
يك سال و نيم بعد از آن جدايي بحثبرانگيز، محمد بنا بار ديگر بازگشته تا شاگردانش را مهياي المپيك ريو كند؛ بازگشتي كه سرمربي تيم ملي كشتي فرنگي دليل آن را اشكهاي مادرش و عشقي كه به مردم دارد، ميخواند: «دوست ندارم، حرف الكي بزنم و ادعا كنم در 10 ماهي كه تا المپيك داريم ميتوانم معجزه كنم و موفق به كسب سه يا چهار مدال طلا يا قهرماني در المپيك شويم. قول قهرماني نميدهم. 10 ماه فرصت كمي است. ضمن اينكه ابتدا بايد كشتيگيران را از لحاظ روحي آماده كنيم تا بتوانيم به افتخارات آينده اميدوار شويم. كشتي فرنگي با تغييرات پي در پي دچار بههمريختگي و حواشي شده است كه بايد آن را مهار كرد. تمركز حرف اول و مهم را در اجراي فن توسط كشتيگير ميزند. مثلاً سوريان به همين دليل در امريكا مدال را از دست داد. بدون مشورت كار خاصي انجام نخواهم داد، زيرا معتقدم مشورت به صلاح كشتي است. مخالف انتخابي هم نيستم چون اين نوعي عدالت است، اما قانون بايد طوري باشد كه نه سيخ بسوزد نه كباب.»