کد خبر: 697459
تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۳۹۳ - ۱۶:۴۱
روزگار اسفبار ورزشكاران ايراني در گوشه خيابان‌ها
توجه به ورزشكاران و فراهم كردن امكانات مادي و معنوي آنها نتيجه‌اش كسب مدال‌هاي خوش‌رنگ و رفتن روي سكوهاي افتخار و به اهتزاز درآمدن پرچم كشورها بر فراز دنياست
دنيا حيدري
توجه به ورزشكاران و فراهم كردن امكانات مادي و معنوي آنها نتيجه‌اش كسب مدال‌هاي خوش‌رنگ و رفتن روي سكوهاي افتخار و به اهتزاز درآمدن پرچم كشورها بر فراز دنياست. مسئله مهمي كه باعث مي‌شود مسئولان ورزشي، به آن اهتمام ورزند. اما در برخي اوقات تنها لحظه كسب مدال و روي سكو رفتن است كه مسئولان به ياد ورزشكاران مي‌افتند و خود را در عكس‌هاي يادگاري آنها جا مي‌دهند. اما قبل و بعد از كسب اين عنوان‌ها و مدال‌ها، ورزشكار به حال خود رها مي‌شود و شرايط مادي و معنوي او براي مسئولان كمتر مورد توجه قرار مي‌گيرد. بي‌توجهي به برخي ورزشكاران، باعث شده آنها براي امرار معاش به‌دنبال شغل‌هايي بروند كه زيبنده آنها نيست. نه اينكه كار كردن عار باشد، اما اينگونه امرار معاش براي ورزشكاراني كه مي‌توانند پرچم كشور را در دنيا به اهتزاز درآورند جالب نيست.

   پنهان كاري براي حفظ روحيه ورزشكار چيني
مسئولان ورزشي و خانواده وو مي‌نژيا، قهرمان شيرجه المپيك براي آنكه روحيه اين ورزشكار چيني به هم  نخورد، مرگ مادربزرگ و همچنين بيماري سرطان مادرش را پنهان مي‌كنند تا تمركزش را براي مسابقات از دست ندهد در حالي كه نظير اينگونه اتفاقات در ايران به ندرت اگر پيش بيايد، در حالي كه برعكس آن، به وفور قابل مشاهده است!
 
 بنزين‌فروشي سرمربي تيم ملي!
محمديوسف رئيسي مربي تيم ملي نوجوانان كريكت كه عضويت در كميته فني كريكت ايران، كاپيتاني تيم ملي كريكت بزرگسالان كشور، هدايت تيم ملي كريكت زير 17 سال و همچنين تيم ملي جوانان در سال‌‌هاي  2008 و 2009 و اخذ مدرك داوري كريكت درجه يك را در كارنامه دارد، براي امرار معاش در سيستان و بلوچستان به بنزين‌فروشي روي آورده است. حال آنكه از سن 12 سالگي كريكت بازي كرده و آن را به جوانان شهرستان خود نيز آموخته است اما بي‌توجهي به او، باعث شده ورزش را تقريباً رها كرده و براي تأمين نان خانواده، بنزين‌فروشي كند!

   نابغه‌اي كه چوپاني مي‌كند
حميدرضا بختياري كشتي‌گير 16 ساله ملايري علاوه بر كشتي، در درس هم نخبه بوده و مقاطع اول و دوم دبيرستان را در مدرسه نمونه دولتي ملاير گذرانده است و همواره معدلش بالاي 19 بوده اما به دليل علاقه شديد به كشتي، افت تحصيلي مي‌كند و از مدرسه نمونه دولتي اخراج مي‌شود اما هدف او كسب مدال‌هاي كشتي و برافراشتن پرچم كشورش بر فراز دنيا بود، به همين دليل از تلاش خود روي تشك دست نكشيد تا اينكه پس از حضور در مسابقه‌هاي كشوري نوجوانان در سال گذشته به همراه 4 نفر ديگر به عنوان نمايندگان همدان براي حضور در رقابت‌هاي جام جهاني كودك در تهران انتخاب شد. اما او نتوانست هزينه تهيه پاسپورتش را جور كند و به همين دليل مسئولان ورزشي بدون دانستن دليل اين مسئله، او را دو سال از شركت در هرگونه فعاليت ورزشي محروم كردند! پس از اين اتفاق‌ها بختياري كشتي را رها كرد. صبح‌ها به مدرسه رفت و بعدازظهرها نيز تا غروب به چوپاني پرداخت تا كمك‌رسان پدر شود.
 
