تکرار حادثه فولادشهر در فينال جام حذفي زنگ خطري براي فوتبال ايران است. قطعاً مسئوليت تمام اتفاقاتي که در مستطيل سبز و ورزشگاه‌ها رخ مي‌دهد، چه روي سکوها و چه از نظر هماهنگي و تأمين امنيت برعهده فدراسيون فوتبال است. متأسفانه نابينا شدن يکي از هواداران استقلال در جشن قهرماني اين تيم در خرمشهر اتفاق جديدي نيست، چراکه فوتبال ايران به لحاظ مديريتي دور باطل مي‌زند. فدراسيوني که نمي‌تواند ورزشگاه 15 هزار نفري را کنترل کند، چطور مي‌توان انتظار داشت امنيت ورزشگاه 100 هزار نفري را تأمين کند. البته در بحث رخ دادن اين حادثه بايد به موضوع خلأهاي فرهنگي نيز اشاره کرد، موضوعي که بايد از سوي متوليان فرهنگي ورزش و به ويژه فوتبال به آن توجه شود. علاوه بر اين حساسيت‌ها باز هم نمي‌توان از کنار سوءمديريت‌هاي فوتبالي به سادگي گذشت. تا زماني که تدابير لازم براي جلوگيري از بروز اينگونه اتفاقات انديشيده نشود، باز هم بايد منتظر تکرار چنين حوادث تلخي باشيم. از طرفي آقايان از حوادث گذشته نيز درس نمي‌گيرند؛ سال‌ها پيش و در جريان ديدار سپاهان – پرسپوليس يک سرباز بينايي‌اش را از دست داد و حالا دوباره همان اتفاق در جشن قهرماني استقلال تکرار شده است. هواداران حاضر در ورزشگاه بدون شک نسبت به تيم محبوبشان تعصب دارند، به همين خاطر بايد نکات امنيتي مدنظر قرار گيرد. علاوه بر اين بايد مشخص شود در بحث تأمين امنيت مراسم جشن قهرماني جام حذفي قصور از طرف چه کسي يا چه کساني بوده است. از هر زاويه‌اي که به اين اتفاق نگاه کنيد باز هم به فدراسيوني مي‌رسيد که از سوءمديريت رنج مي‌برد. در واقع اين فدراسيون فوتبال است که بايد پاسخ دهد چرا پس از چند سال دوباره اتفاقي تلخ در ورزشگاه رقم خورده است، به ويژه اينکه آنها مدعي هستند همه تدابير از قبل انديشيده شده بود! متأسفانه بحث‌هاي مديريتي در ورزش ما مغفول مانده و کمترين توجهي به اين مقوله مهم نمي‌شود. وقتي فدراسيون فاقد مديريت سازمان‌يافته است، تکرار حوادث تلخ نيز دور از ذهن نيست.
