کد خبر: 485112
تاریخ انتشار: ۱۵ شهريور ۱۳۹۱ - ۰۹:۵۲
فارس: نگاهی به تاریخ علمی آمریکا نشان می‌دهد وجود نگرش‌های نامناسب و تبعیض‌آمیز نسبت به انسان در جامعه آمریکا باعث شده است دانشمندان و محققان این کشور از انسان‌ها، به خصوص سیاه‌پوستان و اقشار ضعیف به عنوان موضوعات آزمایش‌های بحث‌انگیز استفاده کنند.

این آزمایش‌ها، مواردی مانند آلوده کردن عمدی آزمودنی‌ها به بیماری‌های مرگبار یا ناتوان‌کننده، قرار دادن افراد در معرض سلاح‌های زیستی یا شیمیایی، قرار دادن افراد در معرض آزمایش‌های تشعشعات، تزریق مواد شیمیایی سمی و رادیواکتیو، آزمایش‌های مربوط به روش‌های اعتراف‌گیری و شکنجه، آزمایش بر روی داروهای دگرگون‌کننده هوشیاری و موارد دیگری از این قبیل را در برمی‌گیرد.

بسیاری از این آزمایش‌ها بر روی کودکان، افراد بیمار و افراد دارای ناتوانی‌های ذهنی و در پوشش درمان پزشکی انجام شده است. در بسیاری از این مطالعات علمی بخش زیادی از آزمودنی‌ها افراد فقیر، اقلیت‌های قومی و زندانیان بوده‌اند.

منابع مالی این آزمایش‌ها توسط دولت آمریکا ـ به خصوص سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا)، ارتش آمریکا و شرکت‌های فدرال یا نظامی ـ تأمین می‌شد. این آزمایش‌ها معمولاً به صورت بسیار محرمانه انجام می‌شدند و در بسیاری از موارد اطلاعات مربوط به آنها تا چندین سال پس از انجام این آزمایش‌ها افشا نمی‌شدند.

آزمایش‌های غیراخلاقی آمریکا بازتاب‌های قانونی، حرفه‌ای و اخلاقی گسترده‌ای در میان جامعه علمی داشت و بسیاری از سازمان‌ها و موسسات سیاست‌گذاری خواهان آن شدند که استفاده از آزمودنی‌های انسانی در آزمایش‌ها با رعایت قواعد قانونی و اخلاقی انجام شود.

آنچه در زیر می‌خوانید خلاصه‌ای از آزمایش‌های علمی مرگباری است که در آمریکا بر روی آزمودنی‌های انسانی انجام شده است. ذیل هر کدام از عناوین، آزمایش‌هایی آمده است که در آمریکا بر روی آزمودنی‌های انسانی انجام شده‌اند.

1- آزمایش‌های جراحی

* بنیانگذار علوم زنان، از برده‌های آفریقایی برای آزمایش استفاده می‌کرد

در دهه ۱۸۴۰، «ماریون سیمز» که از او به عنوان بنیانگذار علوم زنان یاد می‌شود آزمایش‌هایی در زمینه جراحی بر روی زنان برده آفریقایی، بدون بیهوشی انجام داد. این زنها اغلب به خاطر عفونت‌هایی که بعد از این آزمایش‌ها به آنها مبتلا می‌شدند فوت می‌شدند. (نقل از کتاب «وقتی پزشکان می‌کشند»، نوشته پرپر و سینا)



«ماریون سیمز» آزمایش‌هایش را روی زنان برده آفریقایی انجام می‌داد.

وی برای آزمودن نظریه‌اش درباره علتهای تشنج آرواره در نوزادان، آزمایش‌هایی انجام داد که در آنها سوزن‌های کفاشی را در اطراف استخوان‌های جمجمه زنان برده حرکت داد.

