در روزهای اخیر کلیپی از به دست گرفتن یک پرچم با نشان نامتعارف در یک ایستگاه متروی تهران توسط دو نفر و همچنین قرائت یک بیانیه ضد انقلابی در یک فضای خلوت خارج از مناطق مسکونی با لباس ارتشی انتشار یافته تا همراهی ارتش را با جریان برانداز و آن هم سلطنتطلب القا نماید.
گرچه بیاعتنایی شهروندان به حرکت نمایشی این افراد ارتشینما و اعتراض چند باره یک شهروند به اقدام سخیف آنان، خود گویای بیاعتباری این حرکات در جامعه ایران است، اما تکرار نمایش این اقدامات، در فضای مجازی از طرحی برنامهریزی شده برای انتقامجویی از ارتشیان قهرمانی است که شهدای آنان در جنگ ظالمانه و تحمیلی رژیم صهیونیستی و اقدامات شجاعانه آنان برای مقابله با متجاوزان، ماهیت مکتبی و ملیشان را با شفافیت تمام آشکار ساخته است.
در حالی که دشمن به ایجاد آشوب و ناامنی داخلی چشم امید دوخته و آن را مقدمه ورود ضد انقلاب تجزیهطلب و مسلح برای تجزیه کشور میدانست، همکاری موثر کارکنان ارتش برای حفظ امنیت و همچنین کمک به یگانهای درگیر آفند و پدافند، زمینه شکلگیری هرگونه اغتشاش را از بین برده و تحرکات ضد انقلاب محارب و معاند را نیز به سرعت مهار و خنثی کردند.
در واکنش به همین نقش مؤثر ارتش بود که هم ارتش متجاوز صهیونیستها، برخی پادگانها و پایگاههای نیروی زمینی و هوایی ارتش جمهوری اسلامی را علاوه بر سامانههای پدافند هوایی مورد حمله قرار داده و عوامل مزدور و پادوهای دشمن هم در منطقه جنوب شرق به دنبال حمله تروریستی و خرابکارانه علیه پایگاه پدافندی ارتش برآمده بودند. اما دشمنانی که در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، دستاوردی جز شکست و خواری در برابر اتحاد و انسجام ملی و مقاومت و ایستادگی رزمندگان اسلام و نیروهای مسلح قهرمان ایران اسلامی نداشتهاند، اینک به انتقامکشی از ارتشرو آورده و البته به ناشیانهترین شکل ممکن این طرح کثیف خود را به اجرا گذاشتهاند.
انجام اقدامات نمایشی که همراهی ارتش با اغتشاش طلبی و آشوب را القا میکند، در راستای چنین طرح کثیفی است که خوشبختانه با دستگیری عناصر مرتبط، معلوم شد که اصلاً ارتشی نبوده و این اقدامات نمایشی را برای جلب نظر سفارشدهندگان و کسب درآمد یا امتیاز انجام میدادهاند.
اجرای این نقشه که جدایی ارتش از حاکمیت و پیوستن عناصری از آن، به جریان برانداز را متصور و القا میکند، با هدف تحریک جامعه به شورش دنبال میشود که باید آن را در امتداد همان تجاوز ددمنشانه رژیم صهیونیستی و برای جبران شکست صهیونیستها دانست. صهیونیستها که تصورشان این بود حمله نظامی میتواند جرقه شورش داخلی به حساب بیاید و در مرحله بعد زمینه ورود گروهکهای برانداز مسلح و تجزیه کشور را فراهم سازد، پس از شکست و دریافت سیلی سخت از مردم و رزمندگان ما، اینک مثلاً به تصحیح طرح احمقانه خود رو آورده و به دنبال تحریک جامعه به آشوب و همچنین بی اعتباری نیروهای مسلح و همراه معرفی کردن آنان با خط آشوب (همان طرح صهیونیستها) برآمدهاند.
اما غافل از اینکه ماهیت مکتبی و میهنی و انقلابی ارتش جمهوری اسلامی نه تنها در جنگ تحمیلی ۸ ساله بلکه در همین جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به خوبی به اثبات رسیده و نشانگان آن هم، لباسهای بهخون آغشته شهدای ارتش و بغض فروخفته خلبانان قهرمانی است که داوطلب هرگونه عملیات استشهادی علیه صهیونیستهای جنایتکار بودند و شهادت آن سرباز ارتشی که مرخصیاش را ناتمام گذاشت تا در دفاع از میهن کنار همرزمانش باشد، نشانه دقیقی برای شناخت فضای جهادی و انقلابی حاکم بر ارتش جمهوری اسلامی ایران به حساب میآید.
این حرکات نمایشی را تنها میتوانناشیانهترین اقدام برای انتقام از ارتش قهرمان دانست که تنها دشمنان احمق برای دلخوشی یا مزدوری و پیشبرد مأموریت نیابتی به آن رو میآورند.