از فردای توقف جنگ میان رژیم صهیونیستی و ایران، عمده گمانهها مبنی بر این بود که بهزودی دور جدیدی از جنگ میان طرفین آغاز خواهد شد. با این حال، با گذشت حدود شش ماه از آن روزها، اگرچه جنگ جدیدی آغاز نشده است، طرف مقابل پیوسته در تلاش است با فضاسازی رسانهای، سایه جنگ را بر سر ایران حفظ کند و تحولات ایران را در حالتی تعلیقوار قرار دهد. درواقع، برخلاف عملیات روانی و فضاسازی رسانهای دشمن، واقعیتهای موجود گویای آن است که احتمال وقوع جنگ مجدد میان رژیم صهیونیستی و ایران اندک است. مهمترین دلایل این موضوع عبارتاند از:
۱. در عمده (قریب به اتفاق) جنگها، جبهه داخلی رژیم صهیونیستی مصون از تخریب بوده است. درواقع، رژیم صهیونیستی همواره با راهبردهایی، چون «کشاندن جنگ به داخل سرزمین رقیب» امنیت ساکنان سرزمینهای اشغالی بهعنوان مهمترین مأموریت دولت و ارتش صهیونیستی را حفظ کرده بود، اما در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، ایران با حملات موفق خود توانست تزلزل امنیت و بقای رژیم را بهخوبی برای ساکنان سرزمینهای اشغالی ترسیم کند. بنابراین، رژیم صهیونیستی در صورتی وارد جنگ مجدد با ایران خواهد شد که قبل از آن امکان دفاع مؤثر در برابر حملات ایران را پیدا کرده باشد؛ امری که با توجه به قدرت، سرعت و دقت موشکهای ایران دور از ذهن است و امکان چندانی ندارد.
۲. در مقایسه با برهه قبل از وقوع جنگ تحمیلی ۱۲ روزه هم قابلیتهای دفاعی ایران رشد قابلتوجهی داشته و هم آمادگی ایران برای جنگ مجدد با رژیم صهیونیستی بسیار بالاتر از برهه مذکور است. بنابراین، در این شرایط، ضریب آسیبپذیری صهیونیستها در برابر ایران تقویت شده است.
۳. صهیونیستها در همه جنگها متکی بر برتری هوایی خود عمل کردهاند. این در حالی است که هم اکنون هم با توجه به تقویت قابلیتهای پدافندی و آفندی ایران، این امکان مانند شرایط جنگ ۱۲ روزه برای صهیونیستها فراهم نیست و هم برخلاف سایر مناطقی که رژیم با آنها میجنگد، موشکهای ایران قادر به برقراری موازنه در برابر حملات هوایی رژیم هستند؛ واقعیتی که در جنگ ۱۲ روزه نیز موجب تسلیم صهیونیستها شد، بهگونهای که بنا به اعتراف یک تحلیلگر صهیونیستی، اگر جنگ دو هفته دیگر ادامه پیدا میکرد، اسرائیل دچار فروپاشی میشد.
۴. در جنگ ۱۲ روزه، صهیونیستها میدانستند که امکان تفوق نظامی بر ایران برای آنها امکانپذیر نیست. بنابراین، در نقشه چندلایه و ترکیبی خود در جنگ، نقطه اتکا و امید خود را نه در حوزه نظامی، بلکه در حوزه اجتماعی تعریف کرده بودند؛ بدین ترتیب که درصدد بودند با به میدان آوردن ظرفیتهای نارضایتی در ایران و به آشوب کشاندن ایران، امکان عملیات مؤثر را از ساز و کار دفاعی ایران سلب کنند. به همین دلیل، در روز اول جنگ، نخستوزیر این رژیم در توئیتی خطاب به ملت ایران، آنها را به آشوب برای خاتمه دادن به کار جمهوری اسلامی دعوت کرد. با این حال، همزمان با تهاجم صهیونیستها نهتنها در همراهی با آنها آشوبی در ایران شکل نگرفت، بلکه همبستگی و انسجام ملی در ایران احیا و تقویت شد. بنابراین، تهاجم چندلایه دشمن نقش بر آب شد. در برهه کنونی نیز صهیونیستها شرط هرگونه موفقیت در یک جنگ یکسرهساز علیه ایران را همراهی ملت ایران با خود میدانند که با توجه به اصالت ملت ایران، ذخایر معرفتی آنها و نقش تعیینکننده عنصر بصیرت و آگاهی سیاسی ملت، این مهم برای صهیونیستها در حد رؤیا باقی خواهد ماند.
۵. صهیونیستها تا سایر پروندههای منطقهای را به نتیجه موردنظر خود نرسانند، قادر به حمله به ایران نیستند. نقطه کانونی در این زمینه، لبنان است که در ماههای اخیر حزبالله به شدت برای خلع سلاح تحت فشار قرار گرفته است که اخیراً فرستاده ویژه ترامپ در منطقه اعلام کرد که خلع سلاح حزب الله با اقدامات نظامی امکانپذیر نیست. ضمن اینکه بنا به اعتراف صهیونیستها، روند بازسازی قدرت حزب الله نیز تا حدود زیادی انجام شده است. در عین حال، در عراق نیز با توجه به موفقیت احزاب و گروههای حامی مقاومت در کسب اکثریت کرسیهای پارلمانی، به نظر میرسد که نقشه دشمن در عراق نیز به نتیجه نخواهد رسید و در غزه نیز با وجود اعلام آتش بس، اما حماس همچنان به مقاومت خود در این باریکه ادامه میدهد. بنابراین، میتوان گفت که برخلاف تمایل صهیونیستها، تضعیف بازوان منطقهای مقاومت محقق نشده است.
علاوه بر آنچه گفته شد، باید به توسعه همکاریهای بینالمللی با ایران در برهه بعد از توقف جنگ با صهیونیستها هم بهعنوان یک متغیر کنترلکننده امکان وقوع جنگ مجدد میان صهیونیستها و ایران هم اشاره کرد. با توجه به آنچه گفته شد، بهلحاظ واقعیتهای موجود و با فرض کنشگری عقلانی بازیگران مؤثر در این زمینه، امکان وقوع جنگ مجدد میان رژیم صهیونیستی و ایران اندک است. با این حال، با توجه به موجودیتی بودن ماهیت منازعه میان طرفین و این واقعیت که صهیونیستها در رویارویی با دشمنان همواره غافلگیرانه عمل میکنند، باید ضمن توسعه قابلیتهای همهجانبه ایران بهویژه در بعد دفاعی، سطح آمادگیها بهگونهای حفظ شود که امکان غافلگیری را از صهیونیستها سلب کند.