* استفاده از زنان سرطانی به عنوان آزمودنی

یکی دیگر از متخصصان که سابقه انجام چنین آزمایش‌هایی دارد «روبرتو بارتلو» است؛ در سال ۱۸۷۴، یک زن خدمتکار ایرلندی نزد دکتر «روبرتز بارتلو» آمد تا سرطانش را درمان کند. بارتلو که فرصتی برای تحقیق به دست آورده بود سر وی را باز کرد و سوزن‌های الکترودی را داخل ماده مغز وی جاسازی کرد. وی این آزمایش را به این صورت توصیف می‌کند:

«بارتلو»، پزشک ارتش آمریکا بود که به خاطر وصل کردن جریان الکتریکی به مغز یک بیمار سرطانی توسط دانشکده پزشکی فیلادلفیا مورد تشویق هم قرار گرفت.

«وقتی آن سوزن به ماده مغز او رسید، او از درد حاد در ناحیه گردنش شکایت کرد. برای اینکه واکنش‌های دلخواه بیشتری تولید کنم، شدت جریان برق را افزایش دادم... در قیافه‌اش حالتی که انگار عذاب شدیدی می‌کشید پدیدار شد و شروع به گریه کرد. اندکی بعد دست چپش باز شد، انگار که می‌خواست چیزی که در روبریش قرار داشت را در آغوش بگیرد؛ چشمهایش در حالی که مردمک‌های آن کاملا گشاد شده بودند، ثابت ماند؛ لبهایش آب شده بودند و دهانش پر از کف بود. نفس‌هایش خس‌خس می‌کرد. هوشیاری‌اش را از دست داد و سمت چپ بدنش شروع به تشنج کرد. تشنج او پنج دقیقه طول کشید و پس از آن او به کما رفت. بیست دقیقه بعد به هوش آمد و گفت که احساس ضعف و سرگیجه دارد». (نقل از کتاب «سرسپرده علم: آزمایش‌های انسانی در آمریکا قبل از جنگ جهانی دوم»)

* آزمایش پونکسیون کمری بر روی کودکان بدون رضایت والدین

در سال ۱۸۹۶، دکتر «آرتور ون‌ورث» دست به انجام آزمایش‌های پونکسیون کمری (گرفتن مایع مغزی ـ نخاعی) بر روی ۲۹ کودک بدون رضایت والدین آنها زد. این آزمایش‌ها در بیمارستان کودکان در بوستون از ایالت ماساچوست انجام شد تا مضر بودن یا نبودن این اقدام مشخص شود. (نقل از کتاب، «کودکان به عنوان آزمودنی‌های پژوهش»، ص ۱۱ نوشته گوردین و گالانتز، ۱۹۹۴)



آزمایش‌های پانکسیون کمری که روشی تشخیصی برای به دست آوردن نمونه‌ای از مایع مغزی ـ نخاعی بیمار تلقی می‌شود، توسط پزشکان آمریکایی مورد سوء استفاده قرار گرفت.



* آزمایش‌های اصلاح نژاد دکتر استانلی



دکتر «لئو استانلی» در فاصله سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۵۱ که جراح زندان دولتی «سن کونتین» در ایالت کالیفرنیا بود دست به انجام آزمایش‌های وسیعی روی صدها نفر از زندانیان این زندان زد. وی بیضه‌های زندانیان مرد اعدام شده را به زندانی‌های در قید حیات پیوند می‌زد. وی همچنین آزمایش‌هایی در زمینه اصلاح نژاد انجام داد و در این راستا زندانیان زندان مذکور را عقیم کرد. استانلی معتقد بود آزمایش‌های او مردان پیر را جوان کرده و با کنترل جرم باعث می‌شود افراد غیراصلح تولید مثل نکنند». (منبع)

2- آزمایش بر روی عامل‌های بیماری‌زا و عامل‌های جنگ زیستی

در تاریخ آمریکا نمونه‌های فراوانی از آزمایش بر روی چنین عواملی دیده می‌شود؛ ما مهمترین این آزمایش‌ها را ذکر می‌کنیم، با این توضیح که این موارد همه آزمایش‌های غیراخلاقی در این حیطه بر روی انسان‌ها را در بر نمی‌گیرند.