  غرق شدن مدال‌آور غريق نجات در بي‌توجهي‌ها
صادق پاكدامن ورزشكار برازجاني كه در سن 25 سالگي به عضويت تيم ملي نجات غريق درآمد با چندين مقام قهرماني كشور و مدال طلاي جهاني، پس از كسب مدال طلاي مسابقات جهاني «آدلايد» با مصدوميت مواجه شد و به دليل عدم توجه و حمايت مسئولان، براي امرار معاش و درآوردن نان خانواده، در خيابان‌ها به فلافل‌فروشي روي آورده است!

   بوكسور ملي‌پوشي كه شب شيفت مي‌دهد!
مرتضي سپهوند، بوكسور ملي‌پوش ايران نيز نگهبان شيفت شب يك شركت است و نايب رئيس فدراسيون بوكس بعد از رقابت‌هاي المپيك لندن گفت: «متأسفانه مرتضي سپهوند نگهبان شيفت شب يك شركت است! چطور مي‌توانيم از او انتظار قهرماني داشته باشيم؟» سپهوند مي‌گويد كه سال‌هاست به او قول داده‌اند كارش رديف شود، اما همه در شركت به استخدام درمي‌آيند جز او، چراكه به دليل شركت در اردوها و تايم كاري‌اش فرصت درس خواندن و ارتقاي شغلي پيدا نمي‌كند و همچنان نگهباني ساده است كه شب‌ها شيفت مي‌دهد!

   دستفروشي ورزشكار تنومند!
اميد ستايش‌پور از قهرمانان رشته پاورليفتينگ كه مدال‌هاي زيادي را از بازي‌هاي كشوري و آسيايي و همچنين ركوردزني وزنه 5/312 كيلوگرمي در مسابقات قهرماني جوانان كشور در سال 1385 تهران را در كارنامه خود دارد و از سرمايه‌هاي ورزشي كشور است، به دليل بي‌مهري مسئولان، براي گذران زندگي و تأمين هزينه تمرينات خود مجبور به دستفروشي در گوشه‌اي از يكي از معابر خيابان خيام شهر قزوين شده است!
   مدال‌هايي كه به كار نمي‌آيند!

مجتبي مرادي در سال 1390 در مسابقات كشتي آزاد جهان موفق شد مدال برنز را به دست بياورد. مجتبي براي امرار معاش چاره‌اي جز فروش سمبوسه در كنار خيابان‌هاي دزفول ندارد.  سجاد پيرآقا يارچمن، پسري كه در المپيك ناشنوايان 2013 توانست مدال نقره پرتاب ديسك رشته‌ دو ميداني را براي تيم ملي ايران كسب كند در خيابان‌هاي تبريز بساط سيگارفروشي به راه انداخته است.  فرشاد دركه، قهرمان كيك بوكس ايران است كه حالا جاي خوابش زير سينك دستشويي يك مغازه فست‌فود فروشي است. حكم قهرماني جهان فرشاد دركه در سومين دوره فستيوال هنرهاي رزمي در سال 2012 صادر شد اما او پس از قهرماني، مدت‌ها كارتن‌خواب بود!

   روزگار نامرد!
البته اين تنها سرنوشت تعداد معدودي از ورزشكاران و مدال آوران ايراني است، بسياري از آنها مانند دو برادر كشتي‌گير همداني كه در جنوب شهر تهران در ساختماني نيمه‌كاره كارگري مي‌كنند، حاضر نيستند نام و عكسي از آنها پخش شود و صبح تا شب كارگري مي‌كنند تا بتوانند خرج ورزش و سير كردن شكم خود و خانواده‌شان را درآورند و روزي كه مدالي برگردن انداختند، مسئولان براي گرفتن عكس يادگاري دست در گردن آنها بيندازند. اما بسياري هم هستند كه كسي نه نام و نشان آنها را مي‌داند و نه خبري از چگونگي گذراندن زندگي‌شان دارد! تعداد بسيار اندكي هم در صددند تابعيت خود را تغيير داده و راهي كشورهاي ديگر شوند تا بتوانند بر مشكلات مالي غلبه كنند. راهي كه طهماسبي، مدال‌آور كشتي ايران انتخاب كرد براي گذراندن امور زندگي خود. اين داستان ورزشكاران ايراني است كه با كمترين امكانات و توجه، به روي سكوهاي جهاني مي‌روند، مدال‌هاي رنگارنگ به گردن مي‌آويزند و پرچم كشور را بر فراز دنيا به اهتزاز در‌مي‌آورند تا مسئولاني كه كمترين توجهي به آنها ندارند، پست و مقامشان ارتقا يابد، بي‌آنكه زحمتي كشيده باشند!
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار