روزنامه آفتاب یزد در گزارشی به بررسی موضوع عدم گفتگو و مصاحبه حسن روحانی با رسانهها با تیتر «چرا روحانی با مردم سخن نمیگوید؟» پرداخته است، آخرین نشست خبری روحانی مربوط به خرداد ۹۷ است و آخرین گفتوگویش با مردم هم مرداد ۹۷. آفتاب یزد نوشته «حسن روحانی این روزها نه نشست خبری برگزار میکند و نه حتی در گفت وگویی تلویزیونی برای پاسخدهی به پرسشها حاضر میشود. ترجیح او این است که به صورت مونولوگ در قالب نشستهای هیئت دولت و سخنرانیهایش بنابه فراخور موضوعی که میپسندد اظهارنظر و بعد هم دور از سؤال و جواب، مکان را ترک کند. این در حالی است که حسن روحانی در زمانی که مذاکرات برجام به نقاط مطلوبی رسیده بود هر سه ماه یک نشست خبری برگزار میکرد و مسرورانه به سؤالات خبرنگاران پاسخ میداد و البته در تمامی این نشستها ضمن اشاره به اهمیت برجام، به مقایسه عملکرد کارش با دولت احمدینژاد میپرداخت.»
دو کارشناسی که در این گزارش مورد نظرخواهی قرار گرفتهاند، اما مثل آفتاب یزد به موضوع نگاه نکردهاند و تلاش خود را به کار گرفتهاند تا ابر و باد و مه و خورشید و فلک را مقصر بدانند برای قهر حسن روحانی با اصحاب رسانه. فیاض زاهد طوری از موضع رئیس جمهور در این مورد میگوید، گویی در دل روحانی حضور داشته و یا خود حسن روحانی با او حرف زده است: «آقای روحانی پروندههای مختلفی را در ذهن خود و اذهان اعضای کابینهاش باز میبیند که سرنوشت آن ناروشن است، روحانی اکنون با فقدان اعتماد به نفس روبه رو است و نگران است که به هر کدام از این پروندهها ورود پیدا کند این موضوع، وضعیت او را شکنندهتر نماید.» و بعد ادامه میدهد که «روحانی آچمز است به این معنا که بسیاری از اتفاقاتی که در صحنه داخلی و خارجی ایران رخ میدهد مورد پسند او نیست و وی با آن مخالفت دارد. از طرفی با محدودیتهای فراوانی روبه روست و نمیتواند در مقابل این اتفاقات ناخوشایند اقدام مؤثر و جدی متناسب انجام دهد.»
همراه نبودن صداوسیما با دولت را هم، فیاض زاهد به عنوان یکی از دلایل ذکر میکند. داریوش قنبری هم میگوید: «مشکل اصلی در اینجاست که دولت روحانی تریبون قدرتمندی هم برای انتشار صحبتهایش در اختیار ندارد. صدا و سیما در مقابل طیف حسن روحانی است. آنها یا صحبتهای او را گزینشی پخش میکنند تا حدی که گاهی حتی خلاف نیتها و اظهارات اصلی روحانی از آب در میآید یا با هدف بهره برداریهای خاصی که میخواهند از آن اظهارات داشته باشند، آن را انعکاس میدهند.» این در حالی است که نشستهای خبری یا گفتگوهای تلویزیونی رئیس جمهور، همواره مستقیم و بی دخل و تصرف از شبکههای تلویزیونی و رادیویی پخش شده و علاوه بر آن دولت خبرگزاری ایرنا و روزنامه ایران را هم در اختیار دارد، علاوه بر خبرگزاریها و سایتها و روزنامههایی که برای دولت نیستند، اما حامی دولت هستند و تازه به قول اصلاحطلبان، صداوسیما که دیگر مخاطبی ندارد و کسی تلویزیون نگاه نمیکند!
فیاض زاهد درباره اینکه عدم اقناع افکار عمومی چه بر سر دولت خواهد آورد، اذعان جالب توجهی هم دارد: «بلاها را همین الان میبینیم. در پایشهایی که در ماههای گذشته انجام شده است مشخص شده که میزان محبوبیت او در مقایسه با دولت احمدینژاد بسیار پایینتر است.»