* آزمایش‌های طاعون و بری‌بری روی زندانیان



در سال ۱۹۰۰ پزشکان ارتش آمریکا در فیلیپین، پنج زندانی را به طاعون مبتلا کردند؛ آنها همچنین در ۲۹ زندانی دیگر «بری‌بری» ایجاد کردند. ۶ سال بعد نیز یکی از اساتید دانشگاه هاروارد به نام «ریچارد استرانگ» ۲۴ زندانی فیلیپینی را به بیماری وبا مبتلا کردند تا بر روی آنها آزمایش انجام دهند. ۱۳ نفر از این آزمودنی‌ها فوت کردند.

* آزمایش های سل و سفلیس روی کودکان و سیاه‌پوستان

در سال ۱۹۰۸ نیز سه نفر از محققان ایالت فیلادلفیا دهها کودک را به سل مبتلا کردند که منجر به نابینایی دائمی تعدادی از آنها، بیماری‌های دیگر و تورم چشم در بسیاری دیگر از آنها شد. در آزمایش‌های آنها از این کودکان به عنوان «مواد مورد آزمایش» یاد شده است (نقل از کتاب «به نام کودکان»، ص ۱۰۴؛ نوشته کوتر، ۱۹۹۲)

در سال ۱۹۱۱ یکی از پزشکان «مرکز تحقیقات پزشکی راکفلر» ۱۴۶ بیمار این بیمارستان را به سفلیس مبتلا کردند. والدین بعضی از کودکانی که بدون اطلاعشان در این آزمایش به عنوان آزمودنی به کار گرفته شده بودند از این پزشک شکایت کردند.

بین سالهای ۱۹۳۲ تا ۱۹۷۲ سازمان بهداشت عمومی آمریکا در مطالعه‌ای بالینی موسوم به «آزمایش سفلیس در تاسکگی» ۴۰۰ مرد سیاه‌پوست از طبقات محروم جامعه که به بیماری سفلیس مبتلا بودند را برای مطالعه بر روی این بیماری انتخاب کرد. محققان در این آزمایش به این افراد چیزی درباره بیماری‌شان نگفتند. در سال ۱۹۴۷ داروی پنی‌سیلین به عنوان درمان این بیماری شناخته شد اما محققان این آزمایش از دادن این دارم به این افراد امتناع کردند تا اثرات بیماری سفلیس بر بدن انسان را مطالعه کنند. در سال ۱۹۷۲ که این مطالعات به پاپان رسید، تنها ۷۴ نفر از این افراد زنده بودند.

پزشکان در حال خون گرفتن از یکی از آزمودنی‌های غیرمطلع تاسکگی هستند.

* آزمایش مالاریا روی زندانیان

در مطالعه دیگری موسوم به «تحقیقات مالاریا در بازداشتگاه استیتویل» که در دهه ۱۹۴۰ آغاز شد محققان اداره بهداشت دانشگاه شیکاگو با همکاری ارتش آمریکا و وزارت خارجه این کشور اثرات بیماری مالاریا را بررسی کردند. در این آزمایش‌ها که ۲۹ سال به طول انجامید ۲۹ نفر از این زندانیان به طور عمدی به مالاریا مبتلا شدند. (نقل از کتاب «بیگانگان در بستر: پیشینه نحوه اثرگذاری قانون و اخلاق زیستی بر تصمیم‌گیری‌های پزشکی»، نوشته راثمن، ۱۹۹۲)



این عکس در تاریخ ۱۲ ژانویه سال ۱۹۶۱ در روزنامه شیکاگو سان به چاپ رسید و زیر آن نوشته شده بود: «یکی از متهمان که خودش را در معرض بیماری مالاریا قرار داد روی تخت بیمارستانی در استیتویل نشسته است و قرصی می‌خورد تا شاید بیماری‌اش درمان شود».



