جوان آنلاین: پنالتی از دست رفته کریس رونالدو در بازی شب گذشته پرتغال مقابل ایرلند در رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۲۶، خیلی از ایرانی‌ها را به یاد یکی از خاطره‌آنگیزترین صحنه‌های تاریخ فوتبال ملی انداخت؛ مهار پنالتی کریستیانو توسط علیرضا بیرانوند در جام‌جهانی ۲۰۱۸!
حالا و ۷ سال پس از آن روز فراموش‌نشدنی، این‌بار یک دروازه‌بان دیگر یعنی کائومین کلهر ۲۶ ساله که در ابتدای این فصل از لیورپول راهی برنتفورد شد، موفق به مهار پنالتی رونالدو شد. جالب اینکه بیرانوند ۳۳ ساله هم ۷ سال قبل و درست در ۲۶ سالگی موفق به ثبت آن لحظه تاریخی شده بود. دو ضربه‌ای که هیچ شباهتی به جز لباس قرمز رنگ، پیراهن شماره ۷ و بازوبند کاپیتانی بر بازوی سمت چپ کریستیانو به هم ندارند، اما مقایسه جالبی بین آنها ایجاد شده است.
بیرانوند (۲۰۱۸): آن مسابقه در جام جهانی برگزار می‌شد و تحت شدیدترین فشار ممکن؛ رونالدو با به ثمررساندن چهار گل در دو بازی اول (شامل هت‌تریک مقابل اسپانیا و تک گل پیروزی‌بخش مقابل مراکش) آمده بود تا یکی از بهترین تورنمنت‌های عمرش را تکمیل کند. بازی با ایران برای پرتغالی‌ها بسیار حساس بود، چون هنوز صعودشان به مرحله حذفی قطعی نشده بود و به ثمر رسیدن هر گل می‌توانست سرنوشت گروه را عوض کند.
به همین دلیل آن پنالتی، یکی از مهم‌ترین لحظات دوران فوتبال ملی رونالدو محسوب می‌شد؛ رو‌روی تیمی با دفاع‌فشرده، در مسابقه‌ای که کل دنیا در حال تماشایش بود.
کلهر (۲۰۲۵): این مسابقه در مرحله مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۲۶ برگزار شد؛ به همین دلیل فشار نتیجه‌گیری در آن به اندازه بازی با ایران در جام‌جهانی ۲۰۱۸ شدید نبود؛ با این حال از نظر اعتبار فردی از دست دادن این پنالتی هم برای رونالدو سنگین بود؛ چون حالا و در ۴۰ سالگی، هر اشتباهی توسط او به‌عنوان نشانه افت یا پایان دوران فوتبالش تعبیر می‌شود.
تفاوت شرایط ذهنی و فیزیکی رونالدو
۲۰۱۸: او در اوج اعتمادبه‌نفس و یکی از دو ستاره مهم فوتبال جهان محسوب می‌شود.
۲۰۲۵: ۷ سال گذشته و طبیعتا آرام‌ترو البته قابل پیش‌بینی‌تر شده. زبان بدنش را راحت‌تر می‌توان حدس زد و دیگر آن نگاه دو مرحله‌ای و توقف معروفش پیش از ضربه نهایی تنوع کافی ندارد. نکته‌ای که به کلهر کاملا کمک کرد؛ تأخیر مختصر قبل از ضربه باعث شد، اما نگاه رونالدو به سمت چپ خودش (سمت راست دروازه‌بان) لو برود.
تفاوت دروازه‌بان‌ها؛ شرقی و کمی مدرن
بیرانوند: سبک شرقی، واکنش براساس ذهن‌خوانی. بیرو در مهار آن پنالتی معروف جام‌جهانی ۲۰۱۸ از قبل تصمیم گرفت ابتدا یک گام به راست و سپس به سمت چپ خودش بپرد؛ او در نهایت با نیم قدم جلو آمدن، توپ را مهار کرد. بیرو حتی قبل از تماس رونالدو با توپ، به مقصد موردنظرش حرکت کرده بود.
بنا به روایت ورزش سه، کلهر: گلری با سبک مدرن‌تر، مبتنی بر زمان‌بندی لحظه آخر. او برعکس بیرانوند تا آخرین لحظه ایستاد، حرکت بدن رونالدو را خواند و بعد به سمت راست خودش پرید، اما با پاهایش ضربه‌ای که به سمت مرکز دروازه حرکت می‌کرد را مهار کرد. او به نوعی از تکنیک delay reading استفاده کرد؛ روشی که دروازه‌بان‌های مدرن اروپایی برای خنثی کردن ضربات بازیکنان با ریتم متغیر به کار می‌برند.
زاویه و کیفیت ضربه
۲۰۱۸: آن ضربه با اینکه جهت‌دار بود، ارتفاع کمی داشت و بیشتر با قدرت زده شد تا زاویه و تکنیک بالا؛ بیرانوند با دست به توپ رسید، چون مسیرش را درست پیش‌بینی کرده بود.
۲۰۲۵: ضربه نه تنها کم‌ارتفاع بلکه نیمه‌محکم بود؛ فاقد پیچ و زاویه. رونالدو به وضوح قصد فریب کلهر را داشت، اما این دروازه‌بان باهوش تا آخرین لحظه ایستاد، کمی جلو آمد و با اینکه به سمت راست خودش شیرجه رفته بود، باعث شد زاویه توپ کمتر شود و توپ به پایش برخورد کند.
در سال ۲۰۱۸ و جام‌جهانی روسیه، شکست مقابل بیرانوند شاید به نوعی یک شوک جهانی برای رونالدو بود؛ چون در آن زمان در اوج دوران فوتبالش قرار داشت، اما امروز و در سال ۲۰۲۵ مهار شدن پنالتی‌اش توسط کلهر بیشتر چیزی شبیه «نشانه گذر زمان» است. بیرو آن پنالتی را در ۲۶ سالگی از یک ابرستاره شکست‌ناپذیر گرفت، اما کلهر ۲۶ ساله از ستاره‌ای که دیگر به نظر شکست‌ناپذیر نمی‌رسد.
جمع‌بندی
بیرانوند دست رونالدو را خواند، چون ذهنش را از پیش آنالیز کرده بود، اما کلهر رونالدو را دید و حرکتش را در لحظه تشخیص داد. اولی، شکست رونالدو از یک "دروازه‌بان آماده غیرمنتظره" بود و دومی، شکستش از "زمان" و الگو‌های تکراری خودش.
