغم حضور نمایندگانی از حوزه‌های چون «تجسمی، شعر و ترانه، مجسمه‌سازی، عکاسی و گرافیک» خبری از دو حوزه مهم و پرمخاطب تئاتر و سینما نبود و همین عدم انتخاب باعث شد تا برخی از فعالان و منتقدین ضمن تحسین تشکیل چنین شورایی از نحوه و عدم انتخاب نمایندگان سینما و تئاتر در این شورا گلایه‌مند شوند و تنها چهار روز بعد و با دقت نظر و اهتمام مدیریت برج به نظرات اهالی و منتقدین، مدیرعامل خانه سینما را به‌عنوان نماینده صنوف سینماگران -که از باب جایگاه حقوقی و نه حقیقی- یکی از بهترین گزینه‌ها به شمار می‌رفت به آن جمع اضافه کند که این اقدام نیز انصافاً قابل‌تقدیر است.
اما سؤالی که بعد از انتخاب مدیرعامل خانه سینما به وجود آمد اینکه چرا همان‌طور که نماینده صنوف سینماگران به آن شورا راه پیدا کرد نماینده صنوف تئاتری به این جمع اضافه نشده و اساساً آیا مدیریت برج در انتخاب افراد و اعضای شورا در محدودیت و معذوریتی قرارگرفته است که بین تئاتر و سینما یکی را انتخاب کرده.
البته که نگارنده بعید می‌داند که مدیریت برج میلاد تعمداً جامعه تئاتری را ندیده گرفته باشد اما یکی از احتمالات اساسی و مهمی که در پی عدم انتخاب مدیرعامل خانه تئاتر در عضویت شورای فرهنگی هنری برج میلاد به‌خصوص در اذهان اهالی تئاتر مطرح کرده دلایلی سیاسی و غیر هنری به آن سبب که مدیرعامل فعلی و نماینده صنوف تئاتری از مدیران ارشد شهردار اسبق تهران بوده راه به شورای فرهنگی و هنری برج میلاد نیافته است که اگر چنین باشد آن‌وقت تمام اقدامات مطلوب و مفید صورت گرفته آن‌هم در اندک زمانی که مجتبی توسل سکان مدیریت برج را در دست گرفته را ذیل بازی‌های سیاسی برده و نه‌تنها راهبرد برج میلاد به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین ظرفیت‌های گردشگری کشور که مجموعه‌ی شهرداری تهران را نیز با چالش بزرگی چون استفاده ابزاری از مقوله هنر و هنرمندان در پیش برد اهداف سیاسی بدل خواهد کرد.
اما قابل‌ذکر است که آنچه بیان شد تنها ابهاماتی ست که در پی انتخاب مدیرعامل خانه سینما و عدم انتخاب مدیرعامل خانه تئاتر -فارغ از نام‌ها و نشان‌ها- و تنها از منظر جایگاه‌های حقوقی افراد در این شورا مطرح گردید است و البته با شناختی که نگارند از عملکرد چند وقت اخیر مجتبی توسل در برج میلاد سراغ دارد و با اهتمامی که ایشان به فضای رسانه و اهالی تئاتر دارند بی‌تردید در رفع آن اقدامات قابل‌توجهی را انجام خواهد داد. پس به انتظار خواهیم نشست تا به‌زودی با اضافه شدن مدیرعامل خانه تئاتر به‌عنوان نماینده صنوف تئاتری به این شورا شاهد شکل‌گیری شورایی مؤثر و غیر تزئینی برای مهم‌ترین مکان گردشگری کشور که قطعاً سیاست‌هایش می‌تواند تأثیرات مطلوبی را در تمامی رشته‌ها و گرایش‌های مختلف فرهنگی و هنری اعمال کند شاهد باشیم.
