شکست و ناکامی عاملان اصلی آغاز جنگ ۱۲ روزه با فاصله‌گیری از زمان اعلام آتش بس آشکارتر شده و با کاهش احتمال آغاز جنگ دیگر نظامی، ابعاد جنگ شناختی دشمنان برای شکست اراده مردم ایران شدت یافته است. به بیان دیگر هدف گذاری دشمنان نظام اسلامی در چالش‌های پیش رو پیش از آنکه نظامی باشد معطوف به عرصه‌های جنگ شناختی و تقابل اراده‌هاست و تعیین کننده میدان نیز طرفی است که بتواند در جنگ اراده‌ها تفوق یابد.
در این زمینه به مصادیق زیادی می‌توان اشاره کرد که آخرین آن ادعای نتانیاهو رئیس رژیم منحوس صهیونیستی است که پنج‌شنبه گذشته در گفتوگو با شبکه تلویزیونی استرالیا، مدعی می‌شود که سرنگونی جمهوری اسلامی از اهداف اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه نبوده، اما می‌توانست نتیجه آن باشد. او در ادامه مدعی می‌شود که تغییر نظام در ایران به مردم ایران بستگی دارد و اگر قرار است انقلابی رخ دهد باید از داخل ایران شکل بگیرد.
مقایسه این اظهارات نتانیاهو با مواضع پیشین او، چیزی جز اعتراف به شکست او و ترامپ در جنگ علیه مردم ایران نیست، چراکه او وامریکایی‌ها بار‌ها برقصد واراده شان بر براندازی نظام اسلامی تأکید و اکنون با عقب نشینی که چیزی جز اعتراف به شکست نیست به زعم خود به تغییر از درون ایران امید بسته‌اند که البته ابزار آن نیز جنگ شناختی است. این در حالی است که به رغم وارد شدن خسارات جانی و مالی به مردم ایران در این جنگ، پیامد‌های آن تقویت وحدت وانسجام ملی، اثبات کارآمدی نیرو‌های مسلح و توان بازدارندگی دفاعی نظامی جمهوری اسلامی ایران بوده و جایگاه نظام را در جهان به عنوان قدرتی که توانست ضمن دفع حملات یک جبهه متحد به گستره تمام توان نظامی امریکا وناتو که این روز‌ها با اعتراف به ترامپ به آغازگر وهدایت کننده جنگ ۱۲ روزه بوده، اقتدار خود را بر متجاوزان تحمیل و آنها را وادار به درخواست آتش بس نموده است و به همین دلیل است که امریکایی‌ها بعد از درخواست آتش بس، با تشدید تحریم‌های اقتصادی و با وادار کردن اروپایی‌ها به اعمال اسنپ بک و با هدف انتقام‌گیری از مردم ایران، تلاش کردند تا شکست خود در رسیدن به اهدافشان در جنگ ۱۲ روزه را در عرصه جنگ اقتصادی جبران کنند و این در حالی است که رژیم منحوس صهیونیستی با هدایت و حمایت امریکا و برخی از کشورهای اروپایی با تلاش برای سازماندهی گروهک‌های تروریستی و به ویژه سلطنت طلبان تلاش دارد با ایجاد حرکت‌های داخلی و ایجاد ناامنی به زعم خود زمینه حرکت‌های اجتماعی در داخل را برای مقابله با نظام اسلامی فراهم کند.
فارغ از ضرورت هوشیاری نیرو‌های مسلح و آمادگی آنها برای پاسخگویی قدرتمندانه به هرگونه تجاوز احتمالی که به اذعان فرماندهان و مسئولان، کشور اکنون به لحاظ آمادگی نظامی و اطلاعاتی و توان خنثی‌سازی تهدیدات دشمن در شرایطی بسیار بالاتر از زمان آغاز جنگ ۱۲ روزه به سر می‌برد، با توجه به وضعیت متزلزل رژیم صهیونی و روند افول قدرت و نفوذ امریکا، در مقابله با چالش‌های دشمن در عرصه جنگ شناختی نیز ایران می‌تواند دست برتری را داشته و در این عرصه نیز شکست دیگری را به دشمن تحمیل کند.
نقشه راه مواجهه با این عرصه را نیز رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانات اخیرشان به ویژه در دیدار با دانش‌آموزان و دانشجویان در آستانه ۱۳ آبان برای مسئولان و مردم ترسیم نموده‌اند که به چند شاخصه آن اشاره می‌شود:
۱- تأکید معظم له بر ضرورت داشتن نگاه تاریخی به امریکا و اینکه هویت امریکا و تضاد ذاتی آن با ملت ایران عامل اصلی این دشمنی هاست.
۲- اشاره به اینکه ذات استکباری امریکا چیزی جز تسلیم ایران را قبول نمی‌کند و اینکه این را همه روسای جمهور امریکا می‌خواستند، اما به زبان نمی‌آوردند ولی رئیس‌جمهور فعلی آن را به زبان آورد و در واقع باطن امریکا را لو داد. مهم‌ترین مصداق این بیان حکیمانه را می‌توان اعتراف اخیر ترامپ دانست که صراحتا اعلام کرد او دستور حمله رژیم صهیونیستی به ایران را داده و جنگ را هدایت کرده است.
۳- در پاسخ به ادعا‌های مکرر ترامپ مبنی بر از بین بردن توان هسته‌ای ایران، ایشان به این اصطلاح رایج ایرانیان بسنده کردند که «به همین خیال باش».
۴- تأکید بر اینکه پاسخ به پیشنهاد تسلیم از سوی دشمن قوی شدن است نه مذاکره و اعتماد به دشمن.
۵- اینکه علاوه بر پیشرفت‌ها در بخش‌های نظامی، علاج بسیاری از مشکلات و مصونیت بخشی به کشور فقط از راه قوی شدن و قدرت مدیریتی، علمی و... امکان پذیر است و دولت در بخش‌های مربوط به خود باید کار‌ها را با قدرت انجام دهد.
۶- مبتنی بر همین مولفه‌ها است که رهبری معظم انقلاب در مواجهه با جریان‌سازی و جنگ شناختی دشمن برای مذاکره و تسلیم ایران، شروط سه گانه ایران را مطرح و تأکید می‌کنند که تنها در صورتی که امریکا پشتیبانی خود را از رژیم ملعون صهیونیستی به طور کامل قطع و پایگاه‌های نظامی خود را از منطقه جمع آوری کند و در امور آنها نیز دخالت نکند، درخواست امریکایی‌ها برای همکاری با ایران نه در آینده نزدیک بلکه برای بعد‌ها قابل بررسی خواهد بود.
