نماينده مردم اروميه در مجلس در گفتگو با «جوان» مطرح کرد:

رکود واحدهاي توليدي آذربايجان غربي موجب بيکاري 4 هزار نفر شده است

واحدهاي توليدي شهرک‌هاي‌ صنعتي آذربايجان غربي يکي پس از ديگري محکوم به تعطيلي مي‌شوند. چرا که هنوز زيرساخت‌هاي لازم براي فعاليت اين واحدهاي توليدي فراهم نشده است و اغلب آنها با مشکل شديد عدم دسترسي به امکاناتي چون آب، برق و گاز مواجه هستند. حالا اين مشکلات در کنار سو مديريت مديران، منجر به تعطيلي و رکود بيش از 60 درصد واحدهاي صنعتي شده است. بخش‌هايي که مي‌توانند علاوه بر اشتغال‌زايي، حجم توليد و محصولات فرآوري شده را بالا ببرند و اقتصاد مقاومتي را محقق کنند. از اين رو به سراغ روح الله حضرت پور نماينده مردم اروميه در مجلس شوراي اسلامي رفتيم تا در اين باره گفتگويي کوتاه داشته باشيم که در ادامه خواهيد خواند:

نويسنده: ميترا شهبازي

· مدتي است که رکود بر سر واحدهاي صنعتي آذربايجان غربي سايه انداخته است و يکي پس از ديگري آنها را محکوم به تعطيلي مي‌کند، دليل اين ماجرا چيست؟

سه شهرک صنعتي در استان آذربايجان غربي با توجه به موقعيت جغرافيايي و مرزي بودن اين استان احداث شده است تا زمينه رونق و اشتغال‌زايي را هم در سطح استاني و هم ملي فراهم کند. اما متاسفانه واحدهاي توليدي اين شهرک‌هاي صنعتي به جاي رونق‌افزايي، محکوم به تعطيلي مي‌شوند. دليل آن هم چيزي نيست جز سو مديريت مديران استاني که نمي‌توانند شرايط و زيرساخت‌هاي لازم را براي فعاليت‌ واحدهاي توليدي فراهم کنند. به طوري که اکنون تعداد زيادي از واحدها به رغم برخورداري از مجوز فعاليت، هنوز از ابتدايي ترين خدماتي چون آب، برق و گاز هم محروم هستند. اتفاقي که نمي‌گذارد چرخ اقتصاد در استان به حرکت در بيايد و بر موج بيکاري استان مي‌افزايد.

· با اين شرايط، چند درصد از واحدهاي صنعتي استان فعال است؟

از اين 3 شهرک صنعتي شايد کمتر از 30 درصد واحدها فعال باشند که آنها هم با توجه به مشکلات موجود نمي‌توانند با حداکثر ظرفيت ادامه دهند و اغلب نيمه تعطيل هستند. واحدهايي که علاوه بر اشتغال‌زايي، منجر به افزايش ارزش افزوده محصولات توليدي خام مي‌شدند و زمينه فعاليت‌هاي بين المللي‌اي چون صادرات را فراهم مي‌کردند. با اين حال آنها يا درگير نبود زيرساخت‌ها اوليه هستند، يا براي فراهم کردن مواد اوليه توليد و تجهيز کارگاهايشان به ماشين‌آلات پيشرفته دچار مشکل شده اند. براي نمونه در حال حاضر يک واحد توليد شيشه در يکي از اين شهرک قرار دارد که به رغم برخورداري از مجوزهاي لازم هنوز دسترسي به گاز ندارد. يا واحدهايي را ما اکنون در اين مناطق داريم که دولت مجوز واردات تجهيزاتشان را به آنها نمي‌دهند و نمي‌توانند بدون امکانات فعاليت کنند. متاسفانه از اين دست مسائل بازدارنده در شهرک‌هاي صنعتي آذربايجان غربي زياد است.

· فکر مي‌کنيد اگر اين واحدها با تمام ظرفيت به فعاليت مي‌پرداختند، براي چند نفر اشتغال‌زايي مي‌کردند؟

اگر با حداکثر ظرفيت فعاليت کنند، مي‌توانند براي بيش از 4 هزار نفر اشتغال‌زايي کنند. براي نمونه در گذشته يکي از کارخانه‌هاي توليد ميل‌گرد استان که اکنون تعطيل شده است، در زمان فعاليت خود براي بيش از هزار نفر اشتغال‌زايي کرده بود. با اين حال تا زماني که مشکلاتي چون زير ساخت‌ها، تامين مواد اوليه، تامين تجهيزات پيشرفته و مسئله سنگ‌اندازي بانک‌ها برطرف نشود، نمي‌توان اميدي به رونق اين بخش داشت. همانطور که گفتم، بانک‌هاي هم بر مشکلات اين بخش مي‌افزايند، چرا که وام‌هاي بانکي با بهره‌هاي سنگين در کنار نبود شرايط توليد، روز به روز منجر به افزايش تعداد ورشکستان شهرک‌هاي صنعتي مي‌شوند و هيچ مقام مسئولي در اين رابطه ورود نمي‌کند.

به نظرتان براي رفع اين مشکلات متوليان چه کارهايي مي‌توانند انجام دهند؟

از وزير صنعت، معدن و تجارت مي‌خواهم که تيمي را براي بررسي ضعف‌ها و مشکلات واحدهاي صنعتي به آذربايجان غربي بفرستد و در راستاي رفع آنها اقدام کند. چرا که ما اکنون سرمايه‌گذار و متقضايان زيادي براي فعاليت‌هاي اقتصادي داريم، اما ضعف‌هاي مديريتي نمي‌گذارد اين سرمايه‌‎هاي ملي در راستاي اقتصاد مقاومتي به جريان بيفتدند. تا زماني هم که متوليان به اين بخش توجهي نکنند، بر شمار بيکاران استان افزوده مي‌شود.