هفته ششم رقابتهای لیگ برتر هم چیزی بیش از یک امتیاز برای پرسپولیس به دنبال نداشت. نتجهای تکراری که هفتههاست صبر هوادار پرسپولیس را لبریز کرده است.
هواداران پرسپولیس خسته از تساویهای مکرر، با توپ پر راه ورزشگاه شهدای شهرقدس را در پیش گرفته بودند و به همین دلیل قبل از آنکه کوپال ناظمی سوت آغاز بازی را به صدا درآورد، انتقادهای خود را فریاد زدند. اما در عین ناباوری لیدرهایی که مشخص نیست از کجا خط میگرفتند با هدف در نطفه خفه کردن صدای اعتراض هواداران به عملکرد درویش، آنها را زیر مشت و لگد گرفتند! اتفاقی نادر که بیشک باید هرچه زودتر جلوی آن گرفته شود، نه فقط، چون هواداران سرمایههای اصلی باشگاهها هستند که به دلیل حفظ امنیت سکوهایی که نظارت و کنترل آن برعهده کانون هواداران باشگاههاست و بروز چنین اتفاقاتی نه تنها زیبنده نیست که انگشت اتهام را به سمت باشگاه و مدیران آن نشانه میرود که نتوانستند از عهده انجام وظایف خود به درستی برآیند.
هرچند که نه رفتار تأسفبار برخی لیدرها توانست مانع از اعتراض هواداران شود و نه استفاده نامتعارف از بلندگوهایی که گلگهر در بین دو نیمه در اعتراض به آن بیانیه داد. در واقع سکوها قبل و بعد از بازی بارها و بارها خواستار جدایی درویش شدند. اتفاقی که در طول بازیهای قبل نیز شاهد آن بودیم. با این تفاوت که اینبار ترکش اعتراضها دقایقی کوتاه متوجه هاشمیان، سرمربی تیم هم شد و برخی با تشویق برانکو، خواستار کنار رفتن هاشمیان شدند، خصوصاً وقتی پرسپولیس به واسطه گلزتی تیکدری برای گلگهر یک بر صفر عقب افتاد و بیم آن میرفت که نخستین باخت این فصل در این دیدار خانگی رقم بخورد. اوضاع، اما بعد از پنالتی که علی علیپور در دقیقه ۷۶ به گل تبدیل کرد اندکی آرامتر شد، اما اعتراضها بعد از آنکه سوت پایان این بازی با تساوی به پایان رسید، اوج گرفت و هواداران بار دیگر شعار «درویش حیا کن، پرسپولیس رها کن» و همچنین «بازیکن بیغیرت نمیخوایم، نمیخوایم» سر دادند، چراکه پرسپولیس نه تنها موفق به کسب دومین برد این فصل نشد که بازی باخته را با تساوی تاخت زد و شاید اگر کوپال ناظمی آن پنالتی را نمیگرفت، هوادارانی که برای تماشای دومین برد این فصل تیم خود زحمت حضور در ورزشگاه شهدای شهرقدس را به جان خریده بودند باید شاهد نخستین باخت این فصل میشدند. اتفاقی که حتی تصور آن هم خشم هواداران را به دنبال خواهد داشت.
هاشمیان، اما برخلاف تماشاگران از عملکرد شاگردانش راضی بود. او هم مانند هواداران توقع نتیجهای جز تساوی را داشت، اما بر این باور بود که بازیکنان تمام تلاش خود را کردند: «این یکی از بازیهای خوب پرسپولیس بود. موقعیتهای بسیار خوبی خلق کردیم، اما تیمها مقابل ما بسته بازی میکنند و در ضدحملات به دنبال گلزنی هستند. نکته مثبت این است که بعد از دریافت گل، نظم تیم بههم نمیریزد. البته میدانم که هواداران خواهان برد هستند. هدف خود ما هم همین است و اگر موقعیتهای خود را به گل تبدیل کنیم درصد زیادی از مشکلات حل میشود. خود ما هم از مساوی راضی نیستیم و در بازیهای آینده محکوم به برد هستیم. در هفتههای گذشته تمرینات ضربهزنی داشتیم و توانستیم حرکت و پیشروی خوبی بیرون و داخل ۱۸ داشته باشیم. بچهها تمام تلاش خود را میکنند و بدون شک بازی به بازی بهتر میشویم، اما یکسری مشکلات داریم و برخی بازیکنان با وجود مصدومیت و سرماخوردگی بازی کردند.»
هاشمیان به هواداران حق میدهد که بابت نتایج رقم خورده ناراضی باشند، اما واقعیت این است که دست او چندان هم باز نیست و درویش بسیاری از نفرات مدنظر سرمربی تیم را نگرفته، اما سرمربی سرخپوشان به جای ناله کردن از عملکرد مدیران باشگاه ترجیح داد تلاش خود را بیشتر کند تا مسائل و مشکلات را با نفراتی که در اختیار دارد حل و فصل کند و این بیشک زمان زیادی میطلبد، اما هوادار پرسپولیس صبرش لبریز شده، چراکه سرخپوشان فصل قبل هم در کسب جام و سهمیه آسیا ناکام ماندند و همین مسئله باعث شد امسال، صدای آنها خیلی زودتر از حد تصور درآید، بهطوریکه در پایان بازی بسیاری از هواداران که تعداد زیادی از لیدرها نیز آنها را همراهی میکردند انتظار اتوبوس بازیکنان را میکشیدند برای نشان دادن اعتراض خود.
جو ورزشگاه شهدای شهرقدس شنبه شب بسیار سنگین بود، چه قبل و چه بعد از بازی. قبل از بازی هواداران با اعتراضهای خود نشان دادند که دیگر خبری از صبوری نیست و بعد از بازی هم خسته از تکرار مکرر تساویهای این فصل، انتقاد خود را به گوش تکتک اعضای تیم رساندند. شاید به همین دلیل هم بود که هیچ یک از بازیکنان حاضر نشدند کلامی با خبرنگاران صحبت کنند و همه در سکوت محض سوار اتوبوس شدند و رفتند تا شاید بتوانند در تعطیلات لیگ به دلیل فیفادی مشکلات را واکاوی و گامی در مسیر حل و فصل آن بردارند تا پرسپولیس با پاره کردن تساویهای پرتعداد این فصل راه موفقیت و صدر جدول را درپیش گیرد.