* آزمایش‌های مرگبار در گواتمالا و عذرخواهی ۶۰ سال بعد

بین سالهای ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۸ محققان آمریکا در مطالعه‌ای در گواتمالا از روسپی‌های بیمار برای مبتلا کردن افراد زندانی، بیماران آسایشگاه‌های روانی و سربازان گواتمالایی به سفلیس و سایر بیماری‌های آمیزشی استفاده کردند تا اثرات پنی‌سیلین برای درمان این بیماری‌ها را مطالعه کنند. در این مطالعه نزدیک به ۷۰۰ نفر از این زندانی‌ها که بعضی از آنها کودکان یتیم بودند به بیماری مبتلا شدند.



سه نفر از آزمودنی‌هایی که در مطالعات پزشکی آمریکا در گواتمالا به بیماری مبتلا شدند

منابع مالی این تحقیق را «وزارت بهداشت عمومی»، «موسسه ملی بهداشت و سلامت» و «هیئت بهداشت و سلامت هوادار آمریکا» (که اکنون «موسسه بهداشت آمریکا» در «سازمان بهداشت جهانی» است) و دولت گواتمالا تأمین کردند. «جان چارلز کارتر» که سرپرستی این تیم تحقیق را به عهده داشت به این علت این مطالعات را در گواتمالا انجام داد که به وی اجازه انجام این آزمایشات در آمریکا داده نمی‌شد.(نقل از کتاب «کشور هرز: دری به سوی تنها ابرقدرت جهان»، نوشته ویلیام بلوم، ۲۰۰۶)

هیلاری کلینتون، وزیر خارجه فعلی آمریکا در ۱ اکتبر سال ۲۰۱۰ از مردم گواتمالا به خاطر انجام این آزمایش‌ها عذرخواهی کرد.

* آزمایش‌های جنگ بیولوژیک سازمان سیا

در سال ۱۹۵۵ سازمان سیا دست به انجام آزمایشاتی در زمینه نبرد بیولوژیک زد؛ در این آزمایش‌ها سیا اقدام به انتشار باکتری سیاه‌سرفه در بیرون خلیج تامپا، در ایالت فلوریدا کرد. این اقدام باعث شد بیماری سیاه‌سرفه در این شهر مسری شده و حداقل ۱۲ نفر را به کشتن بدهد. (نقل از کتاب «کشور هرز: دری به سوی تنها ابرقدرت جهان»، نوشته ویلیام بلوم، ۲۰۰۶)

در فاصله سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۵۷ آزمایش‌های سلاح‌های بیولوژیک ارتش آمریکا در شهرهای «ساوانا» در ایالت «جورجیا» و «آوون پارک» در ایالت فلوریدا انجام شدند. در این آزمایش‌ها محققان ارتش آمریکا میلیون‌ها پشه آلوده را در این دو شهر رها کردند تا ببینند آیا این پشه‌ها می‌توانند باعث انتشار بیماری‌های تب زرد و تب دنگی شوند یا خیر.

بر اثر این آزمایش‌ها صدها نفر از ساکنان این دو شهر به بیماری‌هایی مانند انواع تب‌ها، مشکلات تنفسی، جنین‌های مرده، انسفالیت و تیفوئید مبتلا شدند. سپس محققان ارتش در لفافه متخصصان بهداشت وارد این دو شهر شدند و شروع به عکسبرداری و انجام آزمایش های پزشکی روی قربانیان کردند. چندین نفر از فرادی که به بیماری مبتلا شده بودند، به خاطر این آزمایش‌ها جان باختند. (نقل از کتاب «طاعون یازدهم: سیاستهای نبرد شیمیایی و زیستی»، نوشته کول، ۱۹۹۶)
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار