سرويس ورزشی جوان آنلاين: بعد از کسب نتایج ضعیف تیم ملی در دو بازی آخر، حالا همه نگاهها امشب به مصاف بحرین و عراق در نخستین دیدار دور برگشت مرحله گروهی انتخابی جام جهانی است. دیداری که نتیجه آن بدون تردید تأثیر مستقیمی در سرنوشت ایران در گروه C دارد.
اوضاع خوب پیش نمیرود و پس از سالها کار تیم ملی یک بار دیگر گره خورده و صعودش به، اما و اگر کشیده است. اگرچه هنوز بازیهای دور برگشت باقی مانده، اما دو شکست پیاپی برابر بحرین و عراق و همچنین بیتفاوتیهای کادر فنی و مهمتر از همه فدراسیون فوتبال نسبت به وضعیت تیم ملی و نتایج به دست آمده، نگرانیهای زیادی را به وجود آورده است.
معادله پیچیده صعود!
در آغاز دور برگشت انتخابی جام جهانی، تیم ملی کشورمان در حالی استراحت دارد که امشب در حساسترین بازی تیمهای عراق و بحرین دو تیم همگروه ایران به مصاف هم میروند، مسابقهای که نتیجه آن برای تیم کشورمان اهمیت زیادی دارد.
عراق که به واسطه سه برد و یک تساوی در دور رفت مرحله گروهی صدر جدول گروه C را با ۱۰ امتیاز در اختیار دارد در صورت پیروزی در برابر بحرینی که پیشتر در خانه بیش از یک امتیاز به عراق نداده بود، با این ۳ امتیاز و احتساب ۶ امتیازی که از پیروزیهای احتمالی در بازی با هنگکنگ و کامبوج، قبل از مصاف با ایران کسب میکند، میتواند صعودش به عنوان تیم نخست گروه را با ۱۹ امتیاز جشن بگیرد. پیروزی احتمالی بحرین برابر عراق در بازی امشب، بحرینیها را ۱۱ امتیازی میکند و این تیم برای صدرنشینی و صعود به عنوان تیم اول مدعی میشود. بهترین نتیجه برای ایران، اما تساوی دو تیم است که عراقیها را با احتساب دو پیروزی برابر کامبوج و هنگکنگ ۱۷ و بحرین را ۱۵ امتیازی میکند که در آن صورت ایران با پیروزی برابر بحرین، هنگکنگ و کامبوج و حتی تساوی برابر عراق میتواند به مرحله بعد صعود کند. در غیر این صورت ایران برای صعود ناچار به کسب پیروزی در هر چهار بازی باقیمانده است، هرچند که باز هم سرنوشت شاگردان ویلموتس تحت تأثیر بازیهای آینده تیمهای رقیب است.
فرصتسوزی و هدررفت چهارمین فیفادی
تیم ملی ایران بعد از دو صعود مقتدرانه به جام جهانی، اینبار با نگرانی باید برای آگاهی از سرنوشت خود بازی حریفان را دنبال کند، نه فقط، چون به بحرین و عراق باخته، بلکه به دلیل بیبرنامگی و بلاتکلیفی تیم ملی و بیکفایتی و بیخیالی آقایان تصمیمگیرنده، آنهم در شرایطی که در آخرین حضور ایران در جام جهانی همه انتظار صعود به مرحله بعد را داشتند!
اما پرونده جام جهانی روسیه بسته شده و حالا تیم ملی باید برای حضور در جام پیشرو بجنگد، ولی کدام جنگ، وقتی ملیپوشان تنها یک روز تمرین مفید برای بازی مهمی، چون عراق داشتند. حالا هم نه خبری از اردوهای تدارکاتی است، نه تمرینات برنامهریزی شده و نه بازیهای دوستانه، آنهم در حالی که فدراسیون در همان ابتدای عقد قرارداد با ویلموتس بود که خبر از برگزاری ۱۰ دیدار تدارکاتی داد، اما حالا در شرایطی که امروز هر چهار حریف تیم ملی ایران بازی رسمی برگزار میکنند، ایران هیچ برنامهای برای استفاده از قرعه استراحت خود تدارک ندیده تا چهارمین فیفادی را هم به بطالت سپری کند، فرصتسوزی که میتواند برای تیم ایران گران تمام شود.
تیمی که آقابالاسر ندارد!
بهانه برای عدم برگزاری بازیهای تدارکاتی و دوستانه در فیفادی زیاد است. بهانههایی که هیچیک از فدراسیون تاج پذیرفتنی نیست، وقتی زمان شعار دادن گویی از کرهای دیگر آمده و وقت عمل تازه به یاد میآورد که مسائل مالی و سیاسی میتواند دست و بال ایران را در مهیا کردن تدارکات تیم ملی ببندد.
اما آیا برای عدم برگزاری تمرینات آمادهسازی هم میتوان بهانههای مالی و سیاسی ردیف کرد و با این روش نخنما شده عدم حضور ویلموتس در ایران را توجیه کرد، آنهم بعد از شکست سنگین برابر بدترین عراق تاریخ از لحاظ روحی روانی!
تریبون که به دست تاج بیفتد آسمان و ریسمان میبافد و از مشکلات پیشروی تیم ملی میگوید، اما کلامی از آقابالاسر نداشتن این تیم به زبان نمیآورد. اینکه چرا سرمربی تیم ملی تنها سه روز قبل از مصاف مهمی، چون عراق بالای سر تیم حاضر میشود و بعد از آن باخت تحقیرآمیز تیمش را دور هم برای بررسی مشکلات و یافتن چارهای برای حل آن جمع نمیکند؟ چرا سرمربی تیم این روزها که هیچ کشوری به گفته فدراسیون حاضر به برگزاری بازی دوستانه با ایران نیست، برنامهای برای برپایی اردویی داخلی و برگزاری چند جلسه تمرینی ندارد و آیا این اوضاع تا چند روز قبل از بازی هفتم فروردین با هنگکنگ به همین شکل پیش خواهد رفت؟
نجابت دردسرساز!
فدراسیون فوتبال ویلموتس را نجیب میخواند، آنقدر که گویی تاج روی نگاه کردن به صورت مرد بلژیکی را ندارد. همان مربی که قبل از بازی حساس با عراق حرف از رفتن به دلیل عدم دریافت مطالباتش را میزند. البته ویلموتس حق دارد به دنبال دریافت پول خود باشد، اما شاید همین شرم و حیای تاج برای نگاه کردن در روی ویلموتس باشد که مانع از عدم حضور او در ایران شده است. شاید همین نجابت ویلموتس و خجالتزدگی رئیس فدراسیون است که باعث شده مرد بلژیکی خود را موظف به برگزاری چند جلسه تمرینی برای بازیکنان تیم ملی نکند، چراکه او آنقدر نجیب است که حتی صدایش برای هدر رفتن فیفادیهای یکی پس از دیگری هم درنمیآید، شاید باید هم به این مرد نجیب خرده نگرفت برای عدم حضور در ایران و برگزاری تمرینات درونتیمی و بودن بالای سر تیم! اماای کاش این همه نجابت و خجالتزدگی تاج فردا او را شرمنده مردم برای عدم راهیابی به جام جهانی نکند!