پس از ارائه طرح رئیس‌جمهور ایالات‌متحده امریکا در خصوص پایان جنگ در نوار غزه و پذیرش مشروط این طرح توسط حرکت مقاومت اسلامی حماس، حالا پس از دوسال این سؤال در خصوص عملیات هفتم اکتبر و مبارزات پسینی آن، بیش از پیش در افکار مردم جهان خصوصاً حامیان مقاومت و فلسطین مطرح شده‌است که «آیا واقعاً ارزشش را داشت؟»
پاسخ به این پرسش و بررسی زوایای گوناگون استراتژیک، نظامی، سیاسی، اجتماعی و تاریخی این واقعه مهم و تحلیل یک به یک دستاورد‌ها و خسارات عملیات اکتبر، خود کتابی می‌طلبد مفصل. این، اما مانع از یادآوری و مرور برخی مسائل مربوط به این نبرد نیست.
از شروع عملیات هفتم اکتبر تا کنون، در اثر جنایات هولناک و ضدانسانی رژیم سفاک صهیونیستی بیش از ۶۰ هزار انسان بی‌گناه که اغلب آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند، به قتل رسیدند. حجم بسیار وسیعی از ساختمان‌ها و زیرساخت‌ها و منازل مسکونی غزه با خاک یکسان شد و فرماندهان بزرگی نظیر یحیی سنوار، اسماعیل هنیه، سیدحسن نصرالله و دیگران به شهادت رسیدند که شهادت هریک ثلمه‌ای عمیق و جرحی دردناک بر پیکر مقاومت اسلامی بود. مسئله‌طوفان‌الاقصی، اما همین‌جا به پایان نمی‌رسد. عملیات طوفان‌الاقصی و توسعه مبارزات نظامی، سیاسی و انسانی با رژیم صهیونیستی در دوسال اخیر آورده‌های بنیادینی برای جبهه مقاومت و صدمات جدی به اهداف و آرمان‌های رژیم صهیونیستی وارد کرد.
رژیم صهیونیستی از پیش از تأسیس در ضمن اعلامیه بالفور و از آغاز تأسیس و اعلامیه ۱۹۴۸، به دنبال «عادی شدن» و «به رسمیت شناخته‌شدن» در مجامع عمومی و افکار جهانی کشور‌ها بود؛ قریب به هفت دهه تلاش رسانه‌ای- سیاسی صهیون‌ها در همین جهت و برای عادی قلمداد شدن توسط کشور‌ها و مردم جهان و ایفای نقش قربانی با جعل تاریخ بود. گام به گام فرایند عادی‌سازی موجودیت رژیم طی سال‌ها با یک به یک کشور‌های جهان پیش رفته و در سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ با اقامه «سلسله توافق‌های ابراهام» فرایند عادی‌سازی روابط کشور‌های منطقه با اسرائیل در دست اقدام بود. توافق با ایالات‌متحده عربی، بحرین، سودان و عربستان سعودی که شامل توافق‌های اقتصادی و امنیتی، بهبود رسمی روابط، بازگشایی سفارتخانه‌ها و از سرگیری پرواز‌ها بود. تقریباً هیچ چیز جلودار این فرایند نرم ۷۰ ساله با عقبه عملیاتی دقیق نبود.
ناگهان پاراگلایدر‌های مقاومت با مردانی نقاب‌زده در آسمان و مبارزانی سلاح به دست در زمین رژیم صهیونیستی ظاهر شدند؛ هفتم اکتبر؛ و مبارزات علنی مردم و مقاومت فلسطین با اسرائیل تشدید شد. همین مسئله و جنایات ددمنشانه رژیم صهیونیستی در غزه و توسعه آتش جنگ به لبنان و ایران و قطر نفرت عمومی مردم جهان و منطقه از اسرائیل را به بی‌سابقه‌ترین حد خود رساند. جنبش‌هایی وسیع و پرجمعیت در دل کشور‌های اروپایی علیه اسرائیل شکل گرفت. تظاهرات جهانی علیه اسرائیل به راه افتاد. چهره‌های معروف جهانی در قبال این فجایع اعلام موضع کردند و کشتی‌هایی با مسافرانی از ۴۸ کشور جهان به سمت غزه به راه افتادند. این تنفر در کشور‌های منطقه بیش از همه‌جای جهان بود. همین تغییر در افکار عمومی عربی و جهانی و فشار اجتماعی و اعتراضات مردمی کشور‌ها باعث افزایش هزینه سیاسی عادی‌سازی روابط شد. ۷۰ سال رشته‌های سران رژیم برای تبدیل‌شدن به یک کشور عادی، در دوسال اخیر پنبه شد. رهبر انقلاب با همین نگاه جامع به این مسئله فرمودند: «عملیات طوفان‌الاقصی رژیم صهیونیستی را ۷۰سال به عقب برگرداند.» شهید سیدحسن نصرالله با اطلاع دقیق و نزدیک از دستاورد‌ها و خسارات عملیات هفتم اکتبر، در آخرین سخنرانی خود قبل از شهادت، این عملیات را «طوفان‌المبارک» نامید.
حالا رژیم صهیونیستی در افکار عمومی مردم جهانی به نخستین روز ولادت نامشروع خود بازگشته و در مقابل، حرکت مقاومت اسلامی حماس به رغم وعده‌های صهیونیسم نه‌تنها نابود نشده بلکه از بازیگری محلی، به نقش‌آفرین مذاکره با کشور‌های جهانی تبدیل شده‌است. هفتم اکتبر روح تازه‌ای بود در کالبد نسل جدید مبارزان مقاومت اسلامی و تنبه و بیداری جوانان جهان علیه رژیم صهیونیستی و این برای آنها کابوسی است ۷۰ ساله که گویی هنوز پایانی بر آن نیست
