زهراچیذری- روز گذشته نشستی خبری درباره سی و پنجمین كنگره جامعه جراحان ایران برگزار شد كه در حاشیه این نشست، برخی مسائل مبتلا به جامعه در بخش درمان مانند زیرمیزی، تعرفههای غیر واقعی و عملكرد بیمهها به چالش كشیده شد.
به گزارش «جوان »، با وجود تأكید بر پیشگیری، بیماری لاجرم به سراغ هر یك از ما خواهد آمد. بسیاری از این بیماریها مولود زندگی صنعتی امروز است كه با وجود آنكه در بخشهایی از زندگی پیشرفت و آسایش را برایمان ارمغان آورده، اما بیماریهایی را نیز به ما تحمیل میكند؛ بیماریهایی كه وقتی به امید درمان به پزشك مراجعه میكنیم هزینههای درمان و تورم و مشكلات اقتصادی گاهی ما را از ادامه درمان پشیمان میكند.
انگار جامعه دارد به سمتی پیش میرود كه درمان هم مانند بسیاری مسائل دیگر مربوط به اقشار متوسط یا با درآمد بالا در جامعه است، در حالی كه بیماری فقط به سراغ اقشار پر درآمد جامعه نمیرود، میرود؟!
بیمهها در كشور ما بیكفایتند!
بیمهها هم در این میان فلسفه تشكیلشان را فراموش كردهاند و نه تنها باری از اقتصاد درمان را سبك نمیكنند كه هزینههای چرخاندن این تشكیلات عریض و طویل خود باری است كه بر دوش مردم بیمار گذاشته میشود و صد البته یك سمت این معادله پیچیده اقتصاد درمان پزشكان؛ در واقع پزشك متخصص و جراح ایستادهاند. كسانی كه با انجام تخلفاتی مانند زیرمیزی بیش از پیش مردم را در این آشفته بازار سرگردان میسازند.
اما دكتر ایرج فاضل رئیس جامعه جراحان ایران با اشاره به اهمیت اقتصاد درمان معتقد است: شرایط در كشور ما به گونهای است كه هم مردم تحت فشارند و هم پزشكان از شراط موجود و تعرفههای غیرواقعی در حوزه درمان گلهمندند.
به گفته وی هزینههای درمان در تمام دنیاگران تمام میشود، اما جوامع پیشرفته این وضعیت را با بیمهها سامان دادهاند، به شكلی كه بیمار زیر فشار هزینههای درمان خرد نمیشود و پزشكان نیز شرایط متعادلی را تجربه میكنند، چون روابط مالی میان بیمار و پزشك وجود ندارد. از نگاه وزیر بهداشت دولت پنجم، بیمهها در كشور ما بیكفایتند و برای حل مشكلات بهداشت و درمان باید بیماری بیمهها را درمان كرد؛ بیماری بدهكاریهای میلیاردی و 6 ماه تا یك ساله بیمهها را.
زیرمیزی بد است اما یك عرف است!
شاید گذارتان به بیمارستان افتاده باشد. آنجاست كه مشكلات شما از همان بدو ورود به بیمارستان آغاز میشود و اگر خدای نكرده كار به عمل جراحی بكشد پزشك معالج به شرطی شما را تحت درمان قرار میدهد كه صفرهای حسابش را چك كرده باشد.
پدیده نازیبا و البته مرسوم و نه چندان غیرعادی زیرمیزی را میگویم؛ پدیدهای كه بخش خصوصی یعنی نظام پزشكی و بخش دولتی یعنی وزارت بهداشت بر وجود و البته ناپسند بودنش متفقالقولاند. دكتر فاضل نیز ضمن آنكه این موضوع را تأیید نكرد، اما آنرا معلول تعرفههای غیر عادی و تحمیلی بیمهها دانست. از نگاه وی اگر شرایط به گونهای بود كه تعرفهها منطبق با شرایط جامعه و حرفه پزشكی تعیین میشد، دیگر نیازی به دریافت زیرمیزی نبود. به باور رئیس اسبق فرهنگستان علوم پزشكی، در واقع انگار زیرمیزی آنقدر عادی شده كه دیگر باید به آن گفت رومیزی و مسئولان بسیاری از بیمارستانها بهخصوص در شهرستانها نه فقط میدانند كه پزشكان شاغل در بیمارستان آنها زیرمیزی میگیرند، بلكه حتی خودشان به این كار توصیه میكنند و این كار به یك عرف تبدیل شده است!
دكتر فاضل اما خودش معتقد بود اگر در بیمارستانهای خصوصی در تهران پزشكی زیرمیزی بگیرد و بیمارستان مطلع شود، با پزشك متخلف برخورد خواهد شد زیرا وقتی دكتری زیرمیزی بگیرد در حق بیمارستان هم جفا شده است، چون تعرفهای كه توسط بیمارستان از بیمار دریافت میشود بخشی مربوط به هتلینگ و بخشی نیز به دستمزد پزشك مربوط میشود، اما وقتی پزشك زیرمیزی میگیرد در واقع حق بیمارستان پرداخت نمیشود. حكومت بیمارستانهای خصوصی در تعیین تعرفه واقعی
رئیس جامعه جراحان ایران و همچنین دبیر اجرایی كنگره ملی جراحی ایران صراحتاً به عدول بیمارستانهای خصوصی از تعرفه مصوب وزارت بهداشت و نظام پزشكی اذعان كردند، زیرا به باور آنها این تعرفه غیرواقعی دیده شده است، بنابراین بیمارستانهای خصوصی به شكلی كاملاً خودمختار برای خودشان تعرفههایی نزدیك به تعرفه واقعی را تعیین كرده و آن را مبنای محاسبات خود قرار میدهند.
پزشك هم خرج دارد!
اگر شما هم جزو كسانی هستید كه وقتی به پزشك مراجعه میكنید، وی در زمانی كمتر از 5 دقیقه و در بسیاری موارد بدون معاینه برایتان نسخه میپیچد بدانید كه دلیل این موضوع هم دستمزد پایین پزشك مذكور است!
این نگاه دكتر كاظم عباسیون دبیر اجرایی انجمن جراحان ایران به این موضوع است.
اخلاق پزشكی خواب یا بیدار؟!با طرح مباحثی كه از نظر گذراندید یك سؤال مهم در ذهن شكل میگیرد و آن جایگاه اخلاق در جامعه پزشكی كشور است؛ موضوعی كه یكی از میزگردهای سی و پنجین كنگره سالانه جامعه جراحان ایران است. دكتر فاضل اما معتقد است نه فقط در حوزه پزشكی كه در سایر حوزهها نیز مباحث اخلاقی و ارزش گذاری بر كرامت انسانی در حال سقوط است، اما جامعه جراحان به دلیل قداست این حرفه و ادعاهای خود كمیته مهمی دارد كه درآن به بررسی مسائل متناقض با اخلاق پزشكی پرداخته و آنها را به وزارت بهداشت و نظام پزشكی كه دارای قدرت اجرایی هستند، ارجاع میدهد.
قدر مسلم ناگفته پیداست كه اخلاق پزشكی و حتی سادهترین تعاملات انسانی در حوزه پزشكی كم كم در حال رنگ باختن است. برگزاری گنكرههای علمی میتواند به ارتقای دانش مربوطه منجر شود، اما كاش میزگرد اخلاق پزشكی میتوانست فراتر از یك میزگرد تشریفاتی گام بردارد. تعرفههای غیر واقعی، نظام بیمه ناكارآمد و حتی قوانین ناكارآمدی كه تعیین تعرفهها را به عهده مصرفكننده خدمت میگذارد و نه ارائهكنندگان آن، شاید توجیه خوبی برای بیاخلاقی برخی پزشكان باشد، اما توجیه معمولاً به معنی فرار است نه پاسخگویی.