جوان آنلاین: حضور فیلم‌های ایرانی در فستیوال‌های اسرائیلی چند وقتی است که خبرساز می‌شود و این در حالی است که هنوز هم صنف سینمایی ایران از جمله خانه سینما و حتی سازمان سینمایی واکنش درخوری نسبت به جنایات رژیم صهیونیستی و جنگ روانی آنها علیه ملت ایران نداشتند!
به گزارش «جوان»، حضور بخشی از فیلم‌های فارسی زبان که برخی از آنها هم در ایران اکران شده‌اند، در جشنواره‌های اسرائیلی چند وقتی است به عنوان خبر در فضای مجازی و اخبار سینمایی ایران می‌پیچد!
در حالی که در چند سال گذشته سینمای فارسی زبان در دام سیاست‌های بعضاً ضد منافع ملی و حتی امنیت ملی کشور جشنواره‌های بین‌المللی مثل ونیز، کن و حتی اسکار افتاده، حضور این فیلم‌ها به هر بهانه‌ای در جشنواره‌های اسرائیلی هیچ جای توجیهی ندارد و حتی اگر با اعتراض و واکنش کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان آن رو به رو شود، از سازمان سینمایی و صنف این صنعت هنری برای موضع‌گیری علیه رژیم صهیونیستی انتظار بیشتر و صریح‌تری می‌رود.
محمد رسول‌اف، کارگردان ایرانی ساکن فرانسه که پیش‌تر با فیلم «دانه انجیر معابد» به عنوان یک اثر سفارشی ضدایرانی جایزه ویژه هیئت داوران هفتاد و هفتمین جشنواره کن را از آن خود کرده بود، در واکنش به پخش این فیلم در جشنواره اسرائیل گفته است کشوری که مردم ایران را هدف قرار می‌دهد، حق ندارد از آثار ما سوءاستفاده کند.
این اظهار نظر در حالی از رسول اف منتشر شده که اظهارات خود این کارگردان و اثری که ساخته اساساً نوعی سوء استفاده از سینما برای موضع‌گیری علیه بخش بزرگی از جامعه ایران و آبروی این هنر در جهان است!
شاید رسول اف بیدار شده و فهمیده باشد که چگونه طعمه سوءاستفاده‌های سیاسی برای ساخت آثار سینمایی یا واکنش‌های خودش شده باشد که صریحاً ادامه داده است این اقدام «سوءاستفاده سیاسی» و پاسخی به «حملات اخیر اسرائیل علیه مردم ایران» است و تأکید کرده که اجازه نمی‌دهد آثارش در خدمت کشوری قرار گیرد که امنیت و جان ایرانیان را هدف قرار می‌دهد.
اما واقعیت این است که آیا این واکنش‌ها کافی است؟ یا خانه سینما و حتی سازمان سینمایی کشور هم باید در واکنش به اکران فیلم‌های فارسی مثل «زن و بچه» که سابقه اکران در سینما‌های ایران را دارند، واکنش در خوری نشان دهند؟
واکنش‌ها می‌تواند سازمان‌یافته و به شکلی باشد که مردم حس کنند مسئولان یا فعالان صنف سینمایی به منافع ملی و دشمن قسم خورده ایران، یعنی اسرائیل، به خصوص پس از جنگ ۱۲ روزه حساس هستند و ابتکار و اختیار عمل برای ایستادن در مقابل رژیم صهیونیستی را دارند!
قبلاً نیز دو فیلم ایرانی به خاطر همکاری دفتر پخش خارجی با جشنواره‌ها و سینمای اسرائیل سر از رویداد‌های هنری آنجا درآوردند که باعث شد تهیه‌کننده فیلم واکنش صریح و جدی به آن داشته باشد و در جمله‌ای بگوید که حضور فیلم ایرانی در یک جشنواره اسرائیلی جز لعنت و نفرین هیچ چیز دیگری ندارد.
اما این بار اسرائیل با سوءاستفاده از فضای تاریخی باستانی کشور در حال پی‌ریزی جنگ روانی جدیدی در جهت جنگ ترکیبی خود است! کاش مسئولان سینمایی و فرهنگی کشور و همچنین اصحاب سینمایی موضوع را جدی‌تر بگیرند و ضمن محکوم کردن علنی سوء استفاده از نماد‌های ایرانی در جشنواره‌های کذایی اسرائیلی واکنش‌های جدی‌تر با هم‌راستایی بین‌المللی علیه رژیم نشان دهند.
ما همچنان منتظر واکنشی صریح و محکوم کردن اقدامات رژیم صهیونیستی از طریق سینما علیه منافع ملی کشور هستیم، چراکه حتی سکوت در برابر نسل‌کش بزرگ قرن ۲۱ و به نوعی همدستی با آن، زیبنده صنف و مسئولان سینمایی کشور نیست!
