اكثر منابع مالي در دانشگاه صنعتي اروميه به پروژه عمراني عظيمي كه در دست اجراست سرازير مي‌شود (برج 17 طبقه) و با توجه به عدم تخصيص بودجه به ديگر بخش‌ها از جمله بخش فرهنگي و رفاهي اين شائبه وجود دارد كه بودجه اين بخش‌ها در حوزه عمراني هزينه مي‌شود.
دليل اين امر هم عدم اختصاص بودجه به فعاليت‌هاي فرهنگي مختلف تشكل‌ها و كانون‌ها و نيز كاهش چشمگير اكثر امكانات رفاهي خوابگاه‌ها و كيفيت پايين غذاهاست كه تجمع اعتراضي و البته غيرقانوني عده‌اي ناآگاه و طبق معمول به رهبري عده‌اي خاص از دانشجويان در سال گذشته را در پي داشت كه با وعده‌هاي هميشگي مسئولان وقت مواجه شده و صد البته هيچكدام عملي نشد و فقط سران آن تجمع با معامله‌اي اعتراضات را پايان دادند.
مشكل ديگري كه گريبان‌گير نه تنها دانشگاه صنعتي اروميه بلكه اكثر دانشگاه‌هاي اروميه است فضاي بسته‌اي است كه در دانشگاه‌ها وجود دارد، متأسفانه مسئولان استان و به تبع آن مسئولان دانشگاه‌ها بر خلاف نظر رئيس‌جمهور كه اعلام كردند اجازه بدهيد همه بتوانند نظر خود را بيان كنند با اين حربه كه اوضاع دانشگاه بايد آرام باشد به افراد اجازه اظهار نظر كردن را نمي‌دهند كه اين مسئله با مجوز ندادن به برنامه‌هاي مختلف از جمله كرسي‌هاي آزاد انديشي كه فرموده صريح مقام معظم رهبري است، عدم اختصاص بودجه به برنامه‌ها، لغو سخنراني‌ها در لحظات آخر يا حتي سنگ‌اندازي در ارائه مجوز به تشكل‌هاي جديد در دانشگاه نمود پيدا مي‌كند و جالب اينجاست كه تشكل‌هاي به اصطلاح اصلاح‌طلب كه گاهي از حاميان فتنه هم هستند فعاليت‌هاي بدون مجوز خود اعم از نصب پوستر و برگزاري انتخابات غيرقانوني و... را بدون هيچگونه دغدغه‌اي انجام مي‌دهند و به ما حتي اجازه نصب بيانيه محكوميت سران فتنه در دانشگاه را نمي‌دهند، در واقع اينطور به نظر مي‌رسد كه مسئولان صرفاً ادعاي نگاه يكسان به همه مجموعه‌ها را دارند.
معضل ديگر فضاي آموزشي و رفاهي است، دانشگاه صنعتي اروميه در سال 85 تأسيس شده اما بعد از گذشت هشت سال و داشتن بيش از 2000 دانشجو فضاي كافي آموزشي-رفاهي در دانشگاه وجود ندارد. نبودن فضاي كافي موجب شده تا دروس تعيين شده در برنامه پيشنهادي وزارت علوم به طور كامل ارائه نشده و برنامه درسي دانشجويان با اخلال مواجه شود. همچنين نبود فضاي كافي در دانشگاه فعاليت‌هاي دانشجويي را نيز تحت‌الشعاع قرار داده به طوري كه تشكل ما بعد از گذشت چند ماه از اخذ مجوز هنوز اتاقي براي فعاليت در اختيار ندارد و اين در حالي است كه صريحاً در قانون ذكر شده كه دانشگاه موظف است به تشكل‌ها فضايي «مناسب» را اختصاص دهد. در حال حاضر كانون‌هاي دانشگاه، شوراي صنفي و انجمن‌هاي علمي هم مانند ما اتاقي مناسب در اختيار ندارند كه حتي بتوانند جلسات درون‌گروهي خود را برگزار كنند.
يك مسئله ديگر كه باعث نارضايتي دانشجويان شده، عدم حضور دائمي پزشك در دانشگاه است كه آن هم به دليل نبود اتاقي مناسب براي استقرار تيم پزشكي محقق نشده است.
* دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه صنعتي اروميه
