شاید حتی خیلی از خانم‌ها به ویژه آنهایی که در جامعه شاغلند خودشان هم «خانه‌داری» را به عنوان یک شغل قبول نداشته باشند. به بیان دیگر فقط مسئولان نیستند که هنوز و پس از کشمکشی چند ساله خانه‌داري را آنقدر به رسمیت نشناخته‌اند تا برای زنان خانه‌دار نیز حق و حقوقی قائل شوند و لااقل با بیمه آنان بخشی از دغدغه‌هاي‌اين گروه را برای تأمين آينده‌اي که در کشور ما بسیار مبهم است، کاهش دهند. اين بار اما مطالبه توجه به مشکلات معیشتی و اقتصادی زنان خانه‌دار و اهتمام در اجرای طرح بیمه برای آنان امری است که مقام معظم رهبری در سومین نشست اندیشه‌هاي راهبردی بر آن تأكيد فرمودند.
حضرت آيت‌الله خامنه‌اي با اشاره به وظیفه بدون جایگزین زنان برای مادری و همسری، زنانی را که با وجود دارا بودن زمینه لازم برای فعاليت‌هاي اجتماعی برای ادای کامل مادری، اشتغال خارج از منزل را کنار گذاشته‌اند، شایسته تقدیر دانستند و بر تأمين اقتصادى، بيمه و مهیا نمودن سایر ملزومات اين بانوان تأكيد فرمودند. اين در حالی است با گذشت ۹ سال از تولد طرح بیمه زنان خانه‌دار، هنوز هم از اجرای آن خبری نیست. مطابق قانون مسئولیت بیمه زنان خانه‌دار با بهزیستی بود، اما پس از مدتی کوتاه اجرای اين طرح با بهانه همیشگی تأمين نشدن منابع مالی متوقف و اين بار وزارت رفاه عهده‌دار اين امر شد تا باز هم قانون بیمه زنان خانه‌دار اجرایی نشود! و حالا با ادغام اين وزارتخانه بیمه زنان خانه‌دار حتی یک متولی صوری هم ندارد.
زنان خانه‌دار ۱۸ میلیون نفر از جمعیت کشور را شامل مي‌شوند و اگرچه در حساب و کتاب‌هاي آماری جزو جمعیت شاغل محسوب نمي‌شوند، اما با همان خانه‌داري مبالغ قابل توجهی ارزش افزوده تولید مي‌كنند. ساعت کاری یک زن خانه‌دار، تمام ساعات شبانه‌روز است، در حالی که حتی مشاغلی که در ردیف مشاغل سخت و زیان‌آور قرار می‌گیرند نیز ساعت کاری، حقوق و مزایایی دارند. نگاه نادرست به زن و بن‌بست‌های قانونی، سنتی و عرفی در جامعه ما بسیاری از چالش‌ها را گریبانگیر زنان نموده است، در حالی که دین اسلام، کار خانه را جزء وظایف زن نمی داند و مطابق قوانین شرعی، زن می‌تواند در قبال آن و حتی در برابر شیر دادن به فرزندش اجرت‌المثل دریافت کند. بنابراین اگرچه مسئولان دولتی خانه‌داري را به عنوان شغل قبول ندارند اسلام، خانه‌داري را به عنوان یک شغل رسمی پذیرفته و برایش حق و حقوق قائل شده است.
با‌اين وجود در عرف جامعه زن خانه‌دار باید آرامشی همه‌جانبه را بر خانه حاکم کند اما برای دوران پیری و از کار افتادگی خود، هیچ تکیه‌گاه امنی نداشته باشد. اصل ۲۹ قانون اساسی می‌گوید دولت موظف است تمام اعضای جامعه ايران را زیر چتر حمایتی بیمه در آورد، به‌رغم اين تأكيد اما درصد بالایی از افراد جامعه از جمله زنان خانه‌دار تأمين اجتماعی ندارند. این بار اما رهبر فرزانه انقلاب مطالبه‌گر حق و حقوق زنان خانه‌دار شده‌اند و‌اين خواسته همچون همیشه فصل الخطاب است. امید می رود دولت در برابر اين مطالبه بحق مجدانه مسئولیت‌پذیر باشد